جز
جایگزینی متن - 'حضرت حق' به 'حضرت حق'
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
#[[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "چون مردی به [[حریم]] خانه تو وارد شد و قصدی سوء نسبت به همسرت و اموالت داشت، اگر می‌توانی او را با کتک از این کار باز دار، چراکه دزد با [[خداوند]] و پیامبرش{{صل}} در [[جنگ]] وارد شده؛ از این‌رو هر نتیجه‌ای از این کار دامن گیر تو شد، بر عهده من خواهد بود و تو را هیچ ضرری در پی نخواهدبود"<ref>{{متن حدیث| عَنْ غیاث بن ابراهیم عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ{{ع}} أَنَّهُ قَالَ: إِذَا دَخَلَ عَلَيْكَ رَجُلٌ يُرِيدُ أَهْلَكَ وَ مَالَكَ فَابْدَأْهُ بِالضَّرْبَةِ إِنِ اسْتَطَعْتَ فَإِنَّ اللِّصَّ مُحَارِبٌ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ{{صل}} فَمَا تَبِعَكَ مِنْهُ مِنْ شَيْ‌ءٍ فَهُوَ عَلَيَّ}}.</ref> | #[[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "چون مردی به [[حریم]] خانه تو وارد شد و قصدی سوء نسبت به همسرت و اموالت داشت، اگر می‌توانی او را با کتک از این کار باز دار، چراکه دزد با [[خداوند]] و پیامبرش{{صل}} در [[جنگ]] وارد شده؛ از این‌رو هر نتیجه‌ای از این کار دامن گیر تو شد، بر عهده من خواهد بود و تو را هیچ ضرری در پی نخواهدبود"<ref>{{متن حدیث| عَنْ غیاث بن ابراهیم عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ{{ع}} أَنَّهُ قَالَ: إِذَا دَخَلَ عَلَيْكَ رَجُلٌ يُرِيدُ أَهْلَكَ وَ مَالَكَ فَابْدَأْهُ بِالضَّرْبَةِ إِنِ اسْتَطَعْتَ فَإِنَّ اللِّصَّ مُحَارِبٌ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ{{صل}} فَمَا تَبِعَكَ مِنْهُ مِنْ شَيْ‌ءٍ فَهُوَ عَلَيَّ}}.</ref> | ||
#"هرکس که [[همسر]] خود را در حال [[زنا]] ببیند، [[حق]] دارد که او و مرد [[زنا]] کار را به [[قتل]] رساند"<ref>{{متن حدیث| رُوِيَ أَنَّ مَنْ رَأَى زَوْجَتَهُ تَزْنِي فَلَهُ قَتْلُهُمَا}}؛ وسائل الشیعه،، ج۱۸، ص۴۰۳. </ref>؛ | #"هرکس که [[همسر]] خود را در حال [[زنا]] ببیند، [[حق]] دارد که او و مرد [[زنا]] کار را به [[قتل]] رساند"<ref>{{متن حدیث| رُوِيَ أَنَّ مَنْ رَأَى زَوْجَتَهُ تَزْنِي فَلَهُ قَتْلُهُمَا}}؛ وسائل الشیعه،، ج۱۸، ص۴۰۳. </ref>؛ | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "پس از [[جنگی]]، گروهی از [[اسیران]] را به محضر [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آوردند. ایشان امر نمودند تا تمامی آنان را، به جز مردی از آن میان، به [[قتل]] رسانند. آن مرد به ایشان عرض کرد:[[پدر]] و مادرم فدای تو [[باد]] ای [[محمد]]! چرا تنها مرا از میان آنان آزاد نمودی؟ [[حضرت]] فرمودند:[[جبرائیل]] از سوی [[حضرت | #[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "پس از [[جنگی]]، گروهی از [[اسیران]] را به محضر [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آوردند. ایشان امر نمودند تا تمامی آنان را، به جز مردی از آن میان، به [[قتل]] رسانند. آن مرد به ایشان عرض کرد:[[پدر]] و مادرم فدای تو [[باد]] ای [[محمد]]! چرا تنها مرا از میان آنان آزاد نمودی؟ [[حضرت]] فرمودند:[[جبرائیل]] از سوی [[حضرت حق]] مرا خبر داد که در تو پنج صفت موجود است، که [[خداوند متعال]] و پیامبرش آن پنج صفت را [[دوست]] می‌دارند: [[غیرت]] نسبت به [[خانواده]]، [[بخشش]]، [[خوش‌خلقی]]، [[راستگوئی]] و [[شجاعت]]. | ||
