احسان در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = احسان | عنوان مدخل = احسان | مداخل مرتبط = احسان در قرآن - احسان در حدیث - احسان در اخلاق اسلامی - احسان در نهج البلاغه - احسان در معارف دعا و زیارات - احسان در معارف و سیره نبوی - احسان در معارف و سیره...» ایجاد کرد)
 
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = احسان
| موضوع مرتبط = احسان
| عنوان مدخل  = احسان
| عنوان مدخل  = احسان
| مداخل مرتبط = [[احسان در قرآن]] - [[احسان در حدیث]] - [[احسان در اخلاق اسلامی]] - [[احسان در نهج البلاغه]] - [[احسان در معارف دعا و زیارات]] - [[احسان در معارف و سیره نبوی]] - [[احسان در معارف و سیره سجادی]] - [[احسان در معارف و سیره رضوی]] - [[احسان در فقه سیاسی]] - [[احسان در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[احسان در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[احسان در قرآن]] - [[احسان در حدیث]] - [[احسان در نهج البلاغه]] - [[احسان در معارف دعا و زیارات]] - [[احسان در معارف و سیره نبوی]] - [[احسان در معارف و سیره سجادی]] - [[احسان در معارف و سیره رضوی]] - [[احسان در فقه سیاسی]] - [[احسان در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[احسان در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[عفو و گذشت]] و بالاتر از آن، احسان و نیکویی با آنها که از آنها [[بدی]] دیده شده، یکی از سجیه‌های [[اخلاقی]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امامان معصوم]] بوده است. از آنجا که انسان موجودی جایزالخطا است، لازم است [[کارگزاران]] نظام با مردم و با یکدیگر با عفو و [[اغماض]] رفتار نمایند و به افراد [[فرصت]] جبران داده شود<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۲۱۷.</ref>.<ref>[[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۳۶۸.</ref>
[[عفو و گذشت]] و بالاتر از آن، احسان و نیکویی با آنها که از آنها بدی دیده شده، یکی از سجیه‌های [[اخلاقی]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[امامان معصوم]] بوده است. از آنجا که انسان موجودی جایزالخطا است، لازم است [[کارگزاران]] نظام با مردم و با یکدیگر با عفو و اغماض رفتار نمایند و به افراد فرصت جبران داده شود<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۲۱۷.</ref>.<ref>[[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۳۶۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1100618.jpg|22px]] [[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|'''منظومه فکری امام خمینی''']]
# [[پرونده:1100618.jpg|22px]] [[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|'''منظومه فکری امام خمینی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۹: خط ۱۸:


[[رده:احسان]]
[[رده:احسان]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۵

مقدمه

عفو و گذشت و بالاتر از آن، احسان و نیکویی با آنها که از آنها بدی دیده شده، یکی از سجیه‌های اخلاقی پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم بوده است. از آنجا که انسان موجودی جایزالخطا است، لازم است کارگزاران نظام با مردم و با یکدیگر با عفو و اغماض رفتار نمایند و به افراد فرصت جبران داده شود[۱].[۲]

منابع

پانویس