الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[علت برداشت‌های انحرافی از انتظار چیست؟ (پرسش)|علت برداشت‌های انحرافی از انتظار چیست؟]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[آیا خسوف و کسوف در یک ماه رمضان از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)|آیا خسوف و کسوف در یک ماه رمضان از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟]]'''</big></div>


<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
پرونده:11434.jpg|95px|''[[محمد صابر جعفری|جعفری]]''
پرونده:151949.jpg|95px|''[[محمد جواد خراسانی|خراسانی]]''
پرونده:Pic434.jpg|''[[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد]]''
پرونده:151937.jpg|''[[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی]]''
پرونده:9030760879.jpg|''[[سید مهدی موسوی کاشمری|موسوی کاشمری]]''
پرونده:136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''
پرونده:13681078.jpg|95px|''[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای]]''
پرونده:32465.jpg|''[[سید مجتبی السادة|السادة]]''
{{پایان}}
{{پایان}}
</gallery>
</gallery>


*یکی از عناوین مهم [[معرفتی]] در [[فرهنگ دینی]]، مسألۀ [[انتظار]] است؛ در [[روایات]] به [[نقل]] از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آمده است: {{متن حدیث|اَفْضَلُ‌ جِهَادِ أُمتِی‌ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}} که البته مقصود از آن انتظاری است که [[انسان]] را به حرکت و [[حماسه]] در [[راه خدا]] وادار می‌کند، منتها به مرور زمان برداشت‌های [[نادرستی]] از این مسئلۀ مهم (معنا و مفهوم [[انتظار]]) صورت گرفته و موجب شده عده‌ای از [[منتظران]] در [[گمراهی]] قرار گیرند.
*یکی از مظاهر [[قدرت الهی]] که در قالب [[سنن]] [[معجزات]] جلوه کرده و اشاره مخصوصی را برای توجه آن دسته از [[مؤمنان]] که مخلصانه [[منتظر]] [[ظهور]] بوده‌اند، به ارمغان می‌آورد، [[کسوف]] [[خورشید]] در روز سیزدهم یا چهاردهم [[ماه رمضان]] و [[خسوف]] [[ماه]] در بیست و پنجم همان [[ماه]] است. و این [[کسوف در نیمه ماه رمضان]] و [[خسوف]] در آخر و یا اول همان [[ماه]]، از [[نشانه‌های ظهور]]، است.
*[[علل]] و عوامل متعددی باعث [[برداشت‌های انحرافی از انتظار]] و ارائۀ [[تفاسیر]] غلط از آن شده است که در اینجا به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم:
*[[کسوف]] در روزهای نخست و آخر [[ماه]] و [[خسوف]] در روزهای میانی [[ماه]]، از نظر [[علمی]]، طبیعی و عادی است و در طول [[تاریخ]]، بارها رخ داده است، ولی [[خورشید]] گرفتگی ([[کسوف]]) در وسط‍‌ [[ماه]] یا [[ماه گرفتگی]] ([[خسوف]]) در اول یا آخر [[ماه]]، امری غیرعادی است و [[رؤیت]] آن امکان ندارد. البته در خود [[روایات]] هم به غیر عادی بودن تحقق این نشانه تصریح شده است.
#تلاش [[حاکمان]] [[مستبد]]: یکی از عوامل مهم [[تحریف]] [[انتظار]] مفهوم واقعی [[انتظار]] است، زیرا مفهوم واقعی آن مسئولیت‌ساز، و معنای [[تحریف]] شده آن مسئولیت‌سوز است. در طول [[تاریخ]] همواره [[منتظرین]] [[حقیقی]]، مزاحم طبقه [[حاکم]] [[ظالم]] بوده‌اند؛ لذا طبیعی است که طبقه [[حاکم]] با [[اعتقادی]] که مسولیت‌ساز باشد و [[سکوت]] در مقابل [[ظلم]] را جایز نداند [[سازگاری]] ندارد و کوشیده است تا [[انتظار]] معنای واقعی خود را از دست بدهد تا بالتبع "[[منتظرین]]" هم چنین گردند.
*روایاتی که [[خسوف و کسوف]] را از نشانه‌های پیش از [[ظهور قائم]]{{ع}} می‌دانند، عبارتند از:
#عوامل مذهبی (برداشت سطحی و [[نادرست]] از [[روایات]]): نارسایی [[فهم]] و برداشت غلط در برخی مفاهیم [[دینی]]، خود از عوامل بسیار مهم در‌‎ ‎سوء برداشت و [[انحراف]] [[فکر]] در موضوع [[انتظار فرج]] بوده و هست.
# [[ثعلبه ازدی]] می‌گوید: [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: «[[پیش از ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} دو نشانه خواهد بود که از زمان [[هبوط]] [[حضرت آدم]]{{ع}} تا آن روز سابقه نداشته است، یکی [[گرفتن خورشید]] در نیمه [[ماه مبارک رمضان]]، و دیگری گرفتن [[ماه]] در آخر آن است. ثعلبه می‌گوید: عرض کردم یابن [[رسول الله]]! [[خورشید]] در آخر [[ماه]] می‌گیرد و [[ماه]]، در نیمه آن. فرمود: من به آن چه می‌گویم داناترم، این دو نشانه از نشانه‌هایی است که از زمان [[هبوط]] [[حضرت آدم]]{{ع}} تا آن روز چنان اتفاقی نیفتاده است‌».  
#عوامل [[روانی]] (درونی) که عبارت‌اند از: [[عافیت‌طلبی]]؛ [[ضعف نفس]] و نبود [[شجاعت]] [[روحی]]؛ [[ترس]] از‌‎ ‎جان و خطرهای احتمالی؛ [[یأس]] و [[خوف]] از عدم موفقیت و غیر آن به [[امید]] [[نجات]] [[امت]] و [[پیروزی]] [[حق]] و‌‎ ‎جلوه‌های آن در سطح [[جهان]] با [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}.
#هم چنین [[حضرت]]{{ع}} فرمودند: «پیش از این امر ([[ظهور]]) ماه‌ گرفتگی خواهد بود؛ که پنج روز مانده به انتهای ماه‌ و [[خورشید]] گرفتگی در روز پانزدهم که هر دو در [[ماه رمضان]] خواهد بود و به این ترتیب حساب [[منجمان]] به هم می‌ریزد».
*به نظر می‌رسد، وقوع این دو پدیده به صورت غیرعادی، به خاطر آن است که اهمیت مسأله [[ظهور]] نمایانده شود و [[مردم]] از [[خواب]] [[غفلت]] بیدار شوند و خود را مهیای مشارکت در آن [[نهضت]] [[عظیم]] سازند. لذا این دو نشانه، از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] نیست و در [[روایات]] به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است. از این‌‌‏رو نمی‌توان [[خسوف و کسوف]] غیر عادی را از نشانه‏‌های قطعی و مسلّم [[ظهور]] به شمار آورد.






