جز
جایگزینی متن - 'مؤمن حقیقی' به 'مؤمن حقیقی'
(←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - 'مؤمن حقیقی' به 'مؤمن حقیقی') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
*در همین باره [[خداوند]] در آیه‌ای دیگر [[آمرزش]] را به [[اصلاح]] مشروط می‌کند: {{متن قرآن|أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«چنانچه هر یک از شما از سر نادانی کار بدی انجام دهد، آنگاه از پس آن توبه کند و به راه آید، چنین است که خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره انعام، آیه ۵۴.</ref>. اگر [[بنده]] [[توبه]] کند و پس از [[توبه]] [[عمل صالح]] انجام ندهد و به [[اصرار بر گناه]] باز گردد و اگر بعد از [[توبه]]، [[اعمال]] [[واجب]] را انجام ندهد و [[اعمال]] [[حرام]] را ترک نکند، اساسا [[توبه]] نکرده است<ref>التبیان، ج ۲، ص ۵۲۶؛ ج ۴، ص ۱۵۰.</ref>. | *در همین باره [[خداوند]] در آیه‌ای دیگر [[آمرزش]] را به [[اصلاح]] مشروط می‌کند: {{متن قرآن|أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«چنانچه هر یک از شما از سر نادانی کار بدی انجام دهد، آنگاه از پس آن توبه کند و به راه آید، چنین است که خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره انعام، آیه ۵۴.</ref>. اگر [[بنده]] [[توبه]] کند و پس از [[توبه]] [[عمل صالح]] انجام ندهد و به [[اصرار بر گناه]] باز گردد و اگر بعد از [[توبه]]، [[اعمال]] [[واجب]] را انجام ندهد و [[اعمال]] [[حرام]] را ترک نکند، اساسا [[توبه]] نکرده است<ref>التبیان، ج ۲، ص ۵۲۶؛ ج ۴، ص ۱۵۰.</ref>. | ||
*حتی در برخی موارد کیفرهای [[دنیوی]] با [[توبه]] و [[اصلاح]] برداشته می‌شود: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ... إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و به کسانی که به زنان پاکدامن تهمت (زنا) می‌زنند... مگر آنان که پس از آن، توبه کنند و به راه آیند؛ که بی‌گمان خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره نور، آیه ۴-۵.</ref>، {{متن قرآن|وَاللَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنْكُمْ فَآذُوهُمَا فَإِنْ تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا إِنَّ اللَّهَ كَانَ تَوَّابًا رَحِيمًا}}<ref>«و از میان شما آن دو تن (زن و مرد) را که آن (زنا) را انجام می‌دهند بیازارید و اگر توبه کنند و به راه آیند از ایشان دست باز دارید که بی‌گمان خداوند توبه‌پذیری بخشاینده است» سوره نساء، آیه ۱۶.</ref>. | *حتی در برخی موارد کیفرهای [[دنیوی]] با [[توبه]] و [[اصلاح]] برداشته می‌شود: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ... إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و به کسانی که به زنان پاکدامن تهمت (زنا) می‌زنند... مگر آنان که پس از آن، توبه کنند و به راه آیند؛ که بی‌گمان خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره نور، آیه ۴-۵.</ref>، {{متن قرآن|وَاللَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنْكُمْ فَآذُوهُمَا فَإِنْ تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا إِنَّ اللَّهَ كَانَ تَوَّابًا رَحِيمًا}}<ref>«و از میان شما آن دو تن (زن و مرد) را که آن (زنا) را انجام می‌دهند بیازارید و اگر توبه کنند و به راه آیند از ایشان دست باز دارید که بی‌گمان خداوند توبه‌پذیری بخشاینده است» سوره نساء، آیه ۱۶.</ref>. | ||
*در آیه‌ای دیگر رابطه [[اصلاح]] و [[توبه]] این‌گونه [[بیان]] شده که ریشه‌های [[کفر]] و [[نفاق]] نمی‌خشکد، مگر [[توبه]] و [[اصلاح]] با هم باشد: {{متن قرآن|إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ... إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ}}<ref>«منافقان در اشکوبه فروتر دوزخ‌اند و برای آنان یاوری نمی‌یابی مگر آنان که توبه کنند و به راه آیند و به خداوند توسّل جویند و دینشان را برای خداوند، ناب گردانند» سوره نساء، آیه ۱۴۵-۱۴۶.</ref>؛ به این معنا که [[بازگشت به سوی خدا]] هنگامی مفید است که فرد آنچه را تاکنون تباه ساخته، [[اصلاح]] کند و این [[اصلاح]] نیز نتیجه نمی‌دهد، مگر آنکه [[انسان]] خودش را از [[لغزش]] و [[خطا]] به [[خدا]] بسپارد: {{متن قرآن|وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ}} و از او [[عصمت]] و [[مصونیت]] بخواهد و باز این اعتصام به سرانجام نمی‌رسد، مگر اینکه [[انسان]] [[دین]] خود را برای [[خدا]] [[خالص]] کند، زیرا [[شرک]] [[ظلم]] است و بخشیده نمی‌شود، پس وقتی که بیماردلان [[توبه]] کرده و [[مفاسد]] خود را [[اصلاح]] کردند و به [[خدا]] اعتصام جستند و [[دین]] خود را برای [[خدا]] [[خالص]] کردند، آنگاه [[مؤمن | *در آیه‌ای دیگر رابطه [[اصلاح]] و [[توبه]] این‌گونه [[بیان]] شده که ریشه‌های [[کفر]] و [[نفاق]] نمی‌خشکد، مگر [[توبه]] و [[اصلاح]] با هم باشد: {{متن قرآن|إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ... إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ}}<ref>«منافقان در اشکوبه فروتر دوزخ‌اند و برای آنان یاوری نمی‌یابی مگر آنان که توبه کنند و به راه آیند و به خداوند توسّل جویند و دینشان را برای خداوند، ناب گردانند» سوره نساء، آیه ۱۴۵-۱۴۶.</ref>؛ به این معنا که [[بازگشت به سوی خدا]] هنگامی مفید است که فرد آنچه را تاکنون تباه ساخته، [[اصلاح]] کند و این [[اصلاح]] نیز نتیجه نمی‌دهد، مگر آنکه [[انسان]] خودش را از [[لغزش]] و [[خطا]] به [[خدا]] بسپارد: {{متن قرآن|وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ}} و از او [[عصمت]] و [[مصونیت]] بخواهد و باز این اعتصام به سرانجام نمی‌رسد، مگر اینکه [[انسان]] [[دین]] خود را برای [[خدا]] [[خالص]] کند، زیرا [[شرک]] [[ظلم]] است و بخشیده نمی‌شود، پس وقتی که بیماردلان [[توبه]] کرده و [[مفاسد]] خود را [[اصلاح]] کردند و به [[خدا]] اعتصام جستند و [[دین]] خود را برای [[خدا]] [[خالص]] کردند، آنگاه [[مؤمن حقیقی]] خواهند بود: {{متن قرآن|...الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«...آنان که توبه کنند و به راه آیند و به خداوند توسّل جویند و دینشان را برای خداوند، ناب گردانند؛ که اینان با مؤمنان (همراه) اند و زودا که خداوند به مؤمنان پاداشی سترگ بخشد» سوره نساء، آیه ۱۴۶.</ref><ref>التبیان، ج ۳، ص ۳۶۹؛ المیزان، ج ۵، ص ۱۲۴.</ref> | ||
==[[اصلاح]] و [[ایمان]]، [[عمل صالح]] و [[تقوا]]== | ==[[اصلاح]] و [[ایمان]]، [[عمل صالح]] و [[تقوا]]== | ||