نافرمانی از امام در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = نافرمانی از امام
| عنوان مدخل  = نافرمانی از امام
| مداخل مرتبط = [[نافرمانی از امام در حدیث]] - [[نافرمانی از امام در اخلاق اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = امامت (پرسش)
}}


{{ولایت}}
== احادیث مرتبط ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[نافرمانی از امام]]''' است. "'''[[نافرمانی از امام]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[انسان]] گناهی انجام می‌‌دهد و در پی آن از [[نماز شب]] [[محروم]] می‌گردد. عمل بد در [[صاحب]] خود زودتر از چاقو در گوشت اثر می‌‌گذارد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُحْرَمُ صَلَاةَ اللَّيْلِ وَ إِنَّ الْعَمَلَ السَّيِّئَ أَسْرَعُ فِي صَاحِبِهِ مِنَ السِّكِّينِ فِي اللَّحْمِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[نافرمانی از امام در قرآن]] - [[نافرمانی از امام در حدیث]] - [[نافرمانی از امام در نهج البلاغه]] - [[نافرمانی از امام در اخلاق اسلامی]] - [[نافرمانی از امام در معارف دعا و زیارات]]</div>
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "هرکس [[اراده]] نماید که گناهی انجام دهد، باید از آن اجتناب کند؛ چه گاه [[بنده]] گناهی انجام می‌دهد و [[خداوند]] - تبارک و تعالی! - آن را می‌‌بیند و می‌‌فرماید: به [[عزّت]] و جلال خودم قسم هرگز بعد از این [[گناه]] تو را نخواهم بخشید!" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: مَنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ فَلَا يَعْمَلْهَا فَإِنَّهُ رُبَّمَا عَمِلَ الْعَبْدُ السَّيِّئَةَ فَيَرَاهُ الرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَغْفِرُ لَكَ بَعْدَ ذَلِكَ أَبَداً}}؛
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[نافرمانی از امام (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
==احادیث مرتبط==
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[انسان]] گناهی انجام می‌‌دهد و در پی آن از [[نماز شب]] [[محروم]] می‌گردد. عمل بد در [[صاحب]] خود زودتر از چاقو در گوشت اثر می‌‌گذارد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُحْرَمُ صَلَاةَ اللَّيْلِ وَ إِنَّ الْعَمَلَ السَّيِّئَ أَسْرَعُ فِي صَاحِبِهِ مِنَ السِّكِّينِ فِي اللَّحْمِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "هرکس [[اراده]] نماید که گناهی انجام دهد، باید از آن اجتناب کند؛ چه گاه [[بنده]] گناهی انجام می‌دهد و [[خداوند]] - تبارک و تعالی! - آن را می‌‌بیند و می‌‌فرماید: به [[عزّت]] و جلال خودم قسم هرگز بعد از این [[گناه]] تو را نخواهم بخشید!" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مَنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ فَلَا يَعْمَلْهَا فَإِنَّهُ رُبَّمَا عَمِلَ الْعَبْدُ السَّيِّئَةَ فَيَرَاهُ الرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَغْفِرُ لَكَ بَعْدَ ذَلِكَ أَبَداً}}؛
اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛
اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛
#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: "بدون تردید [[بنده]] به‌خاطر یکی از گناهانش یک‌صد سال در جهنّم زندانی می‌‌شود؛ او در این حال همسرانش را در [[بهشت]] می‌‌بینند که از [[نعمت]] برخوردار می‌‌شوند" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{ع}} إِنَّ الْعَبْدَ لَيُحْبَسُ عَلَى ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ مِائَةَ عَامٍ وَ إِنَّهُ لَيَنْظُرُ إِلَى أَزْوَاجِهِ فِي الْجَنَّةِ يَتَنَعَّمْنَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "بدون تردید [[بنده]] به‌خاطر یکی از گناهانش یک‌صد سال در جهنّم زندانی می‌‌شود؛ او در این حال همسرانش را در [[بهشت]] می‌‌بینند که از [[نعمت]] برخوردار می‌‌شوند" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{ع}} إِنَّ الْعَبْدَ لَيُحْبَسُ عَلَى ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ مِائَةَ عَامٍ وَ إِنَّهُ لَيَنْظُرُ إِلَى أَزْوَاجِهِ فِي الْجَنَّةِ يَتَنَعَّمْنَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛
#[[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: "هر اندازه که [[بندگان]] گناهانی [[جدید]] انجام دهند که پیش از آن انجام نمی‌داده‌اند، [[خداوند]] نیز بلاهای جدیدی که پیش از این نمی‌شناخته‌اند، برای آنان پدید می‌‌آورَد" <ref>{{متن حدیث| سَمِعْتُ الرِّضَا{{ع}} يَقُولُ كُلَّمَا أَحْدَثَ الْعِبَادُ مِنَ الذُّنُوبِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُونَ أَحْدَثَ اللَّهُ لَهُمْ مِنَ الْبَلَاءِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْرِفُونَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۵.</ref>؛
# [[امام رضا]] {{ع}} فرمودند: "هر اندازه که [[بندگان]] گناهانی [[جدید]] انجام دهند که پیش از آن انجام نمی‌داده‌اند، [[خداوند]] نیز بلاهای جدیدی که پیش از این نمی‌شناخته‌اند، برای آنان پدید می‌‌آورَد" <ref>{{متن حدیث| سَمِعْتُ الرِّضَا {{ع}} يَقُولُ كُلَّمَا أَحْدَثَ الْعِبَادُ مِنَ الذُّنُوبِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُونَ أَحْدَثَ اللَّهُ لَهُمْ مِنَ الْبَلَاءِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْرِفُونَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۵.</ref>؛
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "چون [[آدمی]] [[گناه]] کند، در [[قلب]] او نقطه‌ای سیاه ظاهر شود. اگر پس از آن [[توبه]] کند آن نقطه [[پاک]] می‌‌شود، و اگر باز [[گناه]] کند آن نقطه زیاد می‌‌شود، تا آنگاه که بر [[قلب]] [[غلبه]] کند؛ پس از آن دیگر [[انسان]] به هیچ وجه به [[فلاح]] و [[رستگاری]] نخواهد رسید" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} يَقُولُ إِذَا أَذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةٌ سَوْدَاءُ فَإِنْ تَابَ انْمَحَتْ وَ إِنْ زَادَ زَادَتْ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَى قَلْبِهِ فَلَا يُفْلِحُ بَعْدَهَا أَبَداً}}؛اصول کافی، ج۲، ص۲۷۱.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۳، ص ۳۵۳-۳۵۴.</ref>.
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "چون [[آدمی]] [[گناه]] کند، در [[قلب]] او نقطه‌ای سیاه ظاهر شود. اگر پس از آن [[توبه]] کند آن نقطه [[پاک]] می‌‌شود، و اگر باز [[گناه]] کند آن نقطه زیاد می‌‌شود، تا آنگاه که بر [[قلب]] [[غلبه]] کند؛ پس از آن دیگر [[انسان]] به هیچ وجه به [[فلاح]] و [[رستگاری]] نخواهد رسید" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} يَقُولُ إِذَا أَذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةٌ سَوْدَاءُ فَإِنْ تَابَ انْمَحَتْ وَ إِنْ زَادَ زَادَتْ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَى قَلْبِهِ فَلَا يُفْلِحُ بَعْدَهَا أَبَداً}}؛اصول کافی، ج۲، ص۲۷۱.</ref>.<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی ج۳]]، ص ۳۵۳-۳۵۴.</ref>


