عبداللّه بن جعفر حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
وی از بزرگان [[قم]] و از | وی از بزرگان [[قم]] و از راویان موثق بود. [[شیعی]] بود که [[افتخار]] داشت در رکاب چهار [[امام]] بزرگوار، [[امام رضا]] {{ع}} و [[امام جواد]] {{ع}}، [[امام هادی]] {{ع}} و [[امام عسکری]] {{ع}} خدمت کند و از ایشان [[نقل روایت]] کند. [[حمیری]] در حدود [[سال ۲۹۰ هجری]] قمری، به [[کوفه]] رفت و [[مردم]] از وی [[حدیث]] شنیدند. وی دارای تألیفاتی چون کتاب [[الامامة (کتاب)|الامامة]]، [[الدلائل (کتاب)|الدلائل]]، [[العظمة (کتاب)|العظمة]] و [[التوحید (کتاب)|التوحید]] می‌باشد<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۳۷.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۴۹۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۷
مقدمه
وی از بزرگان قم و از راویان موثق بود. شیعی بود که افتخار داشت در رکاب چهار امام بزرگوار، امام رضا (ع) و امام جواد (ع)، امام هادی (ع) و امام عسکری (ع) خدمت کند و از ایشان نقل روایت کند. حمیری در حدود سال ۲۹۰ هجری قمری، به کوفه رفت و مردم از وی حدیث شنیدند. وی دارای تألیفاتی چون کتاب الامامة، الدلائل، العظمة و التوحید می‌باشد[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۳۷.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص۴۹۸.