توفیق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}})) |
(←مقدمه) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[توفیق در قرآن]] - [[توفیق در معارف دعا و زیارات]] - [[توفیق در معارف و سیره سجادی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
توفیق آن است که همه عوامل و اسباب برای [[انسان]] فراهم گردد، تا به [[خواسته‌ها]] و اهدافش برسد و میان [[انسان]] و هدف‌هایش مطابقت و هماهنگی باشد. در اصطلاح [[دینی]] بیشتر در موارد خوب و فراهم آمدن اسباب رشد و ترقی و [[پیشرفت]] به کار می‌رود. به چنین [[انسان‌ها]] "موفّق" گفته می‌شود. | |||
==منابع== | توفیق‌دهنده اصلی خداست و هر کس به هر مقصود خیری می‌رسد، باید توفیق [[الهی]] را در پشت آن ببیند {{متن قرآن|وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ}}<ref>و توفیق من جز با [[خداوند]] نیست؛ [[سوره]] [[هود]]، [[آیه]] ۸۸.</ref>. اگر [[خدا]] نخواهد و [[جور]] نکند، هیچ کاری سامان نمی‌پذیرد. حتّی باید توفیق کسب [[علم]]، تلاش برای روزی حلال، [[توبه از گناه]]، خدمت به مردم، [[صله رحم]]، [[جهاد]] در [[راه خدا]] و عمل به [[تکلیف]] را هم از [[خدا]] خواست و به تناسب این [[خواسته‌ها]] [[اقدام]] و عمل کرد. از تو حرکت، از [[خدا]] [[برکت]]<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | ||
== منابع == | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:مفاهیم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۶
توفیق از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: توفیق در قرآن - توفیق در معارف دعا و زیارات - توفیق در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
توفیق آن است که همه عوامل و اسباب برای انسان فراهم گردد، تا به خواسته‌ها و اهدافش برسد و میان انسان و هدف‌هایش مطابقت و هماهنگی باشد. در اصطلاح دینی بیشتر در موارد خوب و فراهم آمدن اسباب رشد و ترقی و پیشرفت به کار می‌رود. به چنین انسان‌ها "موفّق" گفته می‌شود.
توفیق‌دهنده اصلی خداست و هر کس به هر مقصود خیری می‌رسد، باید توفیق الهی را در پشت آن ببیند ﴿وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ﴾[۱]. اگر خدا نخواهد و جور نکند، هیچ کاری سامان نمی‌پذیرد. حتّی باید توفیق کسب علم، تلاش برای روزی حلال، توبه از گناه، خدمت به مردم، صله رحم، جهاد در راه خدا و عمل به تکلیف را هم از خدا خواست و به تناسب این خواسته‌ها اقدام و عمل کرد. از تو حرکت، از خدا برکت[۲].
منابع
پانویس
- ↑ و توفیق من جز با خداوند نیست؛ سوره هود، آیه ۸۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.