نضر بن شمیل مازنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
(←پانویس) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[نضر بن شمیل مازنی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوالحسن نضر بن شمیل بن خرشه مازنی تمیمی بصری مروزی]] در حدود ۱۲۲هـ در [[مرو]] به [[دنیا]] آمد.<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۳۲۹.</ref> در سال ۱۲۸هـ همراه پدرش به [[بصره]] رفت<ref>الثقات ۹/۲۱۲.</ref> و در آنجا [[رشد]] و پرورش یافت و مدت طولانی را در [[بادیه]] اقامت گزید.<ref>معجم الادباء ۱۹/۲۳۸.</ref> ابوالحسن از [[هشام بن عروه]]، [[عثمان بن غیاث]] و [[بهز بن حکم]] [[روایت]] کرد و افرادی چون [[یحیی بن معین]]، [[اسحاق بن راهویه]] و [[محمود بن غیلان]] از او روایت نمودند. رجال‌نویسان [[اهل سنت]] وی را [[فصیح‌ترین]] [[مردم]]، عالم به [[ادبیات]] و حوادث و جنگ‌های گذشتگان و همچنین [[امام]] در عربیت و [[حدیث]] دانسته‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۳۲۹.</ref> نضر بن شمیل پس از مدتی به خاطر [[سختی]] در [[معیشت]] و [[زندگی]]، بصره را به قصد مرو ترک کرد و حدود سه هزار نفر از [[محدثان]] و [[فقها]] و ادبای بصره وی را مشایعت نمودند. او در مرو به دربار [[مأمون عباسی]] رفت و مورد [[اکرام]] و [[احترام]] بسیار قرار گرفت و مدتی نیز [[قضاوت]] مرو را بر عهده گرفت.<ref>معجم الادباء ۱۹/۲۳۸.</ref> وی سرانجام به سال ۲۰۳هـ و قبل از خروج [[مأمون]] از [[خراسان]]، در آنجا [[وفات]] یافت.<ref>الطبقات الکبری ۷/۳۷۳.</ref> | |||
آثار او عبارت‌اند از: خلق العرش<ref>بغیة الوعاة ۲/۳۱۶.</ref>، المعانی الانواء، غریب الحدیث، السلاح، المدخل الی کتاب العین، المصادر خلق الفرس، الجیم، الشمس و القمر و الصّفات که کتاب بزرگی است و شامل [[صفات]] [[انسان]]، کوه‌ها، [[خانه‌ها]]، شتران، پرندگان، [[ستارگان]]، مزارع و بسیاری از چیزهای دیگر می‌‌باشد<ref>الفهرست (الندیم) ۵۷.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۸۰۳.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۱
نضر بن شمیل مازنی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: نضر بن شمیل مازنی در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوالحسن نضر بن شمیل بن خرشه مازنی تمیمی بصری مروزی در حدود ۱۲۲هـ در مرو به دنیا آمد.[۱] در سال ۱۲۸هـ همراه پدرش به بصره رفت[۲] و در آنجا رشد و پرورش یافت و مدت طولانی را در بادیه اقامت گزید.[۳] ابوالحسن از هشام بن عروه، عثمان بن غیاث و بهز بن حکم روایت کرد و افرادی چون یحیی بن معین، اسحاق بن راهویه و محمود بن غیلان از او روایت نمودند. رجال‌نویسان اهل سنت وی را فصیح‌ترین مردم، عالم به ادبیات و حوادث و جنگ‌های گذشتگان و همچنین امام در عربیت و حدیث دانسته‌اند.[۴] نضر بن شمیل پس از مدتی به خاطر سختی در معیشت و زندگی، بصره را به قصد مرو ترک کرد و حدود سه هزار نفر از محدثان و فقها و ادبای بصره وی را مشایعت نمودند. او در مرو به دربار مأمون عباسی رفت و مورد اکرام و احترام بسیار قرار گرفت و مدتی نیز قضاوت مرو را بر عهده گرفت.[۵] وی سرانجام به سال ۲۰۳هـ و قبل از خروج مأمون از خراسان، در آنجا وفات یافت.[۶]
آثار او عبارت‌اند از: خلق العرش[۷]، المعانی الانواء، غریب الحدیث، السلاح، المدخل الی کتاب العین، المصادر خلق الفرس، الجیم، الشمس و القمر و الصّفات که کتاب بزرگی است و شامل صفات انسان، کوه‌ها، خانه‌ها، شتران، پرندگان، ستارگان، مزارع و بسیاری از چیزهای دیگر می‌‌باشد[۸].[۹]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
