روایات امام حسین در مورد مهدویت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
جز (ربات: جایگزینی ردهٔ پرسش‌های جامع امامت و ولایت با پرسش) |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
[[رده:مهدویت]] | [[رده:مهدویت]] | ||
[[رده: | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسش‌های مهدویت]] | [[رده:پرسش‌های مهدویت]] | ||
[[رده:(ا۱): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]] | [[رده:(ا۱): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]] | ||
[[رده:(ا۱): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]] | [[رده:(ا۱): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]] | ||
نسخهٔ ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۱۵
| روایات امام حسین در مورد مهدویت چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
روایات امام حسین(ع) در مورد مهدویت چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین قنبر علی صمدی، در کتاب «آخرین منجی» در این‌باره گفته است:
- «عبدالرحمن بن سلیط از امام حسین(ع) نقل کرده است که فرمود: "در خاندان ما دوازده مهدی وجود دارد، نخستین ایشان، امیرمؤمنان(ع) است و آخرین آنان، نهمین نفر از فرزندان من است. او همان امام قیام کننده به حق است که خداوند زمین را بعد از آن که بمیرد، به وسیله او زنده می‌کند و دین حق را بر تمام ادیان به پیروزی می‌رساند، اگرچه مشرکان آن را ناخوش دارند. برای او غیبتی است که برخی در آن دوران، مرتد می‌شوند و برخی دیگر در دین ثابت قدم می‌مانند و به آنها از روی تمسخر گفته می‌شود: این وعده چه زمانی است، اگر راست می‌گویید؟ کسی که در دوران غیبتش متحمل آزار و اذیت شود و به دروغگویی متهم گردد، به منزله مجاهدی است که با شمشیرش پیشاپیش رسول خدا(ص) جهاد کرده است"[۱]»[۲].
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ " مِنَّا اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً أَوَّلُهُمْ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَ آخِرُهُمُ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِي وَ هُوَ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ يُحْيِي اللَّهُ تَعَالَى بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ يُظْهِرُ بِهِ دِيْنَ الْحَقِّ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ لَهُ غَيْبَةٌ يَرْتَدُّ فِيهَا قَوْمٌ وَ يَثْبُتُ عَلَى الدِّينِ فِيهَا آخَرُونَ فَيُؤْذَوْنَ وَ يُقَالُ لَهُمْ ﴿مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ﴾ أَمَا إِنَّ الصَّابِرَ فِي غَيْبَتِهِ عَلَى الْأَذَى وَ التَّكْذِيبِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِ بِالسَّيْفِ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ (ص)"عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۶۸؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۱۷.
- ↑ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص ۳۴ - ۳۵.