ثویه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'دوازده' به 'دوازده') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
{{ | == مقدمه == | ||
نام تلّی است نزدیک حنانه، سمت چپ مسیر [[کوفه]] به [[نجف اشرف]]، که محلّ [[دفن]] گروهی از [[اصحاب]] خاصّ [[امام علی|حضرت امیر]] {{ع}} است. در کتب [[زیارت]]، توصیه شده که [[زائر]] [[حرم]] [[مولی]] وقتی به آنجا می‌رسد، مستحبّ است دو رکعت [[نماز]] بخواند<ref>بحار الأنوار، ج ۹۷ ص ۲۸۲.</ref>. گفته شده [[قبر]] [[ابو موسی اشعری]] و [[مغیرة بن شعبه]] هم آنجاست<ref>مجمع البحرین، واژۀ «ثوی» کلمۀ «مثوی» هم به معنای آرامگاه و اقامتگاه، از همین ریشه است</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۱۸۰.</ref> | |||
== ثویه در آخرالزمان == | |||
[[امام صادق]] {{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَى مَعَادٍ}}<ref>سوره قصص، ۸۵.</ref>؛ به [[راستی]] خداوندی که [[قرآن]] را بر تو [[واجب]] کرد، تو را به بازگشت‌گاه بازگرداند. فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]، [[دنیا]] سپری نمی‌شود تا (در زمان رجعت) [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[امیر مؤمنان]] {{ع}} در ثُوَیّه همدیگر را [[ملاقات]] کنند و در آنجا مسجدی بسازند که دوازده هزار در داشته باشد"<ref>تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۴۰؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۱۳.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۳۷.</ref> | |||
در [[حدیث]] دیگری شخصی از یاران امام صادق {{ع}} [[روایت]] می‌کند که با حضرت به [[زیارت]] [[امیرالمؤمنین]] [[علی‌بن‌ابی‌طالب]] {{ع}} می‌رفتیم. زمانی که به ثویه رسیدیم حضرت از مرکب به زیر آمد و دو رکعت [[نماز]] خواند. از ایشان پرسیدم این چه نمازی بود که به جای آوردید؟ فرمود: اینجا مکانی است که [[منبر]] [[حضرت قائم]] {{ع}} را در آن قرار خواهند داد و من [[دوست]] داشتم در این مکان [[شکر]] خدای را به جای آورم<ref>دلایل الامامة: ص ۲۴۴ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۶.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۱۸۴.</ref> | |||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | |||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | |||
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی | [[رده:مکان‌های منسوب به امام مهدی]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | [[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۵
مقدمه
نام تلّی است نزدیک حنانه، سمت چپ مسیر کوفه به نجف اشرف، که محلّ دفن گروهی از اصحاب خاصّ حضرت امیر (ع) است. در کتب زیارت، توصیه شده که زائر حرم مولی وقتی به آنجا می‌رسد، مستحبّ است دو رکعت نماز بخواند[۱]. گفته شده قبر ابو موسی اشعری و مغیرة بن شعبه هم آنجاست[۲].[۳]
ثویه در آخرالزمان
امام صادق (ع) در تفسیر آیه شریفه 
إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَى مَعَادٍ
[۴]؛ به راستی خداوندی که قرآن را بر تو واجب کرد، تو را به بازگشت‌گاه بازگرداند. فرمود: "به خدا سوگند، دنیا سپری نمی‌شود تا (در زمان رجعت) رسول اکرم (ص) و امیر مؤمنان (ع) در ثُوَیّه همدیگر را ملاقات کنند و در آنجا مسجدی بسازند که دوازده هزار در داشته باشد"[۵].[۶]
در حدیث دیگری شخصی از یاران امام صادق (ع) روایت می‌کند که با حضرت به زیارت امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) می‌رفتیم. زمانی که به ثویه رسیدیم حضرت از مرکب به زیر آمد و دو رکعت نماز خواند. از ایشان پرسیدم این چه نمازی بود که به جای آوردید؟ فرمود: اینجا مکانی است که منبر حضرت قائم (ع) را در آن قرار خواهند داد و من دوست داشتم در این مکان شکر خدای را به جای آورم[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۹۷ ص ۲۸۲.
- ↑ مجمع البحرین، واژۀ «ثوی» کلمۀ «مثوی» هم به معنای آرامگاه و اقامتگاه، از همین ریشه است
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۸۰.
- ↑ سوره قصص، ۸۵.
- ↑ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۴۰؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۱۳.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۳۷.
- ↑ دلایل الامامة: ص ۲۴۴ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۶.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۱۸۴.