فقر در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{سیره معصوم}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = فقر
| موضوع مرتبط = فقر
| عنوان مدخل  = [[فقر]]
| عنوان مدخل  = فقر
| مداخل مرتبط = [[فقر در لغت]] - [[فقر در قرآن]] - [[فقر در حدیث]] - [[فقر در نهج البلاغه]] - [[فقر در کلام اسلامی]] - [[فقر در اخلاق اسلامی]] - [[فقر در فقه سیاسی]] - [[فقر در معارف و سیره علوی]] - [[فقر در معارف دعا و زیارات]] - [[فقر در معارف و سیره سجادی]]
| مداخل مرتبط = [[فقر در لغت]] - [[فقر در قرآن]] - [[فقر در نهج البلاغه]] - [[فقر در فقه اسلامی]] - [[فقر در فقه سیاسی]] - [[فقر در معارف و سیره علوی]] - [[فقر در معارف دعا و زیارات]] - [[فقر در معارف و سیره سجادی]] - [[فقر در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
«[[فقر]]» در معنای لغوی، شکاف و فاصله‌ای است که در چیزی پدید می‌آید. بدین لحاظ استخوان‌های کمر را که مهره‌ای شکل و دارای فاصله و شکاف هستند، «ستون فقرات» می‌نامند. همچنین به کسی که به درد ستون فقرات [[مبتلا]] باشد، «[[فقیر]]» گویند. به همین مناسبت به نیازمندانی که [[زندگی]] بر آنها مشکل و کمرشان زیر بار [[مشکلات]] خمیده شده، «فقیر» گفته می‌شود<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۴، ص۴۴۴. ر. ک: راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۲؛ ابن منظور، لسان العرب، ماده «فقر».</ref>. واژه «[[غنا]]»<ref>«غنی»، با الف مقصوره و کسر غین، به معنای توانمندی مالی است، اما «غناء» با الف ممدوده و کسر غین. کیفیت خاص صدا است و با الف ممدوده و فتح غین به معنای سود است. ر. ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۵. البته در ادبیات فارسی «غنا» به فتح اول به معنای توان‌گری و غنا به کسر اول به معنای آواز خوش تلفظ شده و بدون همزه نگاشته می‌شود.</ref> [[ضد]] «فقر»<ref>لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۴.</ref> و به معنای توان‌گری، [[بی‌نیازی]] و فراخی زندگی است.<ref>[[علی اصغر هادوی‌نیا|هادوی‌نیا، علی اصغر]]، [[فقر و غنا (مقاله)| مقاله «فقر و غنا»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۲۰۳.</ref>
«[[فقر]]» در معنای لغوی، شکاف و فاصله‌ای است که در چیزی پدید می‌آید. بدین لحاظ استخوان‌های کمر را که مهره‌ای شکل و دارای فاصله و شکاف هستند، «ستون فقرات» می‌نامند. همچنین به کسی که به درد ستون فقرات [[مبتلا]] باشد، «[[فقیر]]» گویند. به همین مناسبت به نیازمندانی که [[زندگی]] بر آنها مشکل و کمرشان زیر بار [[مشکلات]] خمیده شده، «فقیر» گفته می‌شود<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۴، ص۴۴۴. ر. ک: راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۲؛ ابن منظور، لسان العرب، ماده «فقر».</ref>. واژه «غنا»<ref>«غنی»، با الف مقصوره و کسر غین، به معنای توانمندی مالی است، اما «غناء» با الف ممدوده و کسر غین. کیفیت خاص صدا است و با الف ممدوده و فتح غین به معنای سود است. ر. ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۵. البته در ادبیات فارسی «غنا» به فتح اول به معنای توان‌گری و غنا به کسر اول به معنای آواز خوش تلفظ شده و بدون همزه نگاشته می‌شود.</ref> ضد «فقر»<ref>لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۴.</ref> و به معنای توان‌گری، [[بی‌نیازی]] و فراخی زندگی است<ref>[[علی اصغر هادوی‌نیا|هادوی‌نیا، علی اصغر]]، [[فقر و غنا (مقاله)| مقاله «فقر و غنا»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)| دانشنامه امام علی ج۷]]، ص ۲۰۳؛ > [[محمد حسین علی اکبری|علی اکبری، محمد حسین]]، [[سیره معصومان در فقرزدایی (کتاب)|سیره معصومان در فقرزدایی]]، ص ۴۴.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1368105.jpg|22px]] [[علی اصغر هادوی‌نیا|هادوی‌نیا، علی اصغر]]، [[فقر و غنا (مقاله)| مقاله «فقر و غنا»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۷''']]
# [[پرونده:1368105.jpg|22px]] [[علی اصغر هادوی‌نیا|هادوی‌نیا، علی اصغر]]، [[فقر و غنا (مقاله)| مقاله «فقر و غنا»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۷''']]
# [[پرونده:IM010610.jpg|22px]] [[محمد حسین علی اکبری|علی اکبری، محمد حسین]]، [[سیره معصومان در فقرزدایی (کتاب)|'''سیره معصومان در فقرزدایی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۰

مقدمه

«فقر» در معنای لغوی، شکاف و فاصله‌ای است که در چیزی پدید می‌آید. بدین لحاظ استخوان‌های کمر را که مهره‌ای شکل و دارای فاصله و شکاف هستند، «ستون فقرات» می‌نامند. همچنین به کسی که به درد ستون فقرات مبتلا باشد، «فقیر» گویند. به همین مناسبت به نیازمندانی که زندگی بر آنها مشکل و کمرشان زیر بار مشکلات خمیده شده، «فقیر» گفته می‌شود[۱]. واژه «غنا»[۲] ضد «فقر»[۳] و به معنای توان‌گری، بی‌نیازی و فراخی زندگی است[۴].

منابع

پانویس

  1. ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۴، ص۴۴۴. ر. ک: راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۲؛ ابن منظور، لسان العرب، ماده «فقر».
  2. «غنی»، با الف مقصوره و کسر غین، به معنای توانمندی مالی است، اما «غناء» با الف ممدوده و کسر غین. کیفیت خاص صدا است و با الف ممدوده و فتح غین به معنای سود است. ر. ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۵. البته در ادبیات فارسی «غنا» به فتح اول به معنای توان‌گری و غنا به کسر اول به معنای آواز خوش تلفظ شده و بدون همزه نگاشته می‌شود.
  3. لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۴.
  4. هادوی‌نیا، علی اصغر، مقاله «فقر و غنا»، دانشنامه امام علی ج۷، ص ۲۰۳؛ > علی اکبری، محمد حسین، سیره معصومان در فقرزدایی، ص ۴۴.