محمد بن فضیل بن غزوان ضبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[محمد بن فضیل بن غزوان ضبی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[محمد بن فضیل بن غزوان ضبی در علوم قرآنی]]</div>


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابو عبدالرحمان کوفی]]، [[شیعه]] و از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}}، [[ثقه]]، دارای تألیف‌هایی از جمله کتاب التفسیر یا [[تفسیر القرآن]]<ref>ر.ک: ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۲؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۴۸، رقم ۱۱۵۶۷؛ بغدادی، هدیة العارفین (اسماء المؤلفین و آثار المصنفین من کشف الظنون)، ج۶، ص۹.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۱.</ref>
[[ابوعبدالرحمان محمد بن فضیل بن غزوان بن جریر ضبی کوفی]] از [[موالی]] بنی ضبّه <ref>التاریخ الکبیر ۱/۲۰۸.</ref> و [[صحابی امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۲۹۷.</ref> و از پدرش فضیل،<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۱۷۳.</ref> [[حصین بن عبدالرحمان]]، <ref>میزان الاعتدال ۴/۹.</ref> [[عاصم احول]]<ref> تاریخ الاسلام ۱۳/۳۷۵.</ref> و دیگران [[روایت]] نقل کرده است.
 
وی قرائت را نزد [[حمزه زیات]] فرا گرفت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۱۷۴.</ref> افرادی چون [[احمد بن سنان]]، [[علی بن حرب]] و ابوعبید<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۱۷۴.</ref> از او روایت نقل کرده‌اند.
 
او دارای [[مذهب شیعه]]،<ref>الوافی بالوفیات ۴/۳۲۲.</ref> [[حافظ]]، <ref>العبر ۱/۲۴۸.</ref> مورد [[اعتماد]]،<ref> خلاصة الاقوال ۱۳۸ رجال ابن داود ۳۳۰.</ref> [[راستگو]]، <ref>میزان الاعتدال ۴/۹.</ref> کثیرالحدیث<ref> الطبقات الکبری ۶/۳۸۹.</ref> و حسن الحدیث بود.<ref>تاریخ الاسلام ۱۳/۳۷۵.</ref> سرانجام او در سال ۱۹۵هـ <ref> الوافی بالوفیات ۴/۲۲۲.</ref> در [[کوفه]] از [[دنیا]] رفت و [[وکیع بن جراح]] در [[تشییع جنازه]] او شرکت کرد.<ref>الطبقات الکبری ۶/۳۸۹.</ref>
 
تألیفات ضبی عبارت‌اند از: «کتاب التفسیر»، «کتاب الصّیام»، «کتاب الزهد»، «کتاب الدعاء» و «کتاب السنن» که مشتمل بر کتاب‌های [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[مناسک]]، [[زکات]] و دیگر [[ابواب فقهی]] است<ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۷۱۴.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۰: خط ۱۶:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۴

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوعبدالرحمان محمد بن فضیل بن غزوان بن جریر ضبی کوفی از موالی بنی ضبّه [۱] و صحابی امام صادق(ع) بود[۲] و از پدرش فضیل،[۳] حصین بن عبدالرحمان، [۴] عاصم احول[۵] و دیگران روایت نقل کرده است.

وی قرائت را نزد حمزه زیات فرا گرفت.[۶] افرادی چون احمد بن سنان، علی بن حرب و ابوعبید[۷] از او روایت نقل کرده‌اند.

او دارای مذهب شیعه،[۸] حافظ، [۹] مورد اعتماد،[۱۰] راستگو، [۱۱] کثیرالحدیث[۱۲] و حسن الحدیث بود.[۱۳] سرانجام او در سال ۱۹۵هـ [۱۴] در کوفه از دنیا رفت و وکیع بن جراح در تشییع جنازه او شرکت کرد.[۱۵]

تألیفات ضبی عبارت‌اند از: «کتاب التفسیر»، «کتاب الصّیام»، «کتاب الزهد»، «کتاب الدعاء» و «کتاب السنن» که مشتمل بر کتاب‌های طهارت، صلاة، مناسک، زکات و دیگر ابواب فقهی است[۱۶].[۱۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. التاریخ الکبیر ۱/۲۰۸.
  2. رجال الطوسی ۲۹۷.
  3. سیر اعلام النبلاء ۹/۱۷۳.
  4. میزان الاعتدال ۴/۹.
  5. تاریخ الاسلام ۱۳/۳۷۵.
  6. سیر اعلام النبلاء ۹/۱۷۴.
  7. سیر اعلام النبلاء ۹/۱۷۴.
  8. الوافی بالوفیات ۴/۳۲۲.
  9. العبر ۱/۲۴۸.
  10. خلاصة الاقوال ۱۳۸ رجال ابن داود ۳۳۰.
  11. میزان الاعتدال ۴/۹.
  12. الطبقات الکبری ۶/۳۸۹.
  13. تاریخ الاسلام ۱۳/۳۷۵.
  14. الوافی بالوفیات ۴/۲۲۲.
  15. الطبقات الکبری ۶/۳۸۹.
  16. الفهرست (الندیم) ۲۸۲.
  17. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۷۱۴.