قاسم رسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابومحمد قاسم بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم رسّی هاشمی]] معروف به [[رَسّی]] از [[نوادگان]] [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} بود<ref>رجال النجاشی، ج1، ص ۱۸۱.</ref> و در سال ۱۶۹هـ زاده شد<ref>الاعلام، ج5، ص ۱۷۱.</ref> و در منطقه کوهستانی [[قدس]]، در اطراف [[مدینه]] می‌‌زیست.<ref>معجم الشعراء، ص ۱۹۶.</ref> از [[دوران کودکی]] و [[بالندگی]] و نیز [[تعلیم و تعلم]] وی اطلاعی در دست نیست. گفته‌اند که وی دانشمند، [[فقیه]] و شاعر بود و به رشته‌های گوناگون [[علمی]] آشنایی داشت.<ref>معجم المؤلفین، ج8، ص ۹۱.</ref> ابومحمد رسّی از [[امام کاظم]]{{ع}} [[روایت]] کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص ۱۸۱.</ref> | [[ابومحمد قاسم بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم رسّی هاشمی]] معروف به [[رَسّی]] از [[نوادگان]] [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} بود<ref>رجال النجاشی، ج1، ص ۱۸۱.</ref> و در سال ۱۶۹هـ زاده شد<ref>الاعلام، ج5، ص ۱۷۱.</ref> و در منطقه کوهستانی [[قدس]]، در اطراف [[مدینه]] می‌‌زیست.<ref>معجم الشعراء، ص ۱۹۶.</ref> از [[دوران کودکی]] و [[بالندگی]] و نیز [[تعلیم و تعلم]] وی اطلاعی در دست نیست. گفته‌اند که وی دانشمند، [[فقیه]] و شاعر بود و به رشته‌های گوناگون [[علمی]] آشنایی داشت.<ref>معجم المؤلفین، ج8، ص ۹۱.</ref> ابومحمد رسّی از [[امام کاظم]] {{ع}} [[روایت]] کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص ۱۸۱.</ref> | ||
وی از [[پیشوایان]] [[زیدیه]] بود و [[قیام]] خود را پس از [[مرگ]] برادرش به سال ۱۹۹هـ شروع کرد.<ref>لغت نامه دهخدا، ج10، ص ۱۵۲۸۵.</ref> [[شعار]] او [[دعوت]] به [[یاری]] و [[بیعت]] با «الوصی من آل محمد»<ref>المجدی فی انساب الطالبیین ۷۵.</ref> یا «الرضا من آل محمد» {{صل}} بود<ref>معجم الشعراء، ص ۱۹۶.</ref> که در [[مصر]] انجام گرفت. قیام دوم او در [[کوفه]] به سال ۲۲۰هـ انجام شد و گروهی از [[مردم]] با او بیعت کردند.<ref>الاعلام، ج5، ص ۱۷۱.</ref> | وی از [[پیشوایان]] [[زیدیه]] بود و [[قیام]] خود را پس از [[مرگ]] برادرش به سال ۱۹۹هـ شروع کرد.<ref>لغت نامه دهخدا، ج10، ص ۱۵۲۸۵.</ref> [[شعار]] او [[دعوت]] به [[یاری]] و [[بیعت]] با «الوصی من آل محمد»<ref>المجدی فی انساب الطالبیین ۷۵.</ref> یا «الرضا من آل محمد» {{صل}} بود<ref>معجم الشعراء، ص ۱۹۶.</ref> که در [[مصر]] انجام گرفت. قیام دوم او در [[کوفه]] به سال ۲۲۰هـ انجام شد و گروهی از [[مردم]] با او بیعت کردند.<ref>الاعلام، ج5، ص ۱۷۱.</ref> | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
