قرة بن ابی قره غفاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}})) |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام حسین | عنوان مدخل = قرة بن ابی قره غفاری | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | |||
| نام = قرة بن ابی قره غفاری | |||
| مشهور به = | |||
| نام تصویر = آرامگاه شهدای کربلا.jpg | |||
| عرض تصویر = | |||
| توضیح تصویر = آرامگاه شهدای کربلا | |||
| نام کامل = قرة بن ابی قره غفاری | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| جنسیت = مرد | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| اهل = | |||
| از قبیله = [[بنی‌غفار]] | |||
| از تیره = | |||
| پدر = | |||
| مادر = | |||
| همسر = | |||
| پسر = | |||
| دختر = | |||
| خواهر = | |||
| برادر = | |||
| خویشاوندان = | |||
| وابستگان = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| محل زندگی = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| تاریخ شهادت = [[۶۱ هجری]] | |||
| محل شهادت = [[کربلا]] | |||
| طول عمر = | |||
| محل دفن = [[کربلا]] | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| از اصحاب = [[امام حسین]] | |||
| از طبقه = | |||
| در جنگ = [[واقعه عاشورا]] | |||
| نقش‌ها = | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| علت شهرت = | |||
| علت درگذشت = | |||
| علت شهادت = | |||
| راوی از = | |||
| روایات مشهور = | |||
| مشایخ او = | |||
| راویان از او = | |||
| آخرین راوی از او = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
'''قرة<ref>برخی وی را با عثمان بن ابی قرة غفاری متحد میدانند. (انصار الحسین، ص۱۰۶ و ۱۱۹، الدار الاسلامیة) و برخی دیگر او را همان معلی بن حنظله غفاری میدانند (عشره کامله ص۳۹۳ به نقل از ابومخنف).</ref> بن ابی قره غفاری''' از [[شهدای کربلا]] از قبیلۀ [[غفار]] است. رجزی که در میدان [[جنگ]] می‌خواند، چنین بود: | '''قرة<ref>برخی وی را با عثمان بن ابی قرة غفاری متحد میدانند. (انصار الحسین، ص۱۰۶ و ۱۱۹، الدار الاسلامیة) و برخی دیگر او را همان معلی بن حنظله غفاری میدانند (عشره کامله ص۳۹۳ به نقل از ابومخنف).</ref> بن ابی قره غفاری''' از [[شهدای کربلا]] از قبیلۀ [[غفار]] است. رجزی که در میدان [[جنگ]] می‌خواند، چنین بود: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۰: | خط ۵۵: | ||
{{ب|''بأنّني اللَّیثُ الهِزْبر الضاري''|2=''لَأَضْرِبَّن مَعْشَرَ الفُجّارِ''}} | {{ب|''بأنّني اللَّیثُ الهِزْبر الضاري''|2=''لَأَضْرِبَّن مَعْشَرَ الفُجّارِ''}} | ||
{{ب|''بِجَدِّ عَضْبٍ ذَکَرٍ بَتّارِ''|2='' یَشَعْ لي في ظلمة الغُبار''}} | {{ب|''بِجَدِّ عَضْبٍ ذَکَرٍ بَتّارِ''|2='' یَشَعْ لي في ظلمة الغُبار''}} | ||
