حضرت سلیمان در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '')
جز (جایگزینی متن - ']] صفحه ' به ']]، ص')
خط ۱۱: خط ۱۱:
==[[حضرت سلیمان]] در فرهنگنامه آخرالزمان==
==[[حضرت سلیمان]] در فرهنگنامه آخرالزمان==
*جناب [[سلیمان]]{{ع}} [[فرزند]] [[حضرت داوود]]{{ع}} است و از انبیای [[بنی‌اسرائیل]] است. [[حضرت سلیمان]]{{ع}} به سلطنتی رسید که به احدی در [[دنیا]] نرسید و بر پرندگان و جن‌ نیز [[سلطنت]] می‌‌کرد و با پرندگان صحبت می‌‌نمود و جنیان تحت [[فرمان]] او کار می‌‌کردند. [[حضرت سلیمان]] را انگشتری بود که رمز [[سلطنت]] این [[پیامبر خدا]] بر [[قوم]] خود و بر‌ جنیان و پرندگان بود و تا وقتی که آن انگشتر را به دست داشت تمام پرندگان و اجنه‌ [[مطیع]] [[فرمان]] او بودند. به [[اعتقاد]] [[شیعه]] این انگشتر اکنون جزو امانت‌های [[امامت]] است و‌ نزد [[حضرت مهدی]]{{ع}} خواهد بود و در [[زمان ظهور]] از آن استفاده خواهد نمود.  
*جناب [[سلیمان]]{{ع}} [[فرزند]] [[حضرت داوود]]{{ع}} است و از انبیای [[بنی‌اسرائیل]] است. [[حضرت سلیمان]]{{ع}} به سلطنتی رسید که به احدی در [[دنیا]] نرسید و بر پرندگان و جن‌ نیز [[سلطنت]] می‌‌کرد و با پرندگان صحبت می‌‌نمود و جنیان تحت [[فرمان]] او کار می‌‌کردند. [[حضرت سلیمان]] را انگشتری بود که رمز [[سلطنت]] این [[پیامبر خدا]] بر [[قوم]] خود و بر‌ جنیان و پرندگان بود و تا وقتی که آن انگشتر را به دست داشت تمام پرندگان و اجنه‌ [[مطیع]] [[فرمان]] او بودند. به [[اعتقاد]] [[شیعه]] این انگشتر اکنون جزو امانت‌های [[امامت]] است و‌ نزد [[حضرت مهدی]]{{ع}} خواهد بود و در [[زمان ظهور]] از آن استفاده خواهد نمود.  
*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: وقتی [[حضرت قائم]]{{ع}} [[ظهور]] کند، [[پرچم]] [[رسول خدا]] و انگشتر‌ [[سلیمان]] و [[سنگ موسی]] و [[عصای موسی]] را به همراه خواهد داشت. در آن روز جارچی‌ [[حضرت]] ندا می‌‌کند: هیچ کس [[آب]] و [[غذا]] با خود به همراه نیاورد؛ [[اصحاب]] می‌‌گویند: او‌ می‌‌خواهد ما و حیوانات ما را از [[گرسنگی]] و [[تشنگی]] تلف کند! آنگاه با [[اصحاب]] حرکت‌ می‌‌کند و در منزل اول که اتراق می‌‌کنند، به [[سنگ موسی]] ضربه می‌‌زند و از آن [[غذا]] و آب‌ خارج می‌‌شود، و [[اصحاب]] و حیوانات از آن می‌‌خورند و می‌‌آشامند<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۳۸، ح ۲۸.</ref>. در روایتی دارد که [[انگشتر سلیمان]] را به همراه [[میراث]] [[حضرت موسی]] از غاری در‌ [[انطاکیه]] بیرون خواهد آورد. [[امیر المؤمنین]]{{ع}} در ضمن خطبة‌البیان فرمودند: [[حضرت مهدی]]{{ع}} به بیت المقدس‌ رفته و [[تابوت سکینه]] و [[انگشتر حضرت سلیمان]] و [[الواح]] [[تورات]] که بر [[موسی]] بن عمران‌ نازل شده بود از آنجا بیرون می‌‌آورد<ref>الزام الناصب: ج ۲، ص ۲۰۸.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۳۶۷.</ref>.
*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: وقتی [[حضرت قائم]]{{ع}} [[ظهور]] کند، [[پرچم]] [[رسول خدا]] و انگشتر‌ [[سلیمان]] و [[سنگ موسی]] و [[عصای موسی]] را به همراه خواهد داشت. در آن روز جارچی‌ [[حضرت]] ندا می‌‌کند: هیچ کس [[آب]] و [[غذا]] با خود به همراه نیاورد؛ [[اصحاب]] می‌‌گویند: او‌ می‌‌خواهد ما و حیوانات ما را از [[گرسنگی]] و [[تشنگی]] تلف کند! آنگاه با [[اصحاب]] حرکت‌ می‌‌کند و در منزل اول که اتراق می‌‌کنند، به [[سنگ موسی]] ضربه می‌‌زند و از آن [[غذا]] و آب‌ خارج می‌‌شود، و [[اصحاب]] و حیوانات از آن می‌‌خورند و می‌‌آشامند<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۳۸، ح ۲۸.</ref>. در روایتی دارد که [[انگشتر سلیمان]] را به همراه [[میراث]] [[حضرت موسی]] از غاری در‌ [[انطاکیه]] بیرون خواهد آورد. [[امیر المؤمنین]]{{ع}} در ضمن خطبة‌البیان فرمودند: [[حضرت مهدی]]{{ع}} به بیت المقدس‌ رفته و [[تابوت سکینه]] و [[انگشتر حضرت سلیمان]] و [[الواح]] [[تورات]] که بر [[موسی]] بن عمران‌ نازل شده بود از آنجا بیرون می‌‌آورد<ref>الزام الناصب: ج ۲، ص ۲۰۸.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۳۶۷.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۳ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۹

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث حضرت سلیمان است. "حضرت سلیمان" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حضرت سلیمان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

حضرت سلیمان در فرهنگنامه آخرالزمان

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. غیبت نعمانی: ص ۲۳۸، ح ۲۸.
  2. الزام الناصب: ج ۲، ص ۲۰۸.
  3. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۳۶۷.