مناطق محرمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[مناطق محرمه در قرآن]] - [[مناطق محرمه در حدیث]] - [[مناطق محرمه در فقه اسلامی]] - [[مناطق محرمه در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = مناطق محرمه (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مناطق محرمه در قرآن]] - [[مناطق محرمه در حدیث]] - [[مناطق محرمه در فقه اسلامی]] - [[مناطق محرمه در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مناطق محرمه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
==مقدمه==
==مقدمه==
مناطق محرّمه، به مناطقی گفته می‌شد که [[اهل ذمه]] و [[مشرکان]]، از ورود به آنجا منع شده بودند و حتّی اجازۀ [[مسلمانان]] نیز، مجوز دخول آنان در این مناطق نمی‌شد؛ از جملۀ این مناطق، [[عبادت]] گاه‌های [[مسلمین]] نظیر [[مساجد]]، به ویژه [[مسجدالحرام]]، [[شهر]] [[مکه]] و بخشی از حدود و اطراف آن است<ref>شرایع الاسلام، ج۱، ص۳۳۲؛ مسالک الافهام، ج۲، ص۳۸۱.</ref>.
مناطق محرّمه، به مناطقی گفته می‌شد که [[اهل ذمه]] و [[مشرکان]]، از ورود به آنجا منع شده بودند و حتّی اجازۀ [[مسلمانان]] نیز، مجوز دخول آنان در این مناطق نمی‌شد؛ از جملۀ این مناطق، [[عبادت]] گاه‌های [[مسلمین]] نظیر [[مساجد]]، به ویژه [[مسجدالحرام]]، [[شهر]] [[مکه]] و بخشی از حدود و اطراف آن است<ref>شرایع الاسلام، ج۱، ص۳۳۲؛ مسالک الافهام، ج۲، ص۳۸۱.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۱

مقدمه

مناطق محرّمه، به مناطقی گفته می‌شد که اهل ذمه و مشرکان، از ورود به آنجا منع شده بودند و حتّی اجازۀ مسلمانان نیز، مجوز دخول آنان در این مناطق نمی‌شد؛ از جملۀ این مناطق، عبادت گاه‌های مسلمین نظیر مساجد، به ویژه مسجدالحرام، شهر مکه و بخشی از حدود و اطراف آن است[۱]. همین‌طور کفار، نمی‌توانستند کاروان‌های بازرگانی خود را از آن مناطق عبور دهند[۲].

منابع

پانویس

  1. شرایع الاسلام، ج۱، ص۳۳۲؛ مسالک الافهام، ج۲، ص۳۸۱.
  2. فروتن، اباصلت، علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۷۱.