{{ب|''دونَ الهُداةِ السادةِ الأبرار''|2=''رَهْطِ النبي احمدِ المختار''<ref>این رجز را با اندکی تفاوت به جابر بن عروة غفاری و عبدالرحمن بن عروه غفاری و عبدالله و عبدالرحمن بن عروة غفاری نسبت داده شده است. ر.ک: (به ناسخ ج۲، ص۳۱۲ و مقتل الحسین{{ع}}، خوارزمی، ج۲، ص۲۲ و مثیرالاحزان، ص۵۱، و ابصارالعین، ص۱۷۶، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة.)</ref>}} | {{ب|''دونَ الهُداةِ السادةِ الأبرار''|2=''رَهْطِ النبي احمدِ المختار''<ref>این رجز را با اندکی تفاوت به جابر بن عروة غفاری و عبدالرحمن بن عروه غفاری و عبدالله و عبدالرحمن بن عروة غفاری نسبت داده شده است. ر. ک: (به ناسخ ج۲، ص۳۱۲ و مقتل الحسین {{ع}}، خوارزمی، ج۲، ص۲۲ و مثیرالاحزان، ص۵۱، و ابصارالعین، ص۱۷۶، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة.)</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
:[[قبیله غفار]] و [[خندف]] و نزار [[آگاه]] هستند، من شیر بیشه هستم به هنگام [[کارزار]] ضربتی می‌زنم [[گناهکاران]] را با شمشیری فولادین و برّان که برق او می‌درخشد در تاریکی‌ها گردآلود به [[دفاع]] از [[هدایت]] گران بزرگوار و [[نیکوکار]] از [[خویشان]] [[پیامبر]] [[احمد]] مختار. | :[[قبیله غفار]] و [[خندف]] و نزار [[آگاه]] هستند، من شیر بیشه هستم به هنگام [[کارزار]] ضربتی می‌زنم [[گناهکاران]] را با شمشیری فولادین و برّان که برق او می‌درخشد در تاریکی‌ها گردآلود به [[دفاع]] از [[هدایت]] گران بزرگوار و [[نیکوکار]] از [[خویشان]] [[پیامبر]] [[احمد]] مختار. | ||
| خط ۱۸: | خط ۶۳: | ||
پس از کشتن ۶۸ تن<ref>مناقب، ج۴، ص۱۱۱.</ref> و [[مبارزه]] دلاورانه به درجه رفیع [[شهادت]] نایل آمد<ref>مقتل الحسین خوارزمی، ج۲، ص۱۸، مکتبة المفید؛ الفتوح، ج۵، ص۱۹۵؛ نفس المهموم ۱۷۶؛ اسرار الشهادة، ج۲، ص، وسیلة الدارین، ص۱۸۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۲۴؛ مناقب، ج۴، ص۱۱۱. با اندکی تفاوت در رجز فوق.</ref>. | پس از کشتن ۶۸ تن<ref>مناقب، ج۴، ص۱۱۱.</ref> و [[مبارزه]] دلاورانه به درجه رفیع [[شهادت]] نایل آمد<ref>مقتل الحسین خوارزمی، ج۲، ص۱۸، مکتبة المفید؛ الفتوح، ج۵، ص۱۹۵؛ نفس المهموم ۱۷۶؛ اسرار الشهادة، ج۲، ص، وسیلة الدارین، ص۱۸۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۲۴؛ مناقب، ج۴، ص۱۱۱. با اندکی تفاوت در رجز فوق.</ref>. | ||
== | ==[[شهادت]] قره بن ابی قره غفاری== | ||
بعد از شهادت [[یحیی بن سلیم]]، قره بن ابی قره غفاری برای [[مبارزه]] خارج شد و رجزی را خواند که مطلع آن این است: | |||
{{عربی|قد علمت حقا بني غفار *** و خندف بعد بني نزار}} | |||
یعنی: حقا که [[بنی‌غفار]] و [[بنی‌خندف]] و [[بنی‌نزار]] میدانند، آنان میدانند که من شیری [[غیرتمند]] هستم و گروه [[فجار]] و نابکار را حتماً خواهم زد. اینان را با هر شمشیری که از فولاد و برنده باشد می‌زنم. ضربت دردناکی به نفع [[فرزندان]] [[خوبان]] خواهم زد، که [[فرزندان پیامبر]] و بزرگان خوبان می‌باشند، سپس [[حمله]] کرد و به قدری [[جهاد]] نمود تا ۶۸ نفر را به [[درک]] [[واصل]] کرد و سرانجام شهید شد<ref>بحار، ج۴۵، ص۲۴؛ نفس المهموم، ص۲۶۱.</ref>.<ref>[[علی راجی|راجی، علی]]، [[مظلومیت سیدالشهداء ج۲ (کتاب)|مظلومیت سیدالشهداء]]، ج۲، ص ۶۶.</ref>. | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | # [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | ||