احاطه او بر رشته‌های علمی، مهارتی در ردّ [[افکار]] [[انحرافی]] در او پدید آورده بود که ردّ بر جبریه و مجسمه از جمله کارهای اوست. به گفته بروکلمان، وی بنیانگذار [[مذهب]] قاسمیه در [[فقه]] بود.<ref>تاریخ الادب العربی (بروکلمان)، ج3، ص ۳۲۵.</ref> وی را فردی [[عفیف]] و [[زاهد]] توصیف کرده<ref>عمدة الطالب ۲۰۱.</ref> و گفته‌اند که [[حاکم]] وقت هفت بار دینار برایش فرستاد، اما او برگرداند.<ref> المجدی فی انساب الطالبیین، ص ۷۵.</ref> | احاطه او بر رشته‌های علمی، مهارتی در ردّ [[افکار]] [[انحرافی]] در او پدید آورده بود که ردّ بر جبریه و مجسمه از جمله کارهای اوست. به گفته بروکلمان، وی بنیانگذار [[مذهب]] قاسمیه در [[فقه]] بود.<ref>تاریخ الادب العربی (بروکلمان)، ج3، ص ۳۲۵.</ref> وی را فردی [[عفیف]] و [[زاهد]] توصیف کرده<ref>عمدة الطالب ۲۰۱.</ref> و گفته‌اند که [[حاکم]] وقت هفت بار دینار برایش فرستاد، اما او برگرداند.<ref> المجدی فی انساب الطالبیین، ص ۷۵.</ref> | ||
قاسم علاوه بر اشعار [[زیبا]]،<ref>معجم الشعراء، ص ۱۹۶.</ref> آثار متعددی دارد که عبارت‌اند از: الامامه الاشریه الایمان و النذور سیاسة النفس والرد علی الرافضه<ref> الفهرست (الندیم)، ص ۲۴۴.</ref> صفة العرش و الکرسی و تفسیرهما و الناسخ و المنسوخ.<ref>تاریخ الادب العربی (بروکلمان)، ج3، ص ۳۲۵.</ref> [[نجاشی]] می‌‌گوید: قاسم کتابی داشت که آن را از پدرش از [[امام صادق]]{{ع}} روایت کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص ۱۸۱.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] هم کتاب‌های التوحید و العدل (کوچک و بزرگ)، الدلیل (کوچک و بزرگ)، مجموعه پاسخ‌هایی که از او سؤال شده بود و مسائل [[ابن مقفع]] را از او دانسته و می‌‌گوید: قاسم رسّی کتاب الامامه یا تثبیت الامامه را در تثبیت [[امامت علی]]{{ع}} و تقدم ایشان در [[امامت]] بر دیگران نگاشته است.<ref>الذریعه، ج3، ص ۳۴۵، ج4، ص ۴۸۶، ج5، ص ۲۱۴، ج8، ص ۲۵۶ و ج20، ص ۳۳۳.</ref> [[زرکلی]] مجموع آثار ابومحمد را ۲۳ رساله ذکر کرده و کتاب راجع به [[ابن مقفع]] را الرد علی ابن مقفع نامیده است که به همراه ترجمه ایتالیایی آن چاپ شده است.<ref>الاعلام، ج5، ص | قاسم علاوه بر اشعار [[زیبا]]،<ref>معجم الشعراء، ص ۱۹۶.</ref> آثار متعددی دارد که عبارت‌اند از: الامامه الاشریه الایمان و النذور سیاسة النفس والرد علی الرافضه<ref> الفهرست (الندیم)، ص ۲۴۴.</ref> صفة العرش و الکرسی و تفسیرهما و الناسخ و المنسوخ.<ref>تاریخ الادب العربی (بروکلمان)، ج3، ص ۳۲۵.</ref> [[نجاشی]] می‌‌گوید: قاسم کتابی داشت که آن را از پدرش از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص ۱۸۱.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] هم کتاب‌های التوحید و العدل (کوچک و بزرگ)، الدلیل (کوچک و بزرگ)، مجموعه پاسخ‌هایی که از او سؤال شده بود و مسائل [[ابن مقفع]] را از او دانسته و می‌‌گوید: قاسم رسّی کتاب الامامه یا تثبیت الامامه را در تثبیت [[امامت علی]] {{ع}} و تقدم ایشان در [[امامت]] بر دیگران نگاشته است.<ref>الذریعه، ج3، ص ۳۴۵، ج4، ص ۴۸۶، ج5، ص ۲۱۴، ج8، ص ۲۵۶ و ج20، ص ۳۳۳.</ref> [[زرکلی]] مجموع آثار ابومحمد را ۲۳ رساله ذکر کرده و کتاب راجع به [[ابن مقفع]] را الرد علی ابن مقفع نامیده است که به همراه ترجمه ایتالیایی آن چاپ شده است.<ref>الاعلام، ج5، ص ۱۷۱.</ref> وی سرانجام به سال ۲۴۶هـ در [[کوه]] رس، نزدیک [[ذوالحلیفه]] [[مدینه]] درگذشت.<ref> معجم المؤلفین، ج8، ص ۹۱.</ref> [[فرقه]] قاسمیه که شاخه‌ای از [[زیدیه]] بودند، بدو منسوب است.<ref> الفهرست (الندیم) ۲۴۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۶۲۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۷