<div class="readmoreButton">[[علت برداشت‌های انحرافی از انتظار چیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
<div class="readmoreButton">[[علت برداشت‌های انحرافی از انتظار چیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۴۸

  1. ثعلبه ازدی می‌گوید: امام باقر(ع) فرمود: «پیش از ظهور حضرت قائم(ع) دو نشانه خواهد بود که از زمان هبوط حضرت آدم(ع) تا آن روز سابقه نداشته است، یکی گرفتن خورشید در نیمه ماه مبارک رمضان، و دیگری گرفتن ماه در آخر آن است. ثعلبه می‌گوید: عرض کردم یابن رسول الله! خورشید در آخر ماه می‌گیرد و ماه، در نیمه آن. فرمود: من به آن چه می‌گویم داناترم، این دو نشانه از نشانه‌هایی است که از زمان هبوط حضرت آدم(ع) تا آن روز چنان اتفاقی نیفتاده است‌».
  2. هم چنین حضرت(ع) فرمودند: «پیش از این امر (ظهور) ماه‌ گرفتگی خواهد بود؛ که پنج روز مانده به انتهای ماه‌ و خورشید گرفتگی در روز پانزدهم که هر دو در ماه رمضان خواهد بود و به این ترتیب حساب منجمان به هم می‌ریزد».
  • به نظر می‌رسد، وقوع این دو پدیده به صورت غیرعادی، به خاطر آن است که اهمیت مسأله ظهور نمایانده شود و مردم از خواب غفلت بیدار شوند و خود را مهیای مشارکت در آن نهضت عظیم سازند. لذا این دو نشانه، از نشانه‌های حتمی ظهور نیست و در روایات به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است. از این‌‌‏رو نمی‌توان خسوف و کسوف غیر عادی را از نشانه‏‌های قطعی و مسلّم ظهور به شمار آورد.