زیارت وارث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[زیارت وارث (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[زیارت وارث (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
'''زیارت وارث''' یکی از زیارت‌های [[سید الشهدا]]{{ع}} که آن [[حضرت]] را بعنوان [[وارث]] [[آدم]]، [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[موسی]]، [[عیسی]]، [[محمّد]]، [[علی]]، [[فاطمه زهرا]]، [[خدیجه]] کبری خطاب می‌کند. [[زیارت وارث]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است<ref>مفاتیح الجنان، ص۴۲۷ به نقل از مصباح المتهجّد، شیخ طوسی.</ref>. و همراه [[آداب]] خاصّی است و [[فضیلت]] بسیار دارد.
'''زیارت وارث''' یکی از زیارت‌های [[سید الشهدا]]{{ع}} که آن [[حضرت]] را بعنوان [[وارث]] [[آدم]]، [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[موسی]]، [[عیسی]]، [[محمّد]]، [[علی]]، [[فاطمه زهرا]]، [[خدیجه]] کبری خطاب می‌کند. زیارت وارث از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است<ref>مفاتیح الجنان، ص۴۲۷ به نقل از مصباح المتهجّد، شیخ طوسی.</ref>. و همراه [[آداب]] خاصّی است و [[فضیلت]] بسیار دارد.
==مقدمه==
==مقدمه==
"[[زیارت وارث]] به [[زائر]] می‌آموزد که [[اسلام]] [[امامت]]، [[رسالت]] [[تاریخی]] [[ادیان توحیدی]] را بر دوش دارد و به همین [[دلیل]]، خاتم الادیان و پیامبرش [[خاتم الانبیاء]] است و در اینجاست که معنای [[امامت]] را می‌یابد. [[زائر]] در این [[زیارت]]، [[رسالت]] همه [[پیامبران]] بزرگ [[تاریخ]] را بر دوش [[امام حسین]]{{ع}} می‌‌یابد و چنین می‌فهمد که گویی [[عاشورا]] نقطه اوج [[نبرد]] همه [[توحید]] [[تاریخی]] با همه [[شرک]] [[تاریخی]] است<ref>چشمه خورشید (مجموعه مقالات کنگره امام خمینی و فرهنگ عاشورا)، ج۱، ص۹۷، مقاله ادبیات عاشورا.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۸۶.</ref>.
"زیارت وارث به [[زائر]] می‌آموزد که [[اسلام]] [[امامت]]، [[رسالت]] [[تاریخی]] [[ادیان توحیدی]] را بر دوش دارد و به همین [[دلیل]]، خاتم الادیان و پیامبرش [[خاتم الانبیاء]] است و در اینجاست که معنای [[امامت]] را می‌یابد. [[زائر]] در این [[زیارت]]، [[رسالت]] همه [[پیامبران]] بزرگ [[تاریخ]] را بر دوش [[امام حسین]]{{ع}} می‌‌یابد و چنین می‌فهمد که گویی [[عاشورا]] نقطه اوج [[نبرد]] همه [[توحید]] [[تاریخی]] با همه [[شرک]] [[تاریخی]] است<ref>چشمه خورشید (مجموعه مقالات کنگره امام خمینی و فرهنگ عاشورا)، ج۱، ص۹۷، مقاله ادبیات عاشورا.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۸۶.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۵۵

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل زیارت وارث (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

زیارت وارث یکی از زیارت‌های سید الشهدا(ع) که آن حضرت را بعنوان وارث آدم، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، محمّد، علی، فاطمه زهرا، خدیجه کبری خطاب می‌کند. زیارت وارث از امام صادق(ع) روایت شده است[۱]. و همراه آداب خاصّی است و فضیلت بسیار دارد.

مقدمه

"زیارت وارث به زائر می‌آموزد که اسلام امامت، رسالت تاریخی ادیان توحیدی را بر دوش دارد و به همین دلیل، خاتم الادیان و پیامبرش خاتم الانبیاء است و در اینجاست که معنای امامت را می‌یابد. زائر در این زیارت، رسالت همه پیامبران بزرگ تاریخ را بر دوش امام حسین(ع) می‌‌یابد و چنین می‌فهمد که گویی عاشورا نقطه اوج نبرد همه توحید تاریخی با همه شرک تاریخی است[۲][۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. مفاتیح الجنان، ص۴۲۷ به نقل از مصباح المتهجّد، شیخ طوسی.
  2. چشمه خورشید (مجموعه مقالات کنگره امام خمینی و فرهنگ عاشورا)، ج۱، ص۹۷، مقاله ادبیات عاشورا.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۸۶.