قاسم رسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: قاسم رسی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابومحمد قاسم بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم رسّی هاشمی معروف به رَسّی از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) بود[۱] و در سال ۱۶۹هـ زاده شد[۲] و در منطقه کوهستانی قدس، در اطراف مدینه می‌‌زیست.[۳] از دوران کودکی و بالندگی و نیز تعلیم و تعلم وی اطلاعی در دست نیست. گفته‌اند که وی دانشمند، فقیه و شاعر بود و به رشته‌های گوناگون علمی آشنایی داشت.[۴] ابومحمد رسّی از امام کاظم (ع) روایت کرده است.[۵]
وی از پیشوایان زیدیه بود و قیام خود را پس از مرگ برادرش به سال ۱۹۹هـ شروع کرد.[۶] شعار او دعوت به یاری و بیعت با «الوصی من آل محمد»[۷] یا «الرضا من آل محمد» (ص) بود[۸] که در مصر انجام گرفت. قیام دوم او در کوفه به سال ۲۲۰هـ انجام شد و گروهی از مردم با او بیعت کردند.[۹]
احاطه او بر رشته‌های علمی، مهارتی در ردّ افکار انحرافی در او پدید آورده بود که ردّ بر جبریه و مجسمه از جمله کارهای اوست. به گفته بروکلمان، وی بنیانگذار مذهب قاسمیه در فقه بود.[۱۰] وی را فردی عفیف و زاهد توصیف کرده[۱۱] و گفته‌اند که حاکم وقت هفت بار دینار برایش فرستاد، اما او برگرداند.[۱۲]
قاسم علاوه بر اشعار زیبا،[۱۳] آثار متعددی دارد که عبارت‌اند از: الامامه الاشریه الایمان و النذور سیاسة النفس والرد علی الرافضه[۱۴] صفة العرش و الکرسی و تفسیرهما و الناسخ و المنسوخ.[۱۵] نجاشی می‌‌گوید: قاسم کتابی داشت که آن را از پدرش از امام صادق (ع) روایت کرده است.[۱۶] آقابزرگ تهرانی هم کتاب‌های التوحید و العدل (کوچک و بزرگ)، الدلیل (کوچک و بزرگ)، مجموعه پاسخ‌هایی که از او سؤال شده بود و مسائل ابن مقفع را از او دانسته و می‌‌گوید: قاسم رسّی کتاب الامامه یا تثبیت الامامه را در تثبیت امامت علی (ع) و تقدم ایشان در امامت بر دیگران نگاشته است.[۱۷] زرکلی مجموع آثار ابومحمد را ۲۳ رساله ذکر کرده و کتاب راجع به ابن مقفع را الرد علی ابن مقفع نامیده است که به همراه ترجمه ایتالیایی آن چاپ شده است.[۱۸] وی سرانجام به سال ۲۴۶هـ در کوه رس، نزدیک ذوالحلیفه مدینه درگذشت.[۱۹] فرقه قاسمیه که شاخه‌ای از زیدیه بودند، بدو منسوب است.[۲۰].[۲۱]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی، ج1، ص ۱۸۱.
- ↑ الاعلام، ج5، ص ۱۷۱.
- ↑ معجم الشعراء، ص ۱۹۶.
- ↑ معجم المؤلفین، ج8، ص ۹۱.
- ↑ رجال النجاشی، ج2، ص ۱۸۱.
- ↑ لغت نامه دهخدا، ج10، ص ۱۵۲۸۵.
- ↑ المجدی فی انساب الطالبیین ۷۵.
- ↑ معجم الشعراء، ص ۱۹۶.
- ↑ الاعلام، ج5، ص ۱۷۱.
- ↑ تاریخ الادب العربی (بروکلمان)، ج3، ص ۳۲۵.
- ↑ عمدة الطالب ۲۰۱.
- ↑ المجدی فی انساب الطالبیین، ص ۷۵.
- ↑ معجم الشعراء، ص ۱۹۶.
- ↑ الفهرست (الندیم)، ص ۲۴۴.
- ↑ تاریخ الادب العربی (بروکلمان)، ج3، ص ۳۲۵.
- ↑ رجال النجاشی، ج2، ص ۱۸۱.
- ↑ الذریعه، ج3، ص ۳۴۵، ج4، ص ۴۸۶، ج5، ص ۲۱۴، ج8، ص ۲۵۶ و ج20، ص ۳۳۳.
- ↑ الاعلام، ج5، ص ۱۷۱.
- ↑ معجم المؤلفین، ج8، ص ۹۱.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۴۴.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۶۲۱.