طواف در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[طواف]]''' است. "'''[[طواف]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = طواف
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[طواف در قرآن]] - [[طواف در حدیث]] - [[طواف در اخلاق اسلامی]] - [[طواف در معارف دعا و زیارات]] - [[طواف در معارف و سیره سجادی]] - [[طواف در معارف و سیره رضوی]]</div>
| عنوان مدخل = طواف
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[طواف (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[طواف در معارف دعا و زیارات]] - [[طواف در معارف و سیره سجادی]]
| پرسش مرتبط  =  
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[طواف]] از طوف، به معنای دور زدن پیرامون چیزی یا حرکت و رفت و آمد بین دو چیز است. [[خدای متعال]] به دور زدن پیرامون [[بیت]] [[عتیق]] [[فرمان]] داده است: {{متن قرآن|وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ}}<ref>«و خانه دیرین (کعبه) را طواف کنند» سوره حج، آیه ۲۹.</ref>.
[[طواف]] از طوف، به معنای دور زدن پیرامون چیزی یا حرکت و رفت و آمد بین دو چیز است. [[خدای متعال]] به دور زدن پیرامون [[بیت]] عتیق [[فرمان]] داده است: {{متن قرآن|وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ}}<ref>«و خانه دیرین (کعبه) را طواف کنند» سوره حج، آیه ۲۹.</ref>. هم‌چنین [[قرآن مجید]] از [[سعی]] بین [[صفا و مروه]] در [[مسجدالحرام]] با همین واژه یاد کرده است<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ}} «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است پس هر کس حج خانه (ی کعبه) بجای آورد یا عمره بگزارد بر او گناهی نیست که میان آن دو را بپیماید و هر که خود خواسته کاری نیک انجام دهد، خداوند سپاسگزاری داناست» سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>.
هم‌چنین [[قرآن مجید]] از [[سعی]] بین [[صفا و مروه]] در [[مسجدالحرام]] با همین واژه یاد کرده است<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ}} «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است پس هر کس حج خانه (ی کعبه) بجای آورد یا عمره بگزارد بر او گناهی نیست که میان آن دو را بپیماید و هر که خود خواسته کاری نیک انجام دهد، خداوند سپاسگزاری داناست» سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>.
گاه به [[شیطان]] یا وسوسه‌های او که به دور [[قلب]] [[انسان]] می‌گردد تا [[نفوذ]] کنند<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ}} «بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.</ref> و یا به [[بلا]] و مصیبتی که انسان را فرا می‌گیرد<ref>{{متن قرآن|فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ}} «آنگاه، بلایی از سوی پروردگارت بدان رسید و آنان در خواب بودند» سوره قلم، آیه ۱۹.</ref>، “طائف” گفته می‌شود.


[[امام سجاد]]{{ع}} در [[صحیفه]] از [[فرشتگان]] طواف‌کنندگان بیت معمور یاد کرده و بر آنها [[درود]] فرستاده است: {{متن حدیث|وَ الطَّائِفِينَ‏ بِالْبَيْتِ‏ الْمَعْمُورِ}}<ref>دعای ۳.</ref>؛ و (درود بفرست بر) آن فرشتگانی که بر گرد بیت‌المعمور طواف می‌کنند. از [[امام علی]]{{ع}} [[روایت]] است که در هر [[روز]] هفتاد هزار [[فرشته]] وارد بیت معمور - که محاذی [[کعبه]] در [[آسمان]] است - وارد می‌شوند و چون برمی‌گردند دیگر تا ابد آنجا را [[زیارت]] نمی‌کنند. ([[فرصت]] به آنها نمی‌رسد).
گاه به [[شیطان]] یا وسوسه‌های او که به دور [[قلب]] [[انسان]] می‌گردد تا نفوذ کنند<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ}} «بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.</ref> و یا به [[بلا]] و مصیبتی که انسان را فرا می‌گیرد<ref>{{متن قرآن|فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ}} «آنگاه، بلایی از سوی پروردگارت بدان رسید و آنان در خواب بودند» سوره قلم، آیه ۱۹.</ref>، “طائف” گفته می‌شود.
هم‌چنین امام سجاد{{ع}} از جویندگان [[استغفار]] [[الهی]] به طواف‌کنندگان تعبیر فرموده است<ref>نیایش دوازدهم.</ref>. گویی آنان دائماً گرداگرد [[رحمت]] و [[مغفرت الهی]] در جست‌وجو و طلبند.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم: المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمد حسین طباطبایی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۲.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «طواف»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۲۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
[[امام سجاد]] {{ع}} در [[صحیفه]] از [[فرشتگان]] طواف‌کنندگان بیت معمور یاد کرده و بر آنها [[درود]] فرستاده است: {{متن حدیث|وَ الطَّائِفِينَ‏ بِالْبَيْتِ‏ الْمَعْمُورِ}}<ref>دعای ۳.</ref>؛ و (درود بفرست بر) آن فرشتگانی که بر گرد بیت‌المعمور طواف می‌کنند. از [[امام علی]] {{ع}} [[روایت]] است که در هر [[روز]] هفتاد هزار [[فرشته]] وارد بیت معمور - که محاذی [[کعبه]] در [[آسمان]] است - وارد می‌شوند و چون برمی‌گردند دیگر تا ابد آنجا را [[زیارت]] نمی‌کنند. (فرصت به آنها نمی‌رسد).


