بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>نشانه‌های یار و چکامه انتظار،' به '<ref>علی‌زاده، مهدی، [[نشانه...) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
::::::"غیب، ضد شهادت (مشهود) است و بر همه امور نامحسوس اطلاق می‌گردد که خداوند سبحان و نشانه‌های بزرگ پنهانش را شامل می‌شود". | ::::::"غیب، ضد شهادت (مشهود) است و بر همه امور نامحسوس اطلاق می‌گردد که خداوند سبحان و نشانه‌های بزرگ پنهانش را شامل می‌شود". | ||
از آنجا که حضرت [[امام مهدی|حجت بن الحسن المهدی]] {{ع}}، منجی موعود و منتظَر، از بزرگترین آیاتِ<ref>در زیارت آل یس که در توقیع شریف از ناحیه مقدسه برای محمدبن عبدالله حمیری صادر شده است، چنین می‌خوانیم: «السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته» و در دعای پس از آن، حضرت را «کلمه تامه الهی» می‌نامیم.</ref> پنهان الهی است - که خداوند سبحان در [[قرآن مجید]]، [[ظهور]] او را وعده حتمی خود معرفی فرموده است<ref>مولانا فیض کاشانی در کتاب منظوم خود، شوق مهدی، در این خصوص چنین می‌گوید: در دل زحق تعالی شکریست بی نهایت کو در کتاب خود کرد، در شأن تو حکایت در وعده وصالت، نستخلفنهم گفت جان گر فشانم ارزد، این لطف و این عنایت</ref> - بر پایه آیات پیش گفته، می‌توان بدین نتیجه دست یافت که ایمان به حضرتش از مقومات تقوا و عامل رستگاری شمرده می‌شود. | از آنجا که حضرت [[امام مهدی|حجت بن الحسن المهدی]] {{ع}}، منجی موعود و منتظَر، از بزرگترین آیاتِ<ref>در زیارت آل یس که در توقیع شریف از ناحیه مقدسه برای محمدبن عبدالله حمیری صادر شده است، چنین می‌خوانیم: «السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته» و در دعای پس از آن، حضرت را «کلمه تامه الهی» می‌نامیم.</ref> پنهان الهی است - که خداوند سبحان در [[قرآن مجید]]، [[ظهور]] او را وعده حتمی خود معرفی فرموده است<ref>مولانا فیض کاشانی در کتاب منظوم خود، شوق مهدی، در این خصوص چنین می‌گوید: در دل زحق تعالی شکریست بی نهایت کو در کتاب خود کرد، در شأن تو حکایت در وعده وصالت، نستخلفنهم گفت جان گر فشانم ارزد، این لطف و این عنایت</ref> - بر پایه آیات پیش گفته، می‌توان بدین نتیجه دست یافت که ایمان به حضرتش از مقومات تقوا و عامل رستگاری شمرده می‌شود. | ||
::::::همچنین [[علامه طباطبایی]] در بحث روایی ذیل همین آیه، این حدیث درخور توجه را از [[امام صادق]] {{ع}} نقل می‌کنند: {{عربی|اندازه=155%|"عن الصادق {{ع}} فی قوله تعالی{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ}}﴾}} قال: "من آمن بقیام ال[[قائم]] {{ع}}؛ أنه حق"؛ أقول وهذا المعنی مروی فی غیر هذه الروایه}}<ref>المیزان، ج ۱، ص ۵۰.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} درباره {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ}}﴾}} "الذین یؤمنون بالغیب" فرمودند: "اینان کسانی هستند که به قیام [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} باور دارند و آن را حق می‌شمارند". تا اینجا ضرورت ایمان به "[[مهدویت]]" روشن شد<ref>[[نشانه‌های یار و چکامه انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه انتظار]]، ص۶۲، ۶۳.</ref>. | ::::::همچنین [[علامه طباطبایی]] در بحث روایی ذیل همین آیه، این حدیث درخور توجه را از [[امام صادق]] {{ع}} نقل می‌کنند: {{عربی|اندازه=155%|"عن الصادق {{ع}} فی قوله تعالی{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ}}﴾}} قال: "من آمن بقیام ال[[قائم]] {{ع}}؛ أنه حق"؛ أقول وهذا المعنی مروی فی غیر هذه الروایه}}<ref>المیزان، ج ۱، ص ۵۰.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} درباره {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ}}﴾}} "الذین یؤمنون بالغیب" فرمودند: "اینان کسانی هستند که به قیام [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} باور دارند و آن را حق می‌شمارند". تا اینجا ضرورت ایمان به "[[مهدویت]]" روشن شد<ref>[[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه انتظار (کتاب)]]، ص۶۲، ۶۳.</ref>. | ||
==پاسخ‌های دیگر== | ==پاسخ‌های دیگر== | ||
نسخهٔ ۲۰ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۴
| بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی علی‌زاده، در کتاب «نشانه‌های یار و چکامه انتظار» در این‌باره گفته است:
- «قرآن کریم، "ایمان به غیب" را اولین شاخص "تقوا" بر می‌شمارد. بر اساس هستی‌شناسی توحیدی، عالم از دو بخش "نشئه شهود" و "نشئه غیب" یعنی عالم مشهود و محسوس و عالم نامشهود و غیر محسوس تشکیل یافته است. موحدِ متقی کسی است که عالم نامحسوسِ "غیب" را به همه گستردگی و عناصر و اجزاءش باور داشته باشد. در این زمینه، علامه طباطبایی چنین می‌فرمایند: الغیب خلاف الشهاده ویطلق علی ما لا یقع علیه الحس وهو الله سبحانه وآیاته الکبری الغائبه عن حواسنا...[۱].
- "غیب، ضد شهادت (مشهود) است و بر همه امور نامحسوس اطلاق می‌گردد که خداوند سبحان و نشانه‌های بزرگ پنهانش را شامل می‌شود".
از آنجا که حضرت حجت بن الحسن المهدی (ع)، منجی موعود و منتظَر، از بزرگترین آیاتِ[۲] پنهان الهی است - که خداوند سبحان در قرآن مجید، ظهور او را وعده حتمی خود معرفی فرموده است[۳] - بر پایه آیات پیش گفته، می‌توان بدین نتیجه دست یافت که ایمان به حضرتش از مقومات تقوا و عامل رستگاری شمرده می‌شود.
- همچنین علامه طباطبایی در بحث روایی ذیل همین آیه، این حدیث درخور توجه را از امام صادق (ع) نقل می‌کنند: "عن الصادق (ع) فی قوله تعالی﴿﴿الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ﴾﴾ قال: "من آمن بقیام القائم (ع)؛ أنه حق"؛ أقول وهذا المعنی مروی فی غیر هذه الروایه[۴]. امام صادق (ع) درباره ﴿﴿الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ﴾﴾ "الذین یؤمنون بالغیب" فرمودند: "اینان کسانی هستند که به قیام مهدی (ع) باور دارند و آن را حق می‌شمارند". تا اینجا ضرورت ایمان به "مهدویت" روشن شد[۵].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. نویسندگان کتاب «نگین آفرینش»؛ |
|---|
پرسش‌های وابستهمنبعشناسی جامع مهدویتپانویس
|