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۳''']]
{{منابع}}
# [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۳''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:امام]]
[[رده:نافرمانی از امام]]
[[رده:مدخل دانش اخلاق اسلامی]]
[[رده:مدخل دانش اخلاق اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۱

احادیث مرتبط

  1. امام صادق (ع) فرمودند: "انسان گناهی انجام می‌‌دهد و در پی آن از نماز شب محروم می‌گردد. عمل بد در صاحب خود زودتر از چاقو در گوشت اثر می‌‌گذارد"[۱]؛
  2. امام صادق (ع) فرمودند: "هرکس اراده نماید که گناهی انجام دهد، باید از آن اجتناب کند؛ چه گاه بنده گناهی انجام می‌دهد و خداوند - تبارک و تعالی! - آن را می‌‌بیند و می‌‌فرماید: به عزّت و جلال خودم قسم هرگز بعد از این گناه تو را نخواهم بخشید!" [۲]؛
  3. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "بدون تردید بنده به‌خاطر یکی از گناهانش یک‌صد سال در جهنّم زندانی می‌‌شود؛ او در این حال همسرانش را در بهشت می‌‌بینند که از نعمت برخوردار می‌‌شوند" [۳]؛
  4. امام رضا (ع) فرمودند: "هر اندازه که بندگان گناهانی جدید انجام دهند که پیش از آن انجام نمی‌داده‌اند، خداوند نیز بلاهای جدیدی که پیش از این نمی‌شناخته‌اند، برای آنان پدید می‌‌آورَد" [۴]؛
  5. امام صادق (ع) فرمودند: "چون آدمی گناه کند، در قلب او نقطه‌ای سیاه ظاهر شود. اگر پس از آن توبه کند آن نقطه پاک می‌‌شود، و اگر باز گناه کند آن نقطه زیاد می‌‌شود، تا آنگاه که بر قلب غلبه کند؛ پس از آن دیگر انسان به هیچ وجه به فلاح و رستگاری نخواهد رسید" [۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُحْرَمُ صَلَاةَ اللَّيْلِ وَ إِنَّ الْعَمَلَ السَّيِّئَ أَسْرَعُ فِي صَاحِبِهِ مِنَ السِّكِّينِ فِي اللَّحْمِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.
  2. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: مَنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ فَلَا يَعْمَلْهَا فَإِنَّهُ رُبَّمَا عَمِلَ الْعَبْدُ السَّيِّئَةَ فَيَرَاهُ الرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَغْفِرُ لَكَ بَعْدَ ذَلِكَ أَبَداً»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.
  3. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ع) إِنَّ الْعَبْدَ لَيُحْبَسُ عَلَى ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ مِائَةَ عَامٍ وَ إِنَّهُ لَيَنْظُرُ إِلَى أَزْوَاجِهِ فِي الْجَنَّةِ يَتَنَعَّمْنَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.
  4. « سَمِعْتُ الرِّضَا (ع) يَقُولُ كُلَّمَا أَحْدَثَ الْعِبَادُ مِنَ الذُّنُوبِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُونَ أَحْدَثَ اللَّهُ لَهُمْ مِنَ الْبَلَاءِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْرِفُونَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۵.
  5. « عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ إِذَا أَذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةٌ سَوْدَاءُ فَإِنْ تَابَ انْمَحَتْ وَ إِنْ زَادَ زَادَتْ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَى قَلْبِهِ فَلَا يُفْلِحُ بَعْدَهَا أَبَداً»؛اصول کافی، ج۲، ص۲۷۱.
  6. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی ج۳، ص ۳۵۳-۳۵۴.