اجتباء الهی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
در [[قرآن کریم]] [[گزینش]] و [[انتخاب انبیا]] و [[رسل]] [[الهی]] با دو لفظ "[[اصطفاء]]" و "[[اجتباء]]" آمده است. در "[[اجتباء]]" مفهوم دقت در [[انتخاب]]، وجود امتیاز خاص در منتخب و [[انتخاب]] [[اصلح]] نهفته است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۵۳.</ref>. | در [[قرآن کریم]] [[گزینش]] و [[انتخاب انبیا]] و [[رسل]] [[الهی]] با دو لفظ "[[اصطفاء]]" و "[[اجتباء]]" آمده است. در "[[اجتباء]]" مفهوم دقت در [[انتخاب]]، وجود امتیاز خاص در منتخب و [[انتخاب]] [[اصلح]] نهفته است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۵۳.</ref>. | ||
در جریان [[انتخاب]] [[الهی]]، به منتخبان انواع نعمت‌های مادی و [[معنوی]] اختصاص داده می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۶.</ref> که این منتخبان به [[مقام نبوت]]، [[رسالت]] و [[امامت]] می‌رسند. [[انتخاب]] [[الهی]] با [[انتخابات]] مردمی این تفاوت را دارد که بر اساس [[علم]]، [[ بصیرت]]، [[ امتحان]] و [[ابتلا]] صورت گرفته و برای [[انسان‌ها]] که مخاطبان [[وحی الهی]] هستند، [[انتصابی]] [[شایسته]] است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۴۵-۴۶.</ref>. | در جریان [[انتخاب]] [[الهی]]، به منتخبان انواع نعمت‌های مادی و [[معنوی]] اختصاص داده می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۶.</ref> که این منتخبان به [[مقام نبوت]]، [[رسالت]] و [[امامت]] می‌رسند. [[انتخاب]] [[الهی]] با [[انتخابات]] مردمی این تفاوت را دارد که بر اساس [[علم]]، [[بصیرت]]، [[امتحان]] و [[ابتلا]] صورت گرفته و برای [[انسان‌ها]] که مخاطبان [[وحی الهی]] هستند، [[انتصابی]] [[شایسته]] است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۴۵-۴۶.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | # [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۱۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اجتباء الهی است. اجتباء الهی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اجتباء الهی در لغت - اجتباء الهی در قرآن - اجتباء الهی در فقه سیاسی - مقام اجتباء الهی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
اجتباء: جمع کردن به انتخاب[۱]، گزینش و برگزیدن[۲]، مقرّب کردن[۳]، ریشه آن "جبی" به معنای جمع چیزی و تجمع[۴].
وَكَذَلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ
[۵].
در قرآن کریم گزینش و انتخاب انبیا و رسل الهی با دو لفظ "اصطفاء" و "اجتباء" آمده است. در "اجتباء" مفهوم دقت در انتخاب، وجود امتیاز خاص در منتخب و انتخاب اصلح نهفته است[۶].
در جریان انتخاب الهی، به منتخبان انواع نعمت‌های مادی و معنوی اختصاص داده می‌شود[۷] که این منتخبان به مقام نبوت، رسالت و امامت می‌رسند. انتخاب الهی با انتخابات مردمی این تفاوت را دارد که بر اساس علم، بصیرت، امتحان و ابتلا صورت گرفته و برای انسان‌ها که مخاطبان وحی الهی هستند، انتصابی شایسته است[۸].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۶.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۰.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۳۵۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۳.
- ↑ «و بدین گونه پروردگارت تو را برمی‌گزیند و به تو از (دانش) خوابگزاری می‌آموزد» سوره یوسف، آیه ۶.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۵۳.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۴۵-۴۶.