اثبج عبدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
نام وی دانسته نیست. احتمالاً به علت گوژپشتی، به اثبج ملقب شده است، اما [[عبدی]] به کسانی گفته می‌شود که [[نسب]] به [[عبدالقیس]] می‌برند<ref>ابن ماکولا، ج۷، ص۲۵.</ref>.
نام وی دانسته نیست. احتمالاً به علت گوژپشتی، به اثبج ملقب شده است، اما [[عبدی]] به کسانی گفته می‌شود که [[نسب]] به [[عبدالقیس]] می‌برند<ref>ابن ماکولا، ج۷، ص۲۵.</ref>.


به نقل [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۱۸۴.</ref>، [[ماوردی]] و [[ابن فتحون]] <ref>محمد بن خلف، م ۵۲۰ مؤلف الاستلحاق علی الاستیعاب.</ref> او را از [[صحابه رسول خدا]]{{صل}} دانسته است. [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۳، ص۱۵.</ref> گفته است: او برای [[اسلام آوردن]] و درخواست کمک، [[خدمت]] [[رسول الله]]{{صل}} رسید و [[مسلمان]] شد.
به نقل [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۱۸۴.</ref>، [[ماوردی]] و [[ابن فتحون]] <ref>محمد بن خلف، م ۵۲۰ مؤلف الاستلحاق علی الاستیعاب.</ref> او را از [[صحابه رسول خدا]] {{صل}} دانسته است. [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۳، ص۱۵.</ref> گفته است: او برای [[اسلام آوردن]] و درخواست کمک، [[خدمت]] [[رسول الله]] {{صل}} رسید و [[مسلمان]] شد.


ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۱۸۴.</ref> از [[مسند]] [[ابوداود طیالسی]] نقل کرده که ام‌ابان، دختر [[وازع بن زارع]] گفته است: هنگامی که جدم زارع برای [[اظهار اسلام]] خدمت [[رسول خدا]]{{صل}} رسید، پسر [[برادر]] او اَثبَج نیز همراهش بود و با هم مسلمان شدند. عده‌ای این داستان را به اشج <ref>منذر بن عاصم یا عامر بن منذر.</ref> نسبت داده‌اند<ref>ابن ابی عاصم، ج۳، ص۳۰۵؛ طبرانی، ج۵، ص۲۷۵؛ ابن ماکولا، ج۳، ص۳۷۶؛ ابن حجر، فتح، ج۸، ص۶۷؛ ابن کثیر، ج۵، ص۵۷.</ref> که با توجه به نسبت این داستان به هر دو، باید اَثبَج و اشجع، یکی به دیگری تصحیف شده باشد. افزون بر اینکه عبدی بودن هر دو، تصحیف را درباره آنها تقویت می‌کند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۳۸.</ref>. در مقابل، آنچه دو نفر بودن اشج و اثبج را تقویت می‌کند، وجود گزارش‌هایی درباره اشج است که اولاً او را بزرگ [[قوم]] دانسته‌اند که همراه [[قبیله]] خود خدمت رسول خدا{{صل}} رسید، و دیگر اینکه روایتی را که به اشج نسبت داده‌اند، به اثبج نسبت نداده‌اند. با این حال، احتمال اول، بر قوت خود باقی است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اثبج عبدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۹.</ref>
ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۱۸۴.</ref> از [[مسند]] [[ابوداوود طیالسی]] نقل کرده که ام‌ابان، دختر [[وازع بن زارع]] گفته است: هنگامی که جدم زارع برای [[اظهار اسلام]] خدمت [[رسول خدا]] {{صل}} رسید، پسر [[برادر]] او اَثبَج نیز همراهش بود و با هم مسلمان شدند. عده‌ای این داستان را به اشج <ref>منذر بن عاصم یا عامر بن منذر.</ref> نسبت داده‌اند<ref>ابن ابی عاصم، ج۳، ص۳۰۵؛ طبرانی، ج۵، ص۲۷۵؛ ابن ماکولا، ج۳، ص۳۷۶؛ ابن حجر، فتح، ج۸، ص۶۷؛ ابن کثیر، ج۵، ص۵۷.</ref> که با توجه به نسبت این داستان به هر دو، باید اَثبَج و اشجع، یکی به دیگری تصحیف شده باشد. افزون بر اینکه عبدی بودن هر دو، تصحیف را درباره آنها تقویت می‌کند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۳۸.</ref>. در مقابل، آنچه دو نفر بودن اشج و اثبج را تقویت می‌کند، وجود گزارش‌هایی درباره اشج است که اولاً او را بزرگ [[قوم]] دانسته‌اند که همراه [[قبیله]] خود خدمت رسول خدا {{صل}} رسید، و دیگر اینکه روایتی را که به اشج نسبت داده‌اند، به اثبج نسبت نداده‌اند. با این حال، احتمال اول، بر قوت خود باقی است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اثبج عبدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۰

مقدمه

نام وی دانسته نیست. احتمالاً به علت گوژپشتی، به اثبج ملقب شده است، اما عبدی به کسانی گفته می‌شود که نسب به عبدالقیس می‌برند[۱].

به نقل ابن حجر[۲]، ماوردی و ابن فتحون [۳] او را از صحابه رسول خدا (ص) دانسته است. ابن حبان[۴] گفته است: او برای اسلام آوردن و درخواست کمک، خدمت رسول الله (ص) رسید و مسلمان شد.

ابن حجر[۵] از مسند ابوداوود طیالسی نقل کرده که ام‌ابان، دختر وازع بن زارع گفته است: هنگامی که جدم زارع برای اظهار اسلام خدمت رسول خدا (ص) رسید، پسر برادر او اَثبَج نیز همراهش بود و با هم مسلمان شدند. عده‌ای این داستان را به اشج [۶] نسبت داده‌اند[۷] که با توجه به نسبت این داستان به هر دو، باید اَثبَج و اشجع، یکی به دیگری تصحیف شده باشد. افزون بر اینکه عبدی بودن هر دو، تصحیف را درباره آنها تقویت می‌کند[۸]. در مقابل، آنچه دو نفر بودن اشج و اثبج را تقویت می‌کند، وجود گزارش‌هایی درباره اشج است که اولاً او را بزرگ قوم دانسته‌اند که همراه قبیله خود خدمت رسول خدا (ص) رسید، و دیگر اینکه روایتی را که به اشج نسبت داده‌اند، به اثبج نسبت نداده‌اند. با این حال، احتمال اول، بر قوت خود باقی است.[۹]

منابع

پانویس

  1. ابن ماکولا، ج۷، ص۲۵.
  2. الاصابه، ج۱، ص۱۸۴.
  3. محمد بن خلف، م ۵۲۰ مؤلف الاستلحاق علی الاستیعاب.
  4. ابن حبان، ج۳، ص۱۵.
  5. ابن حجر، ج۱، ص۱۸۴.
  6. منذر بن عاصم یا عامر بن منذر.
  7. ابن ابی عاصم، ج۳، ص۳۰۵؛ طبرانی، ج۵، ص۲۷۵؛ ابن ماکولا، ج۳، ص۳۷۶؛ ابن حجر، فتح، ج۸، ص۶۷؛ ابن کثیر، ج۵، ص۵۷.
  8. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۳۸.
  9. محمدی، رمضان، مقاله «اثبج عبدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۹.