راضی عباسی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - '== پانویس == {{پانویس}} {{امام مهدی}}' به '== پانویس == {{پانویس}} ') |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:راضی عباسی]] | [[رده:راضی عباسی]] | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۲۹
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث عباسیان است. "راضی عباسی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- آخرین خلیفه دوران غیبت صغری بود. اسم او محمد بن مقتدر است. در سال ٣٢٢ هجری قمری به خلافت رسید و تا سال ٣٢٩ هجری قمری دوام داشت و در همان سال، در بغداد به مرگ طبیعی از دنیا رفت. "راضی" مردی خردمند و شاعر و فصیح بود. دانشمندان و ادیبان را می‌نواخت و با آن‌ها می‌نشست و به آنان بخشش بسیار می‌کرد. در زمان خلافت وی، محمد بن علی شلمغانی -که یکی از مدّعیان دروغین نیابت در زمان نیابت حسین بن روح نوبختی بود- به دستور "راضی" به دار آویخته شد. "راضی" به قدری بر نایب چهارم -علی بن محمد سمری- سخت گرفت که او نتوانست به فعالیت خود ادامه دهد[۱][۲].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ زندگانی نواب خاص امام زمان (ع)، علی غفارزاده، ص ۵۰.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۴۴.