احترام در فقه سیاسی

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون احترام است. "احترام" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

احترام در قرآن - احترام در فقه اسلامی - احترام در فقه سیاسی

مقدمه

تعظیم: بزرگ‌ شمردن، بزرگداشت و گرامی‌ داشتن.

﴿ذَلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ﴾.

در این آیه شریفه خداوند متعال مؤمنان را به بزرگداشت شعایر الهی امر می‌کند و در آیات دیگر، شعایر الهی را نماد‌های الهی (سمبل‌ها) معرفی می‌کند و به‌طور خاص از صفا و مروه و بُدْن (قربانی حج که به شکل ویژه و نمادینی در مقابل حجاج به سوی سرزمین منا رانده می‌شود) نام می‌برد: ﴿إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ﴾، ﴿وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ﴾.

امروزه بزرگداشت روزهای ملی کشورها و ملت‌ها، همچنین سمبل‌ها و نمادهای فرهنگی و ملی در دستور کار دولت‌ها قرار دارد و هر ملتی که دارای فرهنگ و تمدن غنی‌تر و باسابقه‌تری باشد، اعیاد، روزهای بزرگ و سرنوشت‌ساز (ملّی) و نمادها و سمبل‌های بیشتری دارد. معمولاً دولت‌ها برای ایجاد وفاق ملّی و همبستگی اجتماعی، تقویت و بسط بنیادهای فرهنگی در جامعه از این نمادها و سمبل‌ها بسیار بهره می‌برند.

امتیازی که بزرگداشت شعایر الهی در اسلام دارد، جنبه عبادی و معنوی آنهاست که برای تقویت روح معنویت در مؤمنان تأثیری شگرف دارد که اعمال حج و تأثیرات آن بر مسلمانان، نمونه برجسته آن است: ﴿فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ﴾.

منابع

1. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس