ابوالکنود ازدی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
از دو تن به نام "ابو الکنود ازدی" نام برده می‌شود: یکی [[صحابی]] و [[مصری]]، که به نامش [[سعد بن مالک بن اقیصر]] معروف است<ref>ر.ک، ابن ماکولا، ج۷، ص۱۰۷؛ ابن حجر، ج۳، ص۶۱.</ref> و دیگری [[تابعی]] و از [[شیعیان کوفه]]، که به کنیه‌اش "ابوالکنود ازدی کوفی" مشهور است. بیشتر شرح حال نویسان، نام او را [[عبدالله]] و نام پدرش را به [[اختلاف]] [[عوف]]<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۵.</ref>، [[عامر]]<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>، [[عمران]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۵، ص۱۲۹؛ بخاری، ص۹۰.</ref>، [[عویمر]] و سعد<ref>ر.ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref> گفته‌اند. برخی نیز نام ابو الکنود را [[عمرو بن حبشی]]<ref>ر.ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷؛ ابن حبان (ج۵، ص۱۷۳) عمروبن حریش را همان عمرو بن حبشی می‌داند، که صحیح نیست. ر.ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹ و ۵۸۴.</ref>. گفته‌اند | از دو تن به نام "ابو الکنود ازدی" نام برده می‌شود: یکی [[صحابی]] و [[مصری]]، که به نامش [[سعد بن مالک بن اقیصر]] معروف است<ref>ر.ک، ابن ماکولا، ج۷، ص۱۰۷؛ ابن حجر، ج۳، ص۶۱.</ref> و دیگری [[تابعی]] و از [[شیعیان کوفه]]، که به کنیه‌اش "ابوالکنود ازدی کوفی" مشهور است. بیشتر شرح حال نویسان، نام او را [[عبدالله]] و نام پدرش را به [[اختلاف]] [[عوف]]<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۵.</ref>، [[عامر]]<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>، [[عمران]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۵، ص۱۲۹؛ بخاری، ص۹۰.</ref>، [[عویمر]] و سعد<ref>ر.ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref> گفته‌اند. برخی نیز نام ابو الکنود را [[عمرو بن حبشی]]<ref>ر.ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷؛ ابن حبان (ج۵، ص۱۷۳) عمروبن حریش را همان عمرو بن حبشی می‌داند، که صحیح نیست. ر.ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹ و ۵۸۴.</ref>. گفته‌اند | ||
او [[درک]] کننده [[دوره جاهلی]] و در شمار مخضرمین است، اما بر پایه روایتی از وی - که مرسل دانسته شده به نام او در برخی کتاب‌های صحابی‌شناسی آمده است. بر اساس آن [[روایت]]، در [[غزوه احد]] مردی<ref>ابودجانه، ر.ک: ابن سعد، ج۳، ص۴۲۰.</ref> از [[رسول خدا]]{{صل}} شمشیری خواست تا با آن بجنگد<ref>ر.ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷.</ref>. او [[روایات]] کمی از [[امام علی]]{{ع}}، [[ابن عباس]]، [[ابن مسعود]]، [[خباب بن ارت]] و ابن [[عمر]] روایت کرده و در [[نقل روایت]]، [[ثقه]] است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۴؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref>. یکی بودن روایات و [[راویان]] ابوالکنود و عمرو بن حبشی و همچنین کسانی که این دو از آنان روایت کرده‌اند، بیانگر یکی بودن ابوالکنود و عمرو بن حبشی است<ref>ر.ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹.</ref>. [[ابواسحاق سبیعی]] از وی [[خطبه]] [[امام حسن]]{{ع}} را پس از [[شهادت امیرمؤمنان]]{{ع}}<ref>ابن ابی شیبه، ج۷، ص۵۰۲؛ احمد بن حنبل، ج۱، ص۱۹۹؛ ابوالفرج اصفهانی، ص۳۲.</ref> و [[وصف]] [[جنگیدن]] آن [[حضرت]] و لشکریانی که با آن حضرت جنگیده‌اند<ref>صدوق، ص۶۰۳.</ref> را روایت کرده است. ابوالکنود در [[نماز]] امام علی{{ع}} شرکت کرده و خبر داده که آن [[حضرت]]، السلام علیکم پایانی [[نماز]] را دو مرتبه گفته است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶.</ref>. وی از [[اصحاب]] [[عبدالله بن مسعود]] بود و بعدها با مختار در سال ۶۷ کشته شد<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>. این نشان می‌دهد ابوالکنود در طی چندین دهه، همچنان بر [[تشیع]] خود [[استوار]] مانده است. [[اخبار]] ابن ابی الکنود درباره [[امام علی]]{{ع}} و [[پیکار]] [[صفین]] را، [[عبدالرحمان بن عبید]] یا ([[عبد]]) نواده [[ابوالکنود وائلی]] [[روایت]] کرده است<ref>منقری، ص۱۳۱ و ۴۷۵؛ مفید، ص۱۲۹.</ref> | او [[درک]] کننده [[دوره جاهلی]] و در شمار مخضرمین است، اما بر پایه روایتی از وی - که مرسل دانسته شده به نام او در برخی کتاب‌های صحابی‌شناسی آمده است. بر اساس آن [[روایت]]، در [[غزوه احد]] مردی<ref>ابودجانه، ر.ک: ابن سعد، ج۳، ص۴۲۰.</ref> از [[رسول خدا]]{{صل}} شمشیری خواست تا با آن بجنگد<ref>ر.ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷.