ولایت تشریعی اهل بیت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100785.jpg|22px]] [[مصطفی سلیمانیان|سلیمانیان، مصطفی]]، [[مقامات امامان (کتاب)|'''مقامات امامان''']] | # [[پرونده:1100785.jpg|22px]] [[مصطفی سلیمانیان|سلیمانیان، مصطفی]]، [[مقامات امامان (کتاب)|'''مقامات امامان''']] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۱۹
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث ولایت تشریعی است. "ولایت تشریعی اهل بیت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
ولایت تشریعی اهل بیت در حدیث - ولایت تشریعی اهل بیت در کلام اسلامی - ولایت تشریعی اهل بیت در فقه سیاسی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سیره اجتماعی معصومان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
بعضی از روایاتی که در آنها به ولایت تشریعی اهل بیت(ع) اشاره شده است، از این قرار است:
- امام صادق(ع): «پیامبر(ص) روزه ماه شعبان و سه روز از هر ماه را سنت قرار داد تا روزه‌های مستحبی دو برابر روزه‌های واجب شود و خداوند آن را برای پیامبر(ص) اجازه داد»[۱].
- امام باقر(ع): «پیامبر(ص) دیه نفس و عین و حرمت نبیذ و هر مسکری را تشریح کرد. شخصی پرسید: بدون اینکه چیزی آمده باشد؟ فرمود: بله! تا معلوم شود چه کسی از پیامبر(ص) اطاعت می‌کند و چه کسی معصیت می‌کند[۲].
- از امام باقر(ع) روایت شده: «هنگامی‌که پیامبر(ص) به معراج رفت، نماز به صورت ده رکعتی نازل شد و هنگامی که حسن(ع) و حسین(ع) به دنیا آمدند، پیامبر هفت رکعت به عنوان شکرانه اضافه کرد و خداوند آن را اجازه داد و شش رکعت را هم برای نماز مسافر کم کرد»[۳].
- امام جواد(ع): «خداوند محمد(ص) و علی(ع) و فاطمه(س) را خلق کرد و سپس همه اشیاء را خلق کرد و ایشان را شاهد بر خلقش گرفت و امور را به ایشان تفویض (واگذار) کرد، پس ایشان آنچه را که بخواهند حلال و حرام می‌کنند و نمی‌خواهند مگر اینکه خداوند خواسته باشد»[۴].
- امام صادق(ع): «خداوند به پیامبرش ادب آموخت و ادبش را نیکو گردانید و هنگامی‌که ادبش را کامل کرد فرمود: ﴿إِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ﴾[۵] سپس امر دین و امت را به او واگذار کرد تا بندگان را سیاست کند و فرمود: ﴿مَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا﴾[۶][۷].
و در برخی روایات دیگر اصل مسئله تفویض به امام مطرح شده است: امام صادق(ع): «هرچه را خداوند به پیامبر(ص) تفویض کرده بود به ما تفویض کرده است»[۸].
از امام صادق(ع) سؤال شد: «آیا همان‌طور که به سلیمان بن داوود(ع) تفویض شده بود به امام هم تفویض شده است؟ امام(ع) فرمودند: بله»[۹][۱۰]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ وسائل الشیعه، ج۷، ص۳۶۱، باب ۲۸، ح۵.
- ↑ کافی، کتاب الحجة، باب التفویض الی رسول الله والی الائمه فی امر الدین، ح۷.
- ↑ کافی، ج۳، ص۴۸۷.
- ↑ کافی، ج۱، ص۴۴۱؛ مشارق أنوار الیقین، ص۶۳؛ الوافی، ج۳، ص۶۸۳؛ حلیة الأبرار، ج۱، ص۱۸؛ بحارالأنوار، ج۱۵، ص۱۹.
- ↑ «و به راستی تو را خویی است سترگ» سوره قلم، آیه ۴.
- ↑ «و آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید» سوره حشر، آیه ۷.
- ↑ کافی، ج۱، ص۲۶۶؛ ﴿مَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا﴾ «آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید» سوره حشر، آیه ۷.
- ↑ کافی، ج۱، ص۲۶۸.
- ↑ کافی، ج۱، ص۴۳۸.
- ↑ سلیمانیان، مصطفی، مقامات امامان، ص ۳۲۹.