سایه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سایه در قرآن]] - [[سایه در حدیث]] - [[سایه در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط = سایه (پرسش)}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*منظور بیان توجه [[پیامبر]] در شیوه بیان [[عقاید]] و استناد به [[توحید افعالی]]؛ {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا * ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا}}<ref>«آیا ندیده‌ای که پروردگارت چگونه سایه را گسترانده است و اگر بخواهد آن را بی‌جنبش می‌گرداند سپس خورشید را بر آن رهنمون گرداندیم * آنگاه آن را اندک‌اندک به سوی خویش باز گرفتیم» سوره فرقان، آیه ۴۵-۴۶.</ref> | *منظور بیان توجه [[پیامبر]] در شیوه بیان [[عقاید]] و استناد به [[توحید افعالی]]؛ {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا * ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا}}<ref>«آیا ندیده‌ای که پروردگارت چگونه سایه را گسترانده است و اگر بخواهد آن را بی‌جنبش می‌گرداند سپس خورشید را بر آن رهنمون گرداندیم * آنگاه آن را اندک‌اندک به سوی خویش باز گرفتیم» سوره فرقان، آیه ۴۵-۴۶.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۴۷
سایه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سایه در قرآن - سایه در حدیث - سایه در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- منظور بیان توجه پیامبر در شیوه بیان عقاید و استناد به توحید افعالی؛
أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا * ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا
[۱]
نکات
خداوند قدرت و توانائی خود بر ثابت نگه داشتن سایه اجسام را اگر می‌خواست به پیامبر متذکر می‌شود و حرکت تدریجی سایه‌ها بعد از امتداد را از قدرت خود اعلام می‌کند و نکته تفسیری آیه فوق را از تفسیر نمونه می‌آوریم. حرکت سایه‌ها! در اینجا سخن از قسمتهای مهمی از نعمت‌های الهی به عنوان بیان اسرار توحید و خدا‌شناسی است.سخن از نعمت - سایه‌ها» و سپس اثرات و برکات -شب» و -خواب و استراحت» و - روشنایی» روز و - وزش بادها» و - نزول باران» و - زنده شدن زمینهای مرده» و - سیراب شدن» چهار پایان و انسان‌هاست. نخست می‌گوید: 
أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ 
[۲] آیا ندیدی چگونه پروردگارت سایه را گسترده ساخت»؟! - و اگر می‌خواست آن را ساکن قرار می‌داد» سایه‌ای همیشگی و جاودانی: وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا[۳] این سایه کشیده و گسترده همان سایه‌ای است که بعد از طلوع فجر و قبل از طلوع آفتاب بر زمین حکمفرماست و لذت بخش‌ترین سایه‌ها و ساعات همان است؛ زیرا به دنبال آن می‌فرماید: - سپس خورشید را بر وجود این سایه گسترده دلیل قرار دادیم» ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا[۴] اشاره به این که اگر آفتاب نبود مفهوم سایه روشن نمی‌شد، اصولا سایه از پرتو آفتاب به وجود می‌آید. ودر (آیه ۴۶ می‌فرماید - سپس آن را آهسته جمع می‌کنیم» و نظام سایه و آفتاب را حاکم می‌سازیم ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا[۵] می‌دانیم هنگامی که خورشید طلوع می‌کند تدریجا سایه‌ها بر چیده می‌شود تا به هنگام ظهر که در بعضی از مناطق سایه بکلی معدوم می‌شود، و در دیگر مناطق به حد اقل خود می‌رسد و به این ترتیب سایه‌ها نه یک دفعه ظاهر می‌گردند، و نه یک دفعه بر چیده می‌شوند، و این خود یکی از حکمت‌های پروردگار است، چرا که اگر انتقال از نور به ظلمت و بالعکس، ناگهانی صورت می‌گرفت برای همه موجودات زیان‌آور بود. (برگزیده تفسیر نمونه، ج ۳، ص: ۳۴۰)[۶].
منابع
پانویس
- ↑ «آیا ندیده‌ای که پروردگارت چگونه سایه را گسترانده است و اگر بخواهد آن را بی‌جنبش می‌گرداند سپس خورشید را بر آن رهنمون گرداندیم * آنگاه آن را اندک‌اندک به سوی خویش باز گرفتیم» سوره فرقان، آیه ۴۵-۴۶.
- ↑ «آیا ندیده‌ای که پروردگارت چگونه سایه را گسترانده است و اگر بخواهد آن را بی‌جنبش می‌گرداند سپس خورشید را بر آن رهنمون گرداندیم» سوره فرقان، آیه ۴۵.
- ↑ «آیا ندیده‌ای که پروردگارت چگونه سایه را گسترانده است و اگر بخواهد آن را بی‌جنبش می‌گرداند سپس خورشید را بر آن رهنمون گرداندیم» سوره فرقان، آیه ۴۵.
- ↑ «آیا ندیده‌ای که پروردگارت چگونه سایه را گسترانده است و اگر بخواهد آن را بی‌جنبش می‌گرداند سپس خورشید را بر آن رهنمون گرداندیم» سوره فرقان، آیه ۴۵.
- ↑ «آنگاه آن را اندک‌اندک به سوی خویش باز گرفتیم» سوره فرقان، آیه ۴۶.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۶۷۹.