تحریض در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* [[تحریض]]: بسیج‌ کردن، ایجاد [[نیت]] و [[همّت]] برای عمل<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۹۷.</ref>، [[برانگیختن]]، تشویق‌ کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۲.</ref>.  
* [[تحریض]]: بسیج‌ کردن، ایجاد [[نیت]] و [[همّت]] برای عمل<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۹۷.</ref>، [[برانگیختن]]، تشویق‌ کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۲.</ref>.  
*{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ}}<ref>«ای پیامبر! مؤمنان را به کارزار برانگیز» سوره انفال، آیه ۶۵.</ref>.
*{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ}}<ref>«ای پیامبر! مؤمنان را به کارزار برانگیز» سوره انفال، آیه ۶۵.</ref>.
* [[تحریض]] همیشه همراه با ابزار و شیوه‌های [[تبلیغاتی]] مثل تزئین، [[خطابه]] و تهییج می‌باشد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۲۸.</ref>.
* [[تحریض]] همیشه همراه با ابزار و شیوه‌های [[تبلیغاتی]] مثل تزئین، [[خطابه]] و تهییج می‌باشد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۲۸.</ref>.
*اصطلاح "بسیج عمومی" در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] مفهوماً مترادف "تحریض" است و به مسلح‌ کردن و ایجاد [[آمادگی نظامی]] لازم میان [[مردم]] بدون انضمام آنها به [[ارتش]] [[منظم]] اطلاق می‌شود<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۷۰.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۶۳.</ref>.
* اصطلاح "بسیج عمومی" در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] مفهوماً مترادف "تحریض" است و به مسلح‌ کردن و ایجاد [[آمادگی نظامی]] لازم میان [[مردم]] بدون انضمام آنها به [[ارتش]] [[منظم]] اطلاق می‌شود<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۷۰.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۶۳.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۹

مقدمه

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۹۷.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۲.
  3. «ای پیامبر! مؤمنان را به کارزار برانگیز» سوره انفال، آیه ۶۵.
  4. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۲۸.
  5. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۷۰.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۶۳.