سالم بن عمرو در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
{{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى بَنِي اَلْمَدَنِيَّةِ اَلْكَلْبِيِّ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.</ref>؛
{{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى بَنِي اَلْمَدَنِيَّةِ اَلْكَلْبِيِّ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.</ref>؛


[[سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان بن أمیة بن امرئ القیس بن ثعلبه]] [[غلام]] [[بنی مَدَنِیَّه کلبی]] است. او از اهالی [[کوفه]] و شیعه‌ای [[شجاع]] بود. هنگام ورود [[حضرت]] مسلم {{ع}} به کوفه با ایشان [[بیعت]] کرد و در [[قیام]] آن حضرت بر [[ضد]] [[ابن زیاد]] شرکت جست؛ پس از [[شهادت]] مسلم، او و جمعی دیگر از [[شیعیان کوفه]] توسط [[کثیر بن شهاب]] دستگیر شدند؛ ولی [[سالم بن عمرو]] از [[زندان]] فرار کرد و در میان [[قبیله]] خود مخفی شد.  
[[سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان بن أمیة بن امرئ القیس بن ثعلبه]] [[غلام]] [[بنی مَدَنِیَّه کلبی]] است. او از [[اهالی کوفه]] و شیعه‌ای [[شجاع]] بود. هنگام ورود [[حضرت]] مسلم {{ع}} به کوفه با ایشان [[بیعت]] کرد و در [[قیام]] آن حضرت بر [[ضد]] [[ابن زیاد]] شرکت جست؛ پس از [[شهادت]] مسلم، او و جمعی دیگر از [[شیعیان کوفه]] توسط [[کثیر بن شهاب]] دستگیر شدند؛ ولی [[سالم بن عمرو]] از [[زندان]] فرار کرد و در میان [[قبیله]] خود مخفی شد.  


هنگامی که خبر ورود [[امام حسین]] {{ع}} به [[کربلا]] را شنید، با جمعی از افراد قبیله‌اش به یاری [[امام حسین]] {{ع}} و یارانش شتافت و در [[سرزمین کربلا]] به [[کاروان حسینی]] پیوست و همچنان در [[خدمت]] [[امام]] {{ع}} بود تا آنکه در [[روز عاشورا]] به شهادت رسید<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۵؛ قاموس الرجال، ج۴، ص۶۱۲؛ ابصارالعین، ص۱۵۹؛ و در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱ تنها نام او را در زمره شهدا آورده است.</ref>.
هنگامی که خبر ورود [[امام حسین]] {{ع}} به [[کربلا]] را شنید، با جمعی از افراد قبیله‌اش به یاری [[امام حسین]] {{ع}} و یارانش شتافت و در [[سرزمین کربلا]] به [[کاروان حسینی]] پیوست و همچنان در [[خدمت]] [[امام]] {{ع}} بود تا آنکه در [[روز عاشورا]] به شهادت رسید<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۵؛ قاموس الرجال، ج۴، ص۶۱۲؛ ابصارالعین، ص۱۵۹؛ و در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱ تنها نام او را در زمره شهدا آورده است.</ref>.
خط ۲۶: خط ۲۶:


[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:سالم بن عمرو]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۳

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى بَنِي اَلْمَدَنِيَّةِ اَلْكَلْبِيِّ»[۱]؛

سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان بن أمیة بن امرئ القیس بن ثعلبه غلام بنی مَدَنِیَّه کلبی است. او از اهالی کوفه و شیعه‌ای شجاع بود. هنگام ورود حضرت مسلم (ع) به کوفه با ایشان بیعت کرد و در قیام آن حضرت بر ضد ابن زیاد شرکت جست؛ پس از شهادت مسلم، او و جمعی دیگر از شیعیان کوفه توسط کثیر بن شهاب دستگیر شدند؛ ولی سالم بن عمرو از زندان فرار کرد و در میان قبیله خود مخفی شد.

هنگامی که خبر ورود امام حسین (ع) به کربلا را شنید، با جمعی از افراد قبیله‌اش به یاری امام حسین (ع) و یارانش شتافت و در سرزمین کربلا به کاروان حسینی پیوست و همچنان در خدمت امام (ع) بود تا آنکه در روز عاشورا به شهادت رسید[۲].

سماوی، وی را از شهیدان حمله نخست دانسته است[۳].

در فضیلت او همین بس که در زیارت ناحیه مقدسه بر او سلام فرستاده است.[۴]

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.
  2. تنقیح المقال، ج۲، ص۵؛ قاموس الرجال، ج۴، ص۶۱۲؛ ابصارالعین، ص۱۵۹؛ و در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱ تنها نام او را در زمره شهدا آورده است.
  3. ابصارالعین، ص۱۶۰.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۴۷.