همسایه در حدیث: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = همسایه | | موضوع مرتبط = همسایه | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = همسایه | ||
| مداخل مرتبط = [[همسایه در لغت | | مداخل مرتبط = [[همسایه در لغت]] - [[همسایه در حدیث]] - [[همسایه در نهج البلاغه]] - [[همسایه در فقه اسلامی]] - [[همسایه در اخلاق اسلامی]] - [[همسایه در معارف و سیره نبوی]] - [[همسایه در معارف دعا و زیارات]] - [[همسایه در معارف و سیره سجادی]] - [[همسایه در معارف و سیره امام باقر]] - [[همسایه در جامعهشناسی اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
با آنکه در [[شریعت اسلام]] برای [[همسایه]] مفهوم جدیدی تعریف نشده، مصداق آن در [[روایات]] توسعه داده شده است. [[امام صادق]] {{ع}} از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل کرده است: {{متن حدیث|كُلُّ أَرْبَعِينَ دَاراً جِيرَانٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ}}<ref>«تا چهل خانه همسایه است از روبهرو، از پشت سر، از راست و از چپ» محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۹.</ref>. | با آنکه در [[شریعت اسلام]] برای [[همسایه]] مفهوم جدیدی تعریف نشده، مصداق آن در [[روایات]] توسعه داده شده است. [[امام صادق]] {{ع}} از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل کرده است: {{متن حدیث|كُلُّ أَرْبَعِينَ دَاراً جِيرَانٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ}}<ref>«تا چهل خانه همسایه است از روبهرو، از پشت سر، از راست و از چپ» محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۹.</ref>. [[معاویه بن عمار]] از [[اصحاب امام صادق]] {{ع}} میگوید: به آن حضرت عرض کردم: فدایت شوم، حد [[همسایگی]] چیست؟ فرمود: {{متن حدیث|أَرْبَعِينَ دَاراً مِنْ كُلِّ جَانِبٍ}}<ref>صدوق، معانی الاخبار، ص۱۶۵.</ref>؛ [[چهل]] [[خانه]] از هر طرف. | ||
[[معاویه بن عمار]] از [[اصحاب امام صادق]] {{ع}} میگوید: به آن | |||
در [[روایت]] است که مردی | در [[روایت]] است که مردی خدمت رسول خدا آمده عرض کرد: من در فلان محله خانهای خریدهام؛ ولی نزدیکترین همسایهام کسی است که نه به خیرش امیدی دارم و نه از شرش در امانم. رسول خدا {{صل}} به [[علی]] {{ع}}، [[سلمان]]، [[ابوذر]] و یکی دیگر که [[گمان]] میکنم [[مقداد]] بود، فرمود در [[مسجد]] با صدای بلند جار بزنند که [[ایمان]] ندارد کسی که همسایهاش از شرش در [[امان]] نباشد، و آنها سه بار این مطلب را جار زدند. سپس حضرت با دستش به چهار طرف اشاره کرد و فرمود تا چهل خانه همسایه محسوب میشود<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی ج۱۴]]، ص ۴۹۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۵
مقدمه
با آنکه در شریعت اسلام برای همسایه مفهوم جدیدی تعریف نشده، مصداق آن در روایات توسعه داده شده است. امام صادق (ع) از رسول خدا (ص) نقل کرده است: «كُلُّ أَرْبَعِينَ دَاراً جِيرَانٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ»[۱]. معاویه بن عمار از اصحاب امام صادق (ع) میگوید: به آن حضرت عرض کردم: فدایت شوم، حد همسایگی چیست؟ فرمود: «أَرْبَعِينَ دَاراً مِنْ كُلِّ جَانِبٍ»[۲]؛ چهل خانه از هر طرف.
در روایت است که مردی خدمت رسول خدا آمده عرض کرد: من در فلان محله خانهای خریدهام؛ ولی نزدیکترین همسایهام کسی است که نه به خیرش امیدی دارم و نه از شرش در امانم. رسول خدا (ص) به علی (ع)، سلمان، ابوذر و یکی دیگر که گمان میکنم مقداد بود، فرمود در مسجد با صدای بلند جار بزنند که ایمان ندارد کسی که همسایهاش از شرش در امان نباشد، و آنها سه بار این مطلب را جار زدند. سپس حضرت با دستش به چهار طرف اشاره کرد و فرمود تا چهل خانه همسایه محسوب میشود[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ «تا چهل خانه همسایه است از روبهرو، از پشت سر، از راست و از چپ» محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۹.
- ↑ صدوق، معانی الاخبار، ص۱۶۵.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۶.
- ↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی ج۱۴، ص ۴۹۲.