ابوجحیفه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '') |
(←مقدمه) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[وهب بن عبدالله بن مسلمه]]، ملقب به ابوجحیفه، از [[یاران امام]] [[علی]] {{ع}} بود که محضر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را [[درک]] و از ایشان [[روایت]] [[نقل]] کرده است، اما هنگام [[رحلت]] ایشان هنوز به سن [[بلوغ]] نرسیده بود. نام او را در شمار [[راویان حدیث]] [[غدیر]] یاد کرده‌اند. او در تمام [[جنگ‌ها]] در رکاب [[امام علی]] {{ع}} حاضر بود و مورد اعتماد و [[محبت]] [[امام]] {{ع}} قرار داشت، تا آن‌جا که [[امام]] [[لقب]] "وهب الخیر" و "وهب [[الله]]" را برای او برگزید. [[شریف رضی]] در [[نهج البلاغه]] روایتی را از قول او [[نقل]] می‌کند: [[ابوجُحَیفه]] گوید از [[امیرمؤمنان]] –درود [[خدا]] بر او- شنیدم که می‌فرمود: نخستین جهادی که در آن [[شکست]] می‌خورید، [[جهاد]] با دست‌هاتان است و آن‌گاه [[جهاد]] با زبانتان و سپس [[جهاد]] با قلبتان. پس از آنکه قلباً کار نیک را نشناسد و از کار زشت بیزاری نجوید، باژگونه شود، پس [[ارزش‌ها]] در دیدگاه او سقوط کند و پستی‌ها اوج گیرد<ref> | *[[وهب بن عبدالله بن مسلمه]]، ملقب به ابوجحیفه، از [[یاران امام]] [[علی]] {{ع}} بود که محضر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را [[درک]] و از ایشان [[روایت]] [[نقل]] کرده است، اما هنگام [[رحلت]] ایشان هنوز به سن [[بلوغ]] نرسیده بود. نام او را در شمار [[راویان حدیث]] [[غدیر]] یاد کرده‌اند. او در تمام [[جنگ‌ها]] در رکاب [[امام علی]] {{ع}} حاضر بود و مورد اعتماد و [[محبت]] [[امام]] {{ع}} قرار داشت، تا آن‌جا که [[امام]] [[لقب]] "وهب الخیر" و "وهب [[الله]]" را برای او برگزید. [[شریف رضی]] در [[نهج البلاغه]] روایتی را از قول او [[نقل]] می‌کند: [[ابوجُحَیفه]] گوید از [[امیرمؤمنان]] –درود [[خدا]] بر او- شنیدم که می‌فرمود: نخستین جهادی که در آن [[شکست]] می‌خورید، [[جهاد]] با دست‌هاتان است و آن‌گاه [[جهاد]] با زبانتان و سپس [[جهاد]] با قلبتان. پس از آنکه قلباً کار نیک را نشناسد و از کار زشت بیزاری نجوید، باژگونه شود، پس [[ارزش‌ها]] در دیدگاه او سقوط کند و پستی‌ها اوج گیرد<ref>{{متن حدیث| [إِنَّ أَوَّلَ] أَوَّلُ مَا تُغْلَبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْجِهَادِ الْجِهَادُ بِأَیْدِیکُمْ ثُمَّ بِأَلْسِنَتِکُمْ ثُمَّ بِقُلُوبِکُمْ فَمَنْ لَمْ یَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً وَ لَمْ یُنْکِرْ مُنْکَراً قُلِبَ فَجُعِلَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ وَ أَسْفَلُهُ أَعْلَاه}}؛ نهج البلاغه، حکمت ٣٧٥.</ref>.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۸۱- ۸۲.</ref> | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۰۸
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مقدمه
- وهب بن عبدالله بن مسلمه، ملقب به ابوجحیفه، از یاران امام علی (ع) بود که محضر پیامبر اکرم (ص) را درک و از ایشان روایت نقل کرده است، اما هنگام رحلت ایشان هنوز به سن بلوغ نرسیده بود. نام او را در شمار راویان حدیث غدیر یاد کرده‌اند. او در تمام جنگ‌ها در رکاب امام علی (ع) حاضر بود و مورد اعتماد و محبت امام (ع) قرار داشت، تا آن‌جا که امام لقب "وهب الخیر" و "وهب الله" را برای او برگزید. شریف رضی در نهج البلاغه روایتی را از قول او نقل می‌کند: ابوجُحَیفه گوید از امیرمؤمنان –درود خدا بر او- شنیدم که می‌فرمود: نخستین جهادی که در آن شکست می‌خورید، جهاد با دست‌هاتان است و آن‌گاه جهاد با زبانتان و سپس جهاد با قلبتان. پس از آنکه قلباً کار نیک را نشناسد و از کار زشت بیزاری نجوید، باژگونه شود، پس ارزش‌ها در دیدگاه او سقوط کند و پستی‌ها اوج گیرد[۱].[۲]
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ « [إِنَّ أَوَّلَ] أَوَّلُ مَا تُغْلَبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْجِهَادِ الْجِهَادُ بِأَیْدِیکُمْ ثُمَّ بِأَلْسِنَتِکُمْ ثُمَّ بِقُلُوبِکُمْ فَمَنْ لَمْ یَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً وَ لَمْ یُنْکِرْ مُنْکَراً قُلِبَ فَجُعِلَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ وَ أَسْفَلُهُ أَعْلَاه»؛ نهج البلاغه، حکمت ٣٧٥.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص ۸۱- ۸۲.