قطایع الملوک: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قطایع الملوک در قرآن]] - [[قطایع الملوک در حدیث]] - [[قطایع الملوک در فقه اسلامی]] - [[قطایع الملوک در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = قطایع الملوک (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[قطایع الملوک در قرآن]] - [[قطایع الملوک در حدیث]] - [[قطایع الملوک در فقه اسلامی]] - [[قطایع الملوک در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[قطایع الملوک (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
==مقدمه==
==مقدمه==
قطایع الملوک، همان "[[قطایع]]" و "[[صفایا]]"ی [[پادشاهان]] است. [[املاک]] و [[اراضی]] پادشاهانی که پس از [[جنگ]] با [[مسلمانان]] (در صورتی که [[جنگ]] با [[اذن امام]] صورت گرفته باشد) به دست [[رزمندگان]] [[اسلام]] می‌افتاد، از [[اراضی]] مفتوحة العنوة و [[انفال]] محسوب و اصطلاحاً به "قطایع الملوک" معروف شد<ref>احکام السلطانیه، ماوردی، ص۲۱۹؛ تهذیب الاحکام، ج۴، ص۱۳۴-۱۳۳؛ کافی، ج۱، ص۵۴۰ و ج۵، ص۴۴.</ref>.
قطایع الملوک، همان "[[قطایع]]" و "[[صفایا]]"ی [[پادشاهان]] است. [[املاک]] و [[اراضی]] پادشاهانی که پس از [[جنگ]] با [[مسلمانان]] (در صورتی که [[جنگ]] با [[اذن امام]] صورت گرفته باشد) به دست [[رزمندگان]] [[اسلام]] می‌افتاد، از [[اراضی]] مفتوحة العنوة و [[انفال]] محسوب و اصطلاحاً به "قطایع الملوک" معروف شد<ref>احکام السلطانیه، ماوردی، ص۲۱۹؛ تهذیب الاحکام، ج۴، ص۱۳۴-۱۳۳؛ کافی، ج۱، ص۵۴۰ و ج۵، ص۴۴.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۸

مقدمه

قطایع الملوک، همان "قطایع" و "صفایاپادشاهان است. املاک و اراضی پادشاهانی که پس از جنگ با مسلمانان (در صورتی که جنگ با اذن امام صورت گرفته باشد) به دست رزمندگان اسلام می‌افتاد، از اراضی مفتوحة العنوة و انفال محسوب و اصطلاحاً به "قطایع الملوک" معروف شد[۱]. صفایا: عبارت بود از اشیای گرانبها و پرارزشی که معمولاً پادشاهان آنها را تصاحب می‌کردند. تمامی اشیاء و املاک مذکور پس از فتح، بنابه روایت‌های متعدد و اتفاق‌نظر فقها، جزو انفال به شمار آمده و در اختیار امام (حاکم اسلامی) قرار داشت[۲][۳].

منابع

پانویس

  1. احکام السلطانیه، ماوردی، ص۲۱۹؛ تهذیب الاحکام، ج۴، ص۱۳۴-۱۳۳؛ کافی، ج۱، ص۵۴۰ و ج۵، ص۴۴.
  2. وسایل الشیعه، ج۶، ص۱۳۴-۱۳۲؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۹-۴۸؛ مبسوط، ج۱، ص۲۶۳؛ مقنعه، ص۴۵؛ استخراج، ص۱۴-۱۳؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۹.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۵۰.