منبر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'رده:مدخل‌' به 'رده:مدخل')
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{مدخل مرتبط
{{امامت}}
| موضوع مرتبط =
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط = [[منبر در معارف و سیره حسینی]]
| پرسش مرتبط  =
}}
== مقدمه ==
مِنبر یعنی صندلی و [[کرسی]] چند پایه‌ای که از چوب یا آهن ساخته می‌‌شود و واعظ و [[خطیب]] روی آن می‌‌نشیند و سخنرانی می‌‌کند. اغلب در مساجد و حسینیه‌ها منبر وجود دارد و مورد [[احترام]] است. برای [[پیامبر خدا]] {{صل}} منبری ساده از چوب ساختند که بر روی آن می‌‌نشست و سخن می‌‌گفت. به واعظان "اهل منبر" می‌‌گویند و منبر رفتن کنایه از سخنرانی و [[موعظه]] است. برخی از منبرهای قدیمی که آثار هنری به شمار می‌‌روند، در موزه‌ها نگهداری می‌شوند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>.


==مقدمه==
== منابع ==
*'''مِنبر:''' صندلی و [[کرسی]] چند پایه‌ای که از چوب یا آهن ساخته می‌‌شود و واعظ و [[خطیب]] روی آن می‌‌نشیند و [[سخنرانی]] می‌‌کند. اغلب در مساجد و حسینیه‌ها منبر وجود دارد و مورد [[احترام]] است. برای [[پیامبر خدا]]{{صل}} منبری ساده از چوب ساختند که بر روی آن می‌‌نشست و سخن می‌‌گفت. به واعظان "اهل منبر" می‌‌گویند و منبر رفتن کنایه از [[سخنرانی]] و [[موعظه]] است. برخی از منبرهای قدیمی که آثار هنری به شمار می‌‌روند، در موزه‌ها نگهداری می‌شوند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>.
{{منابع}}
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
{{پایان منابع}}


==منابع==
== پانویس ==
* [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
{{پانویس}}


==جستارهای وابسته==
[[رده:اصطلاحات اسلامی]]
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
 
[[رده:مدخل]]
[[رده:منبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۱

مقدمه

مِنبر یعنی صندلی و کرسی چند پایه‌ای که از چوب یا آهن ساخته می‌‌شود و واعظ و خطیب روی آن می‌‌نشیند و سخنرانی می‌‌کند. اغلب در مساجد و حسینیه‌ها منبر وجود دارد و مورد احترام است. برای پیامبر خدا (ص) منبری ساده از چوب ساختند که بر روی آن می‌‌نشست و سخن می‌‌گفت. به واعظان "اهل منبر" می‌‌گویند و منبر رفتن کنایه از سخنرانی و موعظه است. برخی از منبرهای قدیمی که آثار هنری به شمار می‌‌روند، در موزه‌ها نگهداری می‌شوند[۱].

منابع

پانویس