حمزة بن حمدان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
از یاران باوفای [[امام صادق]] {{ع}} می‌باشد. وی می‌گوید: «[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: نوه من در [[خراسان]] و در شهری به نام [[طوس]] به [[قتل]] می‌رسد؛ هر کس به [[زیارت]] او رود و «به [[حق]] او [[عارف]]» باشد، [[روز قیامت]] دست او را گرفته، داخل بهشتش می‌کنم، هر چند از [[اهل]] [[گناهان بزرگ]] باشد. عرض شد: یابن [[رسول الله]]{{صل}}! [[عرفان]] حق او چیست؟ فرمودند: این که [[مقام]] او را بشناسد. و [[شناخت]] مقام او این است که بداند او «[[امام]] مفترض الطاعة» است. دوم بداند او «[[غریب]]» است و سوم این که بداند. او «[[شهید]]» شده است<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، باب ۶۶، ح۶۳۸.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۵۵.</ref> | از یاران باوفای [[امام صادق]] {{ع}} می‌باشد. وی می‌گوید: «[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: نوه من در [[خراسان]] و در شهری به نام [[طوس]] به [[قتل]] می‌رسد؛ هر کس به [[زیارت]] او رود و «به [[حق]] او [[عارف]]» باشد، [[روز قیامت]] دست او را گرفته، داخل بهشتش می‌کنم، هر چند از [[اهل]] [[گناهان بزرگ]] باشد. عرض شد: یابن [[رسول الله]]{{صل}}! [[عرفان]] حق او چیست؟ فرمودند: این که [[مقام]] او را بشناسد. و [[شناخت]] مقام او این است که بداند او «[[امام]] مفترض الطاعة» است. دوم بداند او «[[غریب]]» است و سوم این که بداند. او «[[شهید]]» شده است<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، باب ۶۶، ح۶۳۸.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۵۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۴
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
از یاران باوفای امام صادق (ع) می‌باشد. وی می‌گوید: «امام صادق(ع) فرمودند: نوه من در خراسان و در شهری به نام طوس به قتل می‌رسد؛ هر کس به زیارت او رود و «به حق او عارف» باشد، روز قیامت دست او را گرفته، داخل بهشتش می‌کنم، هر چند از اهل گناهان بزرگ باشد. عرض شد: یابن رسول الله(ص)! عرفان حق او چیست؟ فرمودند: این که مقام او را بشناسد. و شناخت مقام او این است که بداند او «امام مفترض الطاعة» است. دوم بداند او «غریب» است و سوم این که بداند. او «شهید» شده است[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، باب ۶۶، ح۶۳۸.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۲۵۵.