اثبات (حبس): تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - '“' به '«') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | * اثبات: معنایش [[حبس]] است. چون کسی را که حبس می‌کنند در یک‌جا ثابت و ساکن نگه می‌دارند، [[عرب]] وقتی می‌گوید «اثبت” یعنی حبس کن<ref>آشنایی با قرآن، جلد سوم، ص۳۱.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۶.</ref> | ||
*اثبات: معنایش [[حبس]] است. چون کسی را که حبس می‌کنند در یک‌جا ثابت و ساکن نگه می‌دارند، [[عرب]] وقتی می‌گوید | * اثبات: زندانی کردن و دربند کشیدن<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۹۶. محمد طوسی، تبیان، ج۵، ص۱۰۹. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۶۶. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۶۹۹.</ref>، جراحتی وارد کردن که نتواند از جای برخیزد<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۰.</ref>، تحت فشار قرار دادن و منصرف کردن. اصل آن "ثَبات" به معنای [[استواری]] و [[پایداری]] ضد زوال<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۱.</ref>. | ||
*اثبات: زندانی کردن و دربند کشیدن<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۹۶. محمد طوسی، تبیان، ج۵، ص۱۰۹. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۶۶. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۶۹۹.</ref>، جراحتی وارد کردن که نتواند از جای برخیزد<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۰.</ref>، تحت فشار قرار دادن و منصرف کردن. اصل آن "ثَبات" به معنای [[استواری]] و [[پایداری]] ضد زوال<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۱.</ref>. | |||
*{{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref>. | *{{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref>. | ||
*سران [[مشرکان]] [[قریش]] در جلسه مشورتی در [[دارالندوه]] برای از بین بردن [[اسلام]] و [[رسول خدا]]{{صل}} سه راه پیشنهاد دادند: زندانی کردن، کشتن و اخراج و [[تبعید]] کردن [[پیامبر اکرم]]{{صل}}. آیۀ {{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}} به این سه راه پیشنهادی آنان اشاره دارد. [[تصمیم]] نهایی آنان کشتن آن [[حضرت]] شد. واقعه [[لیلة المبیت]] مربوط به همین زمان است که [[حضرت علی]]{{ع}} به جای [[پیامبر]] خوابید و آن [[حضرت]] شبانه از [[مکه]] خارج و در [[غار]] مخفی شد و پس از آن به [[مدینه]] [[هجرت]] کرد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۷۷.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۴۳.</ref>. | * سران [[مشرکان]] [[قریش]] در جلسه مشورتی در [[دارالندوه]] برای از بین بردن [[اسلام]] و [[رسول خدا]] {{صل}} سه راه پیشنهاد دادند: زندانی کردن، کشتن و اخراج و [[تبعید]] کردن [[پیامبر اکرم]] {{صل}}. آیۀ {{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ}} به این سه راه پیشنهادی آنان اشاره دارد. [[تصمیم]] نهایی آنان کشتن آن [[حضرت]] شد. واقعه [[لیلة المبیت]] مربوط به همین زمان است که [[حضرت علی]] {{ع}} به جای [[پیامبر]] خوابید و آن [[حضرت]] شبانه از [[مکه]] خارج و در [[غار]] مخفی شد و پس از آن به [[مدینه]] [[هجرت]] کرد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۷۷.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۴۳.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۲
مقدمه
- اثبات: معنایش حبس است. چون کسی را که حبس می‌کنند در یک‌جا ثابت و ساکن نگه می‌دارند، عرب وقتی می‌گوید «اثبت” یعنی حبس کن[۱][۲]
- اثبات: زندانی کردن و دربند کشیدن[۳]، جراحتی وارد کردن که نتواند از جای برخیزد[۴]، تحت فشار قرار دادن و منصرف کردن. اصل آن "ثَبات" به معنای استواری و پایداری ضد زوال[۵].
- ﴿وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ﴾[۶].
- سران مشرکان قریش در جلسه مشورتی در دارالندوه برای از بین بردن اسلام و رسول خدا (ص) سه راه پیشنهاد دادند: زندانی کردن، کشتن و اخراج و تبعید کردن پیامبر اکرم (ص). آیۀ ﴿وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ﴾ به این سه راه پیشنهادی آنان اشاره دارد. تصمیم نهایی آنان کشتن آن حضرت شد. واقعه لیلة المبیت مربوط به همین زمان است که حضرت علی (ع) به جای پیامبر خوابید و آن حضرت شبانه از مکه خارج و در غار مخفی شد و پس از آن به مدینه هجرت کرد[۷][۸].
منابع
پانویس
- ↑ آشنایی با قرآن، جلد سوم، ص۳۱.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۵۶.
- ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۹۶. محمد طوسی، تبیان، ج۵، ص۱۰۹. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۶۶. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۶۹۹.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۰.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۱.
- ↑ «و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۷۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۴۳.