عبدالله بن سعد ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*[[عبد الله]] [[فرزند]] [[سعد بن نفیل ازدی]] از [[نیکان]] [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{صل}} بود. | *[[عبد الله]] [[فرزند]] [[سعد بن نفیل ازدی]] از [[نیکان]] [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{صل}} بود. | ||
*به [[نقل]] [[طبری]] وی از معدود کسانی است که پس از [[شهادت]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} و [[فرزندان]] و [[نزدیکان]] و یارانش در [[کربلا]] به [[همراهی]] [[مسیب بن نجبه]] و [[عبدالله بن وال]] و [[رفاعة بن شداد بجلی]] در [[منزل]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]] [[اجتماع]] کردند و برای [[خونخواهی شهدای کربلا]] با جمعیتی از [[کوفیان]] در سال ۶۴ [[هجری]] [[قیام توابین]] را تشکیل دادند<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲.</ref>. در این [[اجتماع]]، [[سلیمان بن صرد خزاعی]] اعلام کرد اگر در این [[جنگ]] من کشته شدم، [[امیر]] و [[فرمانده]] شما [[مسیب بن نجبه]] و بعد از او [[عبدالله بن سعد ازدی]] و پس از وی [[عبدالله بن وال]] و در آخر [[رفاعة بن شداد بجلی]] است. | *به [[نقل]] [[طبری]] وی از معدود کسانی است که پس از [[شهادت]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} و [[فرزندان]] و [[نزدیکان]] و یارانش در [[کربلا]] به [[همراهی]] [[مسیب بن نجبه]] و [[عبدالله بن وال]] و [[رفاعة بن شداد بجلی]] در [[منزل]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]] [[اجتماع]] کردند و برای [[خونخواهی شهدای کربلا]] با جمعیتی از [[کوفیان]] در سال ۶۴ [[هجری]] [[قیام توابین]] را تشکیل دادند<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲.</ref>. در این [[اجتماع]]، [[سلیمان بن صرد خزاعی]] اعلام کرد اگر در این [[جنگ]] من کشته شدم، [[امیر]] و [[فرمانده]] شما [[مسیب بن نجبه]] و بعد از او [[عبدالله بن سعد ازدی]] و پس از وی [[عبدالله بن وال]] و در آخر [[رفاعة بن شداد بجلی]] است. | ||
*از این‌رو چون [[سلیمان بن صرد]] در صحنه [[نبرد]] به [[شهادت]] رسید، [[فرماندهی]] [[توابین]] را [[عبدالله بن سعد]] به عهده گرفت و پس از [[جنگ]] بسیار، او نیز در همین [[نبرد]] به سال ۶۵ [[هجری]] به [[شهادت]] رسید <ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۹۶ و ۶۰۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۸۸.</ref> | *از این‌رو چون [[سلیمان بن صرد]] در صحنه [[نبرد]] به [[شهادت]] رسید، [[فرماندهی]] [[توابین]] را [[عبدالله بن سعد ازدی]] به عهده گرفت و پس از [[جنگ]] بسیار، او نیز در همین [[نبرد]] به سال ۶۵ [[هجری]] به [[شهادت]] رسید <ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۹۶ و ۶۰۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۸۸.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۵
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- عبد الله فرزند سعد بن نفیل ازدی از نیکان اصحاب امیرالمؤمنین(ص) بود.
- به نقل طبری وی از معدود کسانی است که پس از شهادت سیدالشهدا(ع) و فرزندان و نزدیکان و یارانش در کربلا به همراهی مسیب بن نجبه و عبدالله بن وال و رفاعة بن شداد بجلی در منزل سلیمان بن صرد خزاعی اجتماع کردند و برای خونخواهی شهدای کربلا با جمعیتی از کوفیان در سال ۶۴ هجری قیام توابین را تشکیل دادند[۱]. در این اجتماع، سلیمان بن صرد خزاعی اعلام کرد اگر در این جنگ من کشته شدم، امیر و فرمانده شما مسیب بن نجبه و بعد از او عبدالله بن سعد ازدی و پس از وی عبدالله بن وال و در آخر رفاعة بن شداد بجلی است.
- از این‌رو چون سلیمان بن صرد در صحنه نبرد به شهادت رسید، فرماندهی توابین را عبدالله بن سعد ازدی به عهده گرفت و پس از جنگ بسیار، او نیز در همین نبرد به سال ۶۵ هجری به شهادت رسید [۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲.
- ↑ ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۹۶ و ۶۰۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۸.