# [[پرونده:IM010744.jpg|22px]] [[علی راجی|راجی، علی]]، [[مظلومیت سیدالشهداء ج۲ (کتاب)|'''مظلومیت سیدالشهداء ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۳۲: | خط ۸۱: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:شهدای واقعه کربلا]] | [[رده:شهدای واقعه کربلا]] | ||
[[رده:بنی‌غفار]] | |||
[[رده:اصحاب امام حسین]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۷
| قرة بن ابی قره غفاری | |
|---|---|
 آرامگاه شهدای کربلا | |
| نام کامل | قرة بن ابی قره غفاری |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی‌غفار |
| تاریخ شهادت | ۶۱ هجری |
| محل شهادت | کربلا |
| محل آرامگاه | کربلا |
| از اصحاب | امام حسین |
| حضور در جنگ | واقعه عاشورا |
مقدمه
قرة[۱] بن ابی قره غفاری از شهدای کربلا از قبیلۀ غفار است. رجزی که در میدان جنگ می‌خواند، چنین بود:
| قَدْ عَلِمَتْ حَقّاً بَنُو غَفّارِ | وَخِنَدفُ بَعْدَ بني نِزار | |
| بأنّني اللَّیثُ الهِزْبر الضاري | لَأَضْرِبَّن مَعْشَرَ الفُجّارِ | |
| بِجَدِّ عَضْبٍ ذَکَرٍ بَتّارِ | یَشَعْ لي في ظلمة الغُبار | |
| دونَ الهُداةِ السادةِ الأبرار | رَهْطِ النبي احمدِ المختار[۲] |
- قبیله غفار و خندف و نزار آگاه هستند، من شیر بیشه هستم به هنگام کارزار ضربتی می‌زنم گناهکاران را با شمشیری فولادین و برّان که برق او می‌درخشد در تاریکی‌ها گردآلود به دفاع از هدایت گران بزرگوار و نیکوکار از خویشان پیامبر احمد مختار.
در این رجز، ضمن معرفی خویش و فاجر دانستن دشمن، رزم خود را در دفاع از فرزندان اخیار دانسته است[۳].
پس از کشتن ۶۸ تن[۴] و مبارزه دلاورانه به درجه رفیع شهادت نایل آمد[۵].
شهادت قره بن ابی قره غفاری
بعد از شهادت یحیی بن سلیم، قره بن ابی قره غفاری برای مبارزه خارج شد و رجزی را خواند که مطلع آن این است: قد علمت حقا بني غفار *** و خندف بعد بني نزار یعنی: حقا که بنی‌غفار و بنی‌خندف و بنی‌نزار میدانند، آنان میدانند که من شیری غیرتمند هستم و گروه فجار و نابکار را حتماً خواهم زد. اینان را با هر شمشیری که از فولاد و برنده باشد می‌زنم. ضربت دردناکی به نفع فرزندان خوبان خواهم زد، که فرزندان پیامبر و بزرگان خوبان می‌باشند، سپس حمله کرد و به قدری جهاد نمود تا ۶۸ نفر را به درک واصل کرد و سرانجام شهید شد[۶].[۷].
منابع
پانویس
- ↑ برخی وی را با عثمان بن ابی قرة غفاری متحد میدانند. (انصار الحسین، ص۱۰۶ و ۱۱۹، الدار الاسلامیة) و برخی دیگر او را همان معلی بن حنظله غفاری میدانند (عشره کامله ص۳۹۳ به نقل از ابومخنف).
- ↑ این رجز را با اندکی تفاوت به جابر بن عروة غفاری و عبدالرحمن بن عروه غفاری و عبدالله و عبدالرحمن بن عروة غفاری نسبت داده شده است. ر. ک: (به ناسخ ج۲، ص۳۱۲ و مقتل الحسین (ع)، خوارزمی، ج۲، ص۲۲ و مثیرالاحزان، ص۵۱، و ابصارالعین، ص۱۷۶، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة.)
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۸۴.
- ↑ مناقب، ج۴، ص۱۱۱.
- ↑ مقتل الحسین خوارزمی، ج۲، ص۱۸، مکتبة المفید؛ الفتوح، ج۵، ص۱۹۵؛ نفس المهموم ۱۷۶؛ اسرار الشهادة، ج۲، ص، وسیلة الدارین، ص۱۸۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۲۴؛ مناقب، ج۴، ص۱۱۱. با اندکی تفاوت در رجز فوق.
- ↑ بحار، ج۴۵، ص۲۴؛ نفس المهموم، ص۲۶۱.
- ↑ راجی، علی، مظلومیت سیدالشهداء، ج۲، ص ۶۶.