اقطاع استقلالی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اقطاع استقلالی در قرآن]] - [[اقطاع استقلالی در حدیث]] - [[اقطاع استقلالی در فقه اسلامی]] - [[اقطاع استقلالی در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = اقطاع استقلالی (پرسش)}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۰
اقطاع استقلالی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اقطاع استقلالی در قرآن - اقطاع استقلالی در حدیث - اقطاع استقلالی در فقه اسلامی - اقطاع استقلالی در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
غالباً پس از فتح کشورها، اراضی کشورهای مغلوب به سربازان و خدمت‌گزاران خاصی داده می‌شد[۱]. هدف از این واگذاری، تهیه در آمد برای برگزیدگان حکومت و در عین حال، حفظ حاکمیت قوم فاتح بر ملل مغلوب، به وسیلۀ این طبقه بوده است[۲]. اقطاع استقلالی بر دو قسم است: عشری و خراجی[۳].
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۲۲۹-۲۲۸؛ الخراج، ص۹۰.
- ↑ تاریخ اقتصادی اجتماعی ایران از آغاز تا صفویه، ص۲۴۰؛ الخراج، ج۱، ص۵۸؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۹؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۵-۲۱۴؛ المغنی، ج۳، ص۲۸-۲۷؛ ردّ المختار، ج۴، ص۱۹۴؛ القواعد، ج۲، ص۲۶۹؛ الفروق، ج۳، ص۵؛ صبح الاعشی، ج۱۳، ص۱۱۵.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۳۹.