تحرف: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * ))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}}))
خط ۱۳: خط ۱۳:
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۱

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تحرف (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • تحرّف: خروج از موضع[۱]، کناره‌ جویی [۲]، عدول از کاری[۳].
  • ﴿وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَى فِئَةٍ[۴].
  • ﴿مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ در اصطلاح نظامی به جابه جایی نیروهای نظامی برای ادامه جنگ در جبهه دیگر [۵] یا نقل و انتقال نیرو برای تغییر تاکتیک نظامی[۶] اطلاق می‌شود.
  • این آیه شریفه در واقع تعلیمات نظامی مسلمانان برای پیروزی در مقابل کفار و مشرکان است. عقب‌نشینی تاکتیکی حیله‌ای جنگی است به این صورت که سپاه خودی در مقابل انبوه دشمن که آمادگی جنگ را دارد، حالت عقب‌نشینی به خود می‌گیرد و از جناحی که دشمن آمادگی جنگی ندارد، ضربه می‌زند [۷][۸].

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۹۸.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۰۸.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۲.
  4. «و هر کس در آن روز از آنان واپس گریزد - مگر آنکه برای کارزاری (بهتر) کناره جوید یا جوینده جایی (بهتر) نزد گروهی (خودی) باشد- خشم خداوند را به گردن گرفته و جایگاه (نهایی) او دوزخ است و (این) پایانه، بد است» سوره انفال، آیه ۱۶.
  5. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۰۸.
  6. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۳۷.
  7. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۹، ص۲۷۵.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۶۵.