</ref>. او [[روایات]] کمی از [[امام علی]]{{ع}}، [[ابن عباس]]، [[ابن مسعود]]، [[خباب بن ارت]] و ابن [[عمر]] روایت کرده و در [[نقل روایت]]، [[ثقه]] است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۴؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref>. یکی بودن روایات و [[راویان]] ابوالکنود و عمرو بن حبشی و همچنین کسانی که این دو از آنان روایت کرده‌اند، بیانگر یکی بودن ابوالکنود و عمرو بن حبشی است<ref>ر.ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹.</ref>. [[ابواسحاق سبیعی]] از وی [[خطبه]] [[امام حسن]]{{ع}} را پس از [[شهادت امیرمؤمنان]]{{ع}}<ref>ابن ابی شیبه، ج۷، ص۵۰۲؛ احمد بن حنبل، ج۱، ص۱۹۹؛ ابوالفرج اصفهانی، ص۳۲.</ref> و [[وصف]] [[جنگیدن]] آن [[حضرت]] و لشکریانی که با آن حضرت جنگیده‌اند<ref>صدوق، ص۶۰۳.</ref> را روایت کرده است. ابوالکنود در [[نماز]] امام علی{{ع}} شرکت کرده و خبر داده که آن [[حضرت]]، السلام علیکم پایانی [[نماز]] را دو مرتبه گفته است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶.</ref>. وی از [[اصحاب]] [[عبدالله بن مسعود]] بود و بعدها با مختار در سال ۶۷ کشته شد<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>. این نشان می‌دهد ابوالکنود در طی چندین دهه، همچنان بر [[تشیع]] خود [[استوار]] مانده است. [[اخبار]] ابن ابی الکنود درباره [[امام علی]]{{ع}} و [[پیکار]] [[صفین]] را، [[عبدالرحمان بن عبید]] یا ([[عبد]]) نواده [[ابوالکنود وائلی]] [[روایت]] کرده است<ref>منقری، ص۱۳۱ و ۴۷۵؛ مفید، ص۱۲۹.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالکنود ازدی کوفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۸۴-۴۸۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۱
ابوالکنود ازدی کوفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابوالکنود ازدی کوفی در تراجم و رجال - ابوالکنود ازدی کوفی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
از دو تن به نام "ابو الکنود ازدی" نام برده می‌شود: یکی صحابی و مصری، که به نامش سعد بن مالک بن اقیصر معروف است[۱] و دیگری تابعی و از شیعیان کوفه، که به کنیه‌اش "ابوالکنود ازدی کوفی" مشهور است. بیشتر شرح حال نویسان، نام او را عبدالله و نام پدرش را به اختلاف عوف[۲]، عامر[۳]، عمران[۴]، عویمر و سعد[۵] گفته‌اند. برخی نیز نام ابو الکنود را عمرو بن حبشی[۶]. گفته‌اند
او درک کننده دوره جاهلی و در شمار مخضرمین است، اما بر پایه روایتی از وی - که مرسل دانسته شده به نام او در برخی کتاب‌های صحابی‌شناسی آمده است. بر اساس آن روایت، در غزوه احد مردی[۷] از رسول خدا(ص) شمشیری خواست تا با آن بجنگد[۸]. او روایات کمی از امام علی(ع)، ابن عباس، ابن مسعود، خباب بن ارت و ابن عمر روایت کرده و در نقل روایت، ثقه است[۹]. یکی بودن روایات و راویان ابوالکنود و عمرو بن حبشی و همچنین کسانی که این دو از آنان روایت کرده‌اند، بیانگر یکی بودن ابوالکنود و عمرو بن حبشی است[۱۰]. ابواسحاق سبیعی از وی خطبه امام حسن(ع) را پس از شهادت امیرمؤمنان(ع)[۱۱] و وصف جنگیدن آن حضرت و لشکریانی که با آن حضرت جنگیده‌اند[۱۲] را روایت کرده است. ابوالکنود در نماز امام علی(ع) شرکت کرده و خبر داده که آن حضرت، السلام علیکم پایانی نماز را دو مرتبه گفته است[۱۳]. وی از اصحاب عبدالله بن مسعود بود و بعدها با مختار در سال ۶۷ کشته شد[۱۴]. این نشان می‌دهد ابوالکنود در طی چندین دهه، همچنان بر تشیع خود استوار مانده است. اخبار ابن ابی الکنود درباره امام علی(ع) و پیکار صفین را، عبدالرحمان بن عبید یا (عبد) نواده ابوالکنود وائلی روایت کرده است[۱۵][۱۶]
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک، ابن ماکولا، ج۷، ص۱۰۷؛ ابن حجر، ج۳، ص۶۱.
- ↑ ابن سعد، ج۶، ص۲۱۵.
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۵، ص۱۲۹؛ بخاری، ص۹۰.
- ↑ ر.ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.
- ↑ ر.ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷؛ ابن حبان (ج۵، ص۱۷۳) عمروبن حریش را همان عمرو بن حبشی می‌داند، که صحیح نیست. ر.ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹ و ۵۸۴.
- ↑ ابودجانه، ر.ک: ابن سعد، ج۳، ص۴۲۰.
- ↑ ر.ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷.
- ↑ ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۴؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.
- ↑ ر.ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹.
- ↑ ابن ابی شیبه، ج۷، ص۵۰۲؛ احمد بن حنبل، ج۱، ص۱۹۹؛ ابوالفرج اصفهانی، ص۳۲.
- ↑ صدوق، ص۶۰۳.
- ↑ ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶.
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.
- ↑ منقری، ص۱۳۱ و ۴۷۵؛ مفید، ص۱۲۹.
- ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوالکنود ازدی کوفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۸۴-۴۸۵.