عتو در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[عتو]]''' است. "'''عتو'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عتو در لغت]] - [[عتو در قرآن]] - [[عتو در حدیث]] - [[عتو در فقه سیاسی]] </div>
| موضوع مرتبط = عتو
| عنوان مدخل = عتو
| مداخل مرتبط = [[عتو در لغت]] - [[عتو در قرآن]] - [[عتو در حدیث]] - [[عتو در فقه سیاسی]]  
| پرسش مرتبط  =
}}


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱

مقدمه

استکبار ورزیدن[۱]، عصیان کردن[۲]، گردن‌کشی، سرکشی کردن، سرپیچی کردن[۳]. اصل آن "عتو" به معنای استکبار[۴]، تجاوز از حد در راه شرّ و فساد[۵].

﴿لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوًّا كَبِيرًا [۶].

در فرهنگ سیاسی قرآن، صفت عتوّ و عصیان‌گری و استکبار که در شئون اجتماعی و در عرصه قدرت و سیاست بیشتر رخ می‌نماید، به‌شدت نکوهش شده است.[۷]

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۲۵.
  2. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۷.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۵.
  4. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۲۵.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۰.
  6. «به راستی خود را بزرگ شمردند و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۰۹.