شرط واقعی انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:137943.jpg|100px|راست|بندانگشتی|[[محمد باقر فقیه ایمانی]]]]

وجه اول: آن که [[انگیزه]] و محرک بر عمل، [[اصلاح]] [[امور دنیوی]] باشد،

# آن که غرض و [[هدف]] او مجرد رسیدن به همین جهات مزبوره است، به گونه‌ای که اگر چنانچه در همین حال از برای او این جهات [[اصلاح]] شود، یعنی [[خداوند]] به او وسعت در نعمت‌های خود عطا فرماید، و از او [[سختی‌ها]] و [[بلاها]] را دفع نماید، پس آن حال [[اشتیاق]] از او زائل می‌‌شود و به کلی از ذکر آن [[حضرت]] و از یاد [[فرج]] و [[ظهور]] ایشان غافل می‌‌گردد. پس اگر چنین باشد، به طور کلی از عنوان [[خلوص]] خارج خواهد شد، و به [[فضیلت انتظار فرج]] فائز نخواهد گردید، و در این انتظارش از اهل [[دنیا]] خواهد بود. چنانچه در کتاب "کافی" از [[ابی بصیر]] [[روایت]] کرده که گفت به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم: کی [[فرج]] خواهد شد؟ فرمود: {{متن حدیث|وَ أَنْتَ مِمَّنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا؟}}، "قصد و [[اراده]] تو در طلب این امر [[دنیا]] است؟". سپس فرمود: "هر کس به این امر [[معرفت]] پیدا نماید پس به واسطه [[انتظار فرج]] [[الهی]] به تحقیق از برای او [[فرج]] حاصل شده است"<ref>کافی، ج۱، ص۳۷۲، ح۳.</ref>.

# آن که غرض از [[اشتیاق]] داشتن او به آن جهات مزبوره، به ملاحظه آن است که آن گشایش‌ها و آن [[نعمت‌های فراوان]]، مخصوص آن زمان است، وچیزی است که آن را [[خداوند]] از برای [[اولیاء]] مقربین او صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین [[پسندیده]] است، چنین اشتیاقی نزد [[خداوند]] [[محبوب]] است. چنانچه مضمون [[حدیثی]] است که از [[حضرت]] [[امام محمد باقر]]{{ع}} که فرمود: "ما [[اهل بیت]] در [[مقام]] [[رضای الهی]] چنانیم که اگرخداوند [[فقر]] را برما مقدر کند، [[دوست]] می‌‌داریم، و اگر وسعت و [[غنا]] مقدر نماید آن را نیز [[دوست]] می‌‌داریم". و در [[روایت]] دیگری [[نقل]] شده است که: "چون [[خداوند]] عالم برای [[حضرت ایوب]]{{ع}} بعد از برطرف شدن [[بلا]]، ملخ طلا نازل کرد، آن [[حضرت]] تمام ملخها رااز اطراف برمی داشت، [[جبرئیل]]{{ع}} عرض کرد: خوب در جمع آوری آنها اهتمام دارید! چون که عطای [[پروردگار]] من است".

* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].

[[رده:پرسش]]