صوفیه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۶

مقدمه

صوفی یعنی پشمینه‌پوش، درویش و از ریشه صوف (پشم) است. کسانی در دوران‌های نخست اسلام پیدا شدند که از زندگی و جامعه کنار می‌‌گرفتند و با پوشیدن ‌‌لباس‌های پشمینه و ترک دنیا وانمود می‌کردند که وابستگی به دنیا ندارند. این گرایش انحرافی را که در طول تاریخ، فراز و نشیب‌های فراوانی یافت و فرقه‌های جدیدی به وجود آورد و ادبیات خاص خود را شیعه داشت، "تصوف" نیز می‌‌گویند.

امامان شیعه با صوفیان و صوفی‌گری مخالف بودند و آن را دکانی در مقابل شریعت پیامبر و خط اهل‌بیت می‌دانستند. محل تجمع آنان در "خانقاه" است و به این فرقه "متصوفه" هم گفته می‌‌شود.

میان عارف و صوفی و میان عرفان و تصوف فرق است و نباید این دو را به هم آمیخت^[۱].

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی

پانویس

↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.

[1] محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.

[۱]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 == مقدمه ==
-صوفی یعنی [[پشمینه‌پوش]]، [[درویش]] و از ریشه صوف (پشم) است. کسانی در دوران‌های نخست [[اسلام]] پیدا شدند که از [[زندگی]] و [[جامعه]] کنار می‌‌گرفتند و با پوشیدن ‌‌لباس‌های پشمینه و [[ترک دنیا]] وانمود می‌کردند که [[وابستگی]] به [[دنیا]] ندارند. این [[گرایش]] [[انحرافی]] را که در طول [[تاریخ]]، فراز و نشیب‌های فراوانی یافت و فرقه‌های جدیدی به وجود آورد و [[ادبیات]] خاص خود را [[شیعه]] داشت، "تصوف" نیز می‌‌گویند.
+صوفی یعنی [[پشمینه‌پوش]]، درویش و از ریشه صوف (پشم) است. کسانی در دوران‌های نخست [[اسلام]] پیدا شدند که از [[زندگی]] و [[جامعه]] کنار می‌‌گرفتند و با پوشیدن ‌‌لباس‌های پشمینه و [[ترک دنیا]] وانمود می‌کردند که [[وابستگی]] به [[دنیا]] ندارند. این [[گرایش]] [[انحرافی]] را که در طول [[تاریخ]]، فراز و نشیب‌های فراوانی یافت و فرقه‌های جدیدی به وجود آورد و ادبیات خاص خود را [[شیعه]] داشت، "تصوف" نیز می‌‌گویند.
 [[امامان شیعه]] با صوفیان و صوفی‌گری مخالف بودند و آن را دکانی در مقابل [[شریعت]] [[پیامبر]] و خط [[اهل‌بیت]] می‌دانستند. محل تجمع آنان در "خانقاه" است و به این [[فرقه]] "متصوفه" هم گفته می‌‌شود.