آن مرد چون این سخن شنید [[اسلام]] آورد و در [[دین‌داری]] خود سخت [[شایستگی]] نمود، و همراه [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به [[جهاد]] پرداخت تا آنکه سرانجام به [[شهادت]] رسید" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: أُتِيَ النَّبِيُّ{{صل}}: بِأُسَارَى فَأَمَرَ بِقَتْلِهِمْ خَلَا رَجُلٍ مِنْ بَيْنِهِمْ. فَقَالَ الرَّجُلُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا مُحَمَّدُ كَيْفَ أَطْلَقْتَ عَنِّي مِنْ بَيْنِهِمْ. فَقَالَ أَخْبَرَنِي جَبْرَئِيلُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَّ فِيكَ خَمْسَ خِصَالٍ يُحِبُّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولُهُ الْغَيْرَةَ الشَّدِيدَةَ عَلَى حَرَمِكَ وَ السَّخَاءَ وَ حُسْنَ الْخُلُقِ وَ صِدْقَ اللِّسَانِ وَ الشَّجَاعَةَ فَلَمَّا سَمِعَهَا الرَّجُلُ أَسْلَمَ وَ حَسُنَ إِسْلَامُهُ وَ قَاتَلَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} قِتَالًا شَدِيداً حَتَّى اسْتُشْهِدَ}}؛ بحار الأنوار، ج۶۹، ص۳۸۳.</ref>. | آن مرد چون این سخن شنید [[اسلام]] آورد و در [[دین‌داری]] خود سخت [[شایستگی]] نمود، و همراه [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به [[جهاد]] پرداخت تا آنکه سرانجام به [[شهادت]] رسید" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: أُتِيَ النَّبِيُّ{{صل}}: بِأُسَارَى فَأَمَرَ بِقَتْلِهِمْ خَلَا رَجُلٍ مِنْ بَيْنِهِمْ. فَقَالَ الرَّجُلُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا مُحَمَّدُ كَيْفَ أَطْلَقْتَ عَنِّي مِنْ بَيْنِهِمْ. فَقَالَ أَخْبَرَنِي جَبْرَئِيلُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَّ فِيكَ خَمْسَ خِصَالٍ يُحِبُّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولُهُ الْغَيْرَةَ الشَّدِيدَةَ عَلَى حَرَمِكَ وَ السَّخَاءَ وَ حُسْنَ الْخُلُقِ وَ صِدْقَ اللِّسَانِ وَ الشَّجَاعَةَ فَلَمَّا سَمِعَهَا الرَّجُلُ أَسْلَمَ وَ حَسُنَ إِسْلَامُهُ وَ قَاتَلَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} قِتَالًا شَدِيداً حَتَّى اسْتُشْهِدَ}}؛ بحار الأنوار، ج۶۹، ص۳۸۳.</ref>. | ||
#[[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: "در خروس سفید پنج صفت از [[صفات انبیاء]] وجود دارد: [[شناخت]] هنگام [[نماز]]، [[غیرت]]، [[بخشش]]، [[شجاعت]] و آمیزش بسیار با [[همسر]]" <ref>{{متن حدیث| قَالَ الرِّضَا{{ع}} فِي الدِّيكِ الْأَبْيَضِ خَمْسُ خِصَالٍ مِنْ خِصَالِ الْأَنْبِيَاءِ مَعْرِفَتُهُ بِأَوْقَاتِ الصَّلَاةِ وَ الْغَيْرَةُ وَ السَّخَاءُ وَ الشَّجَاعَةُ وَ كَثْرَةُ الطَّرُوقَةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۱، ص۳۴۲. </ref>؛ | #[[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: "در خروس سفید پنج صفت از [[صفات انبیاء]] وجود دارد: [[شناخت]] هنگام [[نماز]]، [[غیرت]]، [[بخشش]]، [[شجاعت]] و آمیزش بسیار با [[همسر]]" <ref>{{متن حدیث| قَالَ الرِّضَا{{ع}} فِي الدِّيكِ الْأَبْيَضِ خَمْسُ خِصَالٍ مِنْ خِصَالِ الْأَنْبِيَاءِ مَعْرِفَتُهُ بِأَوْقَاتِ الصَّلَاةِ وَ الْغَيْرَةُ وَ السَّخَاءُ وَ الشَّجَاعَةُ وَ كَثْرَةُ الطَّرُوقَةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۱، ص۳۴۲. </ref>؛ | ||