زیارت وارث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
(←منابع) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = زیارت | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
'''زیارت وارث''' یکی از زیارت‌های [[سید الشهدا]] {{ع}} که آن حضرت را بعنوان [[وارث]] [[آدم]]، [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[موسی]]، [[عیسی]]، [[محمّد]]، [[علی]]، [[فاطمه زهرا]]، [[خدیجه]] کبری خطاب می‌کند. زیارت وارث از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است<ref>مفاتیح الجنان، ص۴۲۷ به نقل از مصباح المتهجّد، شیخ طوسی.</ref>. و همراه [[آداب]] خاصّی است و [[فضیلت]] بسیار دارد. | |||
==منابع== | == مقدمه == | ||
"زیارت وارث به [[زائر]] می‌آموزد که [[اسلام]] [[امامت]]، [[رسالت]] [[تاریخی]] [[ادیان توحیدی]] را بر دوش دارد و به همین [[دلیل]]، خاتم الادیان و پیامبرش [[خاتم الانبیاء]] است و در اینجاست که معنای [[امامت]] را مییابد. [[زائر]] در این [[زیارت]]، [[رسالت]] همه [[پیامبران]] بزرگ [[تاریخ]] را بر دوش [[امام حسین]] {{ع}} مییابد و چنین می‌فهمد که گویی [[عاشورا]] نقطه اوج [[نبرد]] همه [[توحید]] [[تاریخی]] با همه [[شرک]] [[تاریخی]] است<ref>چشمه خورشید (مجموعه مقالات کنگره امام خمینی و فرهنگ عاشورا)، ج۱، ص۹۷، مقاله ادبیات عاشورا.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۸۶.</ref> | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:زیارت | [[رده:زیارت]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
[[رده:احادیث نامدار]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۹
زیارت وارث یکی از زیارت‌های سید الشهدا (ع) که آن حضرت را بعنوان وارث آدم، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، محمّد، علی، فاطمه زهرا، خدیجه کبری خطاب می‌کند. زیارت وارث از امام صادق (ع) روایت شده است[۱]. و همراه آداب خاصّی است و فضیلت بسیار دارد.
مقدمه
"زیارت وارث به زائر می‌آموزد که اسلام امامت، رسالت تاریخی ادیان توحیدی را بر دوش دارد و به همین دلیل، خاتم الادیان و پیامبرش خاتم الانبیاء است و در اینجاست که معنای امامت را مییابد. زائر در این زیارت، رسالت همه پیامبران بزرگ تاریخ را بر دوش امام حسین (ع) مییابد و چنین می‌فهمد که گویی عاشورا نقطه اوج نبرد همه توحید تاریخی با همه شرک تاریخی است[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ مفاتیح الجنان، ص۴۲۷ به نقل از مصباح المتهجّد، شیخ طوسی.
- ↑ چشمه خورشید (مجموعه مقالات کنگره امام خمینی و فرهنگ عاشورا)، ج۱، ص۹۷، مقاله ادبیات عاشورا.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۸۶.