مُغَیرَة بن اَخْنس ثَقَفِی

مقدمه

• مُغَیرَة بن اَخْنس ثَقَفِی، پدرش از سران مشرکان و منافقان بود که بنا بر گواهی همه تاریخ‌نویسان و حدیث‌دانان از مصادیق "مُؤلفة القلوب" است. اسلام او به هنگام فتح مکه و به‌صورت ظاهر بوده و هرگز در دل، به دین اسلام ایمان نیاورد. در عین حال، پیامبر اکرم(ص) بخشی از غنایم را به او بخشید تا او را در ایمان آوردن تشویق کند. مغیره در دوران خلیفه سوم از معتمدان و نزدیکان عثمان بود. چون تخلف‌های خلیفه از حقوق و حدود الهی افزون شد، تذکر و اقدام امام(ع)، بنابر وظیفه شرعی، به وی فزونی یافت و عرصه را بر خلیفه تنگ کرد. خلیفه او را به همراه زید بن ثابت انصاری نزد امام فرستاد تا امام را نسبت به خلیفه نرم گردانند. امام ضمن اعلام این که دل خوش ندارد تا در برابر خلیفه قرار بگیرد، اما در برابر حقوق و حدود الهی نیز نمی‌تواند سکوت اختیار کند و جز سخن حق بر زبان براند. در این هنگام مغیره با لحنی تند با امام لب به سخن گشود و امام نیز با عتاب به او فرمود: ای فرزند آن لعنت‌ شده اجاق‌کور و درخت بی‌ریشه و شاخه، تو مرا کفایت کنی؟! به خدا سوگند، کسی که تو یاورش باشی، هرگز روی پیروزی نبیند و آن‌که تو دستش را گیری، هرگز به پا نخیزد. از ما دور شو، خدا خیر را از تو دور گرداند؛ هرچه خواهی بکوش که به جایی نخواهی رسید. مغیره، سرانجام هنگام اوج‌گیری شورش علیه خلیفه همراه با او کشته شد.

منابع

• دانشنامه نهج البلاغه ج۲

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: