وهیب بن حفص جریری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابو علی وهیب بن حفص جریری]]<ref>تاریخ وفات وی معلوم نیست، ولی آقا بزرگ تهرانی فرموده است: حسن بن محمد بن سماعه متوفای ۲۶۳ از وی روایت می‌کند (الذریعة، ج۴، ص۳۲۰).</ref> از [[مفسران]] [[عصر حضور]] است؛ زیرا [[نجاشی]] خبر داده که از [[ابو عبد الله]] و [[ابو الحسن]] ([[امام صادق]] و [[امام کاظم]]){{عم}} [[روایت]] و کتاب‌هایی مانند [[تفسیر]] القرآن تألیف کرده است<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۴۳۱، رقم ۱۱۵۹.</ref>.
[[ابوعلی وهیب بن حفص جریری مسوف نخاس]] از [[موالی]] [[بنی اسد]] و از [[محدثان]] [[واقفی]] [[مذهب]] بود.<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۳.</ref> ابوعلی از [[یاران]] و [[اصحاب امام صادق]]<ref>رجال الطوسی ۳۲۸.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۸/۱۱۷.</ref> بوده و از [[امام باقر]]،<ref>معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۱۶.</ref> [[امام صادق]] و امام کاظم{{ع}}<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۳.</ref> و افرادی مانند [[ابوبصیر]]<ref>تنقیح المقال ۳/۲۸۲.</ref> و [[ابوحیان بجلی]] [[روایت]] نموده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۷۵.</ref> روایت‌گرانی نیز همچون [[محمد بن حسین]]،<ref>الفهرست (طوسی) ۱۷۳.</ref> [[ابراهیم بن هاشم]]، [[جعفر بن عثمان]]<ref>معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۱۶.</ref> و [[حسن بن سماعه]] از وی بهره برده‌اند. وهیب در شمار [[راویان]] مورد [[اعتماد]] بوده و [[کتاب‌های تفسیر]] القرآن، کتاب فی الشرایع<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۳.</ref> و کتاب الحدیث از آثار اوست.<ref>الذریعه ۶/۳۷۰.</ref> [[زمان]] فوتش به دست نیامد.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۸۱۶.</ref>
 
[[شیخ طوسی]] نیز او را از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} به شمار آورده است<ref>ر.ک: رجال الطوسی، ص۳۲۸ (اصحاب الصادق{{ع}}، باب الواو، رقم ۲۷).</ref>. [[آقا بزرگ تهرانی]] با عنوان‌های تفسیر الجریری و تفسیر وهیب از کتاب تفسیر وی خبر داده است<ref>ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۹۶۹، رقم ۱۲۴۹، ص۳۲۰، رقم ۱۳۴۶.</ref>.
 
نجاشی با عبارت {{عربی|"وقف وكان ثقة"}} او را [[واقفی]] و [[ثقه]] معرفی کرده است<ref>رجال النجاشی، ص۴۳۱، رقم ۱۱۵۹.</ref>. برخی روایت‌های [[تفسیری]] وی را در مصادر یاد شده در پاورقی بنگرید<ref>ر.ک: تفسیر القمی، ج۲، ص۴۵۱ (تفسیر سوره ناس)؛ حویزی، نور الثقلین، ج۲، ص۴۹۰، ح۶۵ و ج۳، ص۵۵۲، ح۱۱۶ و ج۴، ص۲۶۶، ح۶۹ و ص۲۸۶، ح۱۴۸ و ج۵، ص۳۵۲، ح۲۳.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۳۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۴: خط ۱۰:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۶

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوعلی وهیب بن حفص جریری مسوف نخاس از موالی بنی اسد و از محدثان واقفی مذهب بود.[۱] ابوعلی از یاران و اصحاب امام صادق[۲] و امام کاظم(ع)[۳] بوده و از امام باقر،[۴] امام صادق و امام کاظم(ع)[۵] و افرادی مانند ابوبصیر[۶] و ابوحیان بجلی روایت نموده است.[۷] روایت‌گرانی نیز همچون محمد بن حسین،[۸] ابراهیم بن هاشم، جعفر بن عثمان[۹] و حسن بن سماعه از وی بهره برده‌اند. وهیب در شمار راویان مورد اعتماد بوده و کتاب‌های تفسیر القرآن، کتاب فی الشرایع[۱۰] و کتاب الحدیث از آثار اوست.[۱۱] زمان فوتش به دست نیامد.[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال النجاشی ۲/۳۹۳.
  2. رجال الطوسی ۳۲۸.
  3. مستدرکات علم رجال الحدیث ۸/۱۱۷.
  4. معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۱۶.
  5. رجال النجاشی ۲/۳۹۳.
  6. تنقیح المقال ۳/۲۸۲.
  7. اختیار معرفة الرجال ۷۵.
  8. الفهرست (طوسی) ۱۷۳.
  9. معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۱۶.
  10. رجال النجاشی ۲/۳۹۳.
  11. الذریعه ۶/۳۷۰.
  12. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۸۱۶.