==منابع==
هم‌چنین امام سجاد {{ع}} از جویندگان [[استغفار]] [[الهی]] به طواف‌کنندگان تعبیر فرموده است<ref>نیایش دوازدهم.</ref>. گویی آنان دائماً گرداگرد [[رحمت]] و [[مغفرت الهی]] در جست‌وجو و طلبند<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم: المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمد حسین طباطبایی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۲.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «طواف»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۲۲.</ref>
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «طواف»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «طواف»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
خط ۲۲: خط ۲۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:طواف در معارف دعا و زیارات]]
[[رده:طواف]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۹

مقدمه

طواف از طوف، به معنای دور زدن پیرامون چیزی یا حرکت و رفت و آمد بین دو چیز است. خدای متعال به دور زدن پیرامون بیت عتیق فرمان داده است: وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ[۱]. هم‌چنین قرآن مجید از سعی بین صفا و مروه در مسجدالحرام با همین واژه یاد کرده است[۲].

گاه به شیطان یا وسوسه‌های او که به دور قلب انسان می‌گردد تا نفوذ کنند[۳] و یا به بلا و مصیبتی که انسان را فرا می‌گیرد[۴]، “طائف” گفته می‌شود.

امام سجاد (ع) در صحیفه از فرشتگان طواف‌کنندگان بیت معمور یاد کرده و بر آنها درود فرستاده است: «وَ الطَّائِفِينَ‏ بِالْبَيْتِ‏ الْمَعْمُورِ»[۵]؛ و (درود بفرست بر) آن فرشتگانی که بر گرد بیت‌المعمور طواف می‌کنند. از امام علی (ع) روایت است که در هر روز هفتاد هزار فرشته وارد بیت معمور - که محاذی کعبه در آسمان است - وارد می‌شوند و چون برمی‌گردند دیگر تا ابد آنجا را زیارت نمی‌کنند. (فرصت به آنها نمی‌رسد).

هم‌چنین امام سجاد (ع) از جویندگان استغفار الهی به طواف‌کنندگان تعبیر فرموده است[۶]. گویی آنان دائماً گرداگرد رحمت و مغفرت الهی در جست‌وجو و طلبند[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. «و خانه دیرین (کعبه) را طواف کنند» سوره حج، آیه ۲۹.
  2. إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است پس هر کس حج خانه (ی کعبه) بجای آورد یا عمره بگزارد بر او گناهی نیست که میان آن دو را بپیماید و هر که خود خواسته کاری نیک انجام دهد، خداوند سپاسگزاری داناست» سوره بقره، آیه ۱۵۸.
  3. إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ «بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.
  4. فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ «آنگاه، بلایی از سوی پروردگارت بدان رسید و آنان در خواب بودند» سوره قلم، آیه ۱۹.
  5. دعای ۳.
  6. نیایش دوازدهم.
  7. صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم: المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمد حسین طباطبایی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۲.
  8. شیرزاد، امیر، مقاله «طواف»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۲۲.