یوم معلوم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = قیامت | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{نبوت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[یوم معلوم در قرآن]] | [[یوم معلوم در حدیث]] | [[یوم معلوم در نهج البلاغه]] | [[یوم معلوم در کلام اسلامی]] | [[یوم معلوم در عرفان اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[یوم معلوم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
*به معنای [[قیامت]] است؛ روزی است که بر همه معلوم است و [[قرآن کریم]]، دو بار این تعبیر را به کار برده است<ref>{{متن قرآن| قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ}}؛ سوره شعرا، آیه ۱۵۵؛ {{متن قرآن|لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ}}؛ سوره واقعه، آیه ۵۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 484.</ref>.
به معنای [[قیامت]] است؛ روزی است که بر همه معلوم است و [[قرآن کریم]]، دو بار این تعبیر را به کار برده است<ref>{{متن قرآن| قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ}}؛ سوره شعرا، آیه ۱۵۵؛ {{متن قرآن|لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ}}؛ سوره واقعه، آیه ۵۰.</ref>.
*در اینکه مراد از "معلوم" چیست، دو نظریه مطرح است:
#'''معلوم به [[علم تفصیلی]]:''' علمای [[شیعه]] بر آن‌اند که [[آگاهی]] دقیق از [[قیامت]] و هنگام وقوع آن و حوادثی که در خود دارد، بر کسی جز [[خداوند]] ممکن نیست. حتی [[پیامبران]] و [[فرشتگان مقرب]] به گونه تفصیلی از [[قیامت]] خبر ندارند. [[قرآن]] نیز بدین [[حقیقت]] اشارت برده و بر آن تأکید کرده است<ref>{{متن قرآن| إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَمَا تَخْرُجُ مِن ثَمَرَاتٍ مِّنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلا تَضَعُ إِلاَّ بِعِلْمِهِ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَائِي قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِن شَهِيدٍ}}؛ سوره فصلت، آیه ۴۷؛ {{متن قرآن|وَتَبَارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ}}؛ سوره زخرف، آیه ۸۵.</ref>. مراد از یوم معلوم بدین معنا روزی است که تنها بر [[خداوند]] معلوم است.
#'''معلوم به [[علم]] اجمال:''' اهل [[ادیان]] می‌دانند که رستاخیزی در پیش است و روزی درمی‌رسد که همه [[آدمیان]] در پیشگاه [[الهی]] بار می‌یابند و از آنچه در [[دنیا]] کرده‌اند، پاسخ می‌دهند هر چند از هنگام و چگونگی آن بی خبرند. بر این [[حقیقت]] [[دلایل عقلی]] و [[نقلی]] بسیاری [[گواهی]] می‌دهند. بدین سان، "یوم معلوم" به معنای روزی است که پیش آمدن آن بر همه معلوم است. این آموزه [[قرآنی]] اثر [[اخلاقی]] و [[تربیتی]] ژرفی بر فرد و [[جامعه انسانی]] دارد<ref>پیام قرآن‌، ۵/ ۷۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 484.</ref>.


==منابع==
در اینکه مراد از "معلوم" چیست، دو نظریه مطرح است:
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
# '''معلوم به [[علم تفصیلی]]:''' علمای [[شیعه]] بر آن‌اند که [[آگاهی]] دقیق از [[قیامت]] و هنگام وقوع آن و حوادثی که در خود دارد، بر کسی جز [[خداوند]] ممکن نیست. حتی [[پیامبران]] و [[فرشتگان مقرب]] به گونه تفصیلی از [[قیامت]] خبر ندارند. [[قرآن]] نیز بدین [[حقیقت]] اشارت برده و بر آن تأکید کرده است<ref>{{متن قرآن| إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَمَا تَخْرُجُ مِن ثَمَرَاتٍ مِّنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلا تَضَعُ إِلاَّ بِعِلْمِهِ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَائِي قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِن شَهِيدٍ}}؛ سوره فصلت، آیه ۴۷؛ {{متن قرآن|وَتَبَارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ}}؛ سوره زخرف، آیه ۸۵.</ref>. مراد از یوم معلوم بدین معنا روزی است که تنها بر [[خداوند]] معلوم است.
# '''معلوم به [[علم]] اجمال:''' اهل [[ادیان]] می‌دانند که رستاخیزی در پیش است و روزی درمی‌رسد که همه [[آدمیان]] در پیشگاه [[الهی]] بار می‌یابند و از آنچه در [[دنیا]] کرده‌اند، پاسخ می‌دهند هر چند از هنگام و چگونگی آن بی خبرند. بر این [[حقیقت]] [[دلایل عقلی]] و [[نقلی]] بسیاری [[گواهی]] می‌دهند. بدین سان، "یوم معلوم" به معنای روزی است که پیش آمدن آن بر همه معلوم است. این آموزه [[قرآنی]] اثر [[اخلاقی]] و [[تربیتی]] ژرفی بر فرد و [[جامعه انسانی]] دارد<ref>پیام قرآن‌، ۵/ ۷۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۸۴.</ref>


==جستارهای وابسته==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:یوم معلوم]]
[[رده:نام‌های روز قیامت در قرآن]]
[[رده:نام‌های روز قیامت در قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۵

مقدمه

به معنای قیامت است؛ روزی است که بر همه معلوم است و قرآن کریم، دو بار این تعبیر را به کار برده است[۱].

در اینکه مراد از "معلوم" چیست، دو نظریه مطرح است:

  1. معلوم به علم تفصیلی: علمای شیعه بر آن‌اند که آگاهی دقیق از قیامت و هنگام وقوع آن و حوادثی که در خود دارد، بر کسی جز خداوند ممکن نیست. حتی پیامبران و فرشتگان مقرب به گونه تفصیلی از قیامت خبر ندارند. قرآن نیز بدین حقیقت اشارت برده و بر آن تأکید کرده است[۲]. مراد از یوم معلوم بدین معنا روزی است که تنها بر خداوند معلوم است.
  2. معلوم به علم اجمال: اهل ادیان می‌دانند که رستاخیزی در پیش است و روزی درمی‌رسد که همه آدمیان در پیشگاه الهی بار می‌یابند و از آنچه در دنیا کرده‌اند، پاسخ می‌دهند هر چند از هنگام و چگونگی آن بی خبرند. بر این حقیقت دلایل عقلی و نقلی بسیاری گواهی می‌دهند. بدین سان، "یوم معلوم" به معنای روزی است که پیش آمدن آن بر همه معلوم است. این آموزه قرآنی اثر اخلاقی و تربیتی ژرفی بر فرد و جامعه انسانی دارد[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. ﴿ قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ؛ سوره شعرا، آیه ۱۵۵؛ ﴿لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ؛ سوره واقعه، آیه ۵۰.
  2. ﴿ إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَمَا تَخْرُجُ مِن ثَمَرَاتٍ مِّنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلا تَضَعُ إِلاَّ بِعِلْمِهِ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَائِي قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِن شَهِيدٍ؛ سوره فصلت، آیه ۴۷؛ ﴿وَتَبَارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ؛ سوره زخرف، آیه ۸۵.
  3. پیام قرآن‌، ۵/ ۷۰.
  4. فرهنگ شیعه، ص ۴۸۴.