شر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = شر
| موضوع مرتبط = شر
| عنوان مدخل  = [[شر]]
| عنوان مدخل  = شر
| مداخل مرتبط = [[شر در قرآن]] - [[شر در حدیث]] - [[شر در فقه سیاسی]]  
| مداخل مرتبط = [[شر در قرآن]] - [[شر در کلام اسلامی]] - [[شر در فقه سیاسی]] - [[شر در جامعه‌شناسی اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = شر (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[سوء]] و [[بدی]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۱۶.</ref> در مقابل "[[خیر]]".
[[سوء]] و بدی<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۱۶.</ref> در مقابل "[[خیر]]".


[[خیر]]: چیزی که در او نفع و اثر [[نیک]] و [[صلاح]] باشد و [[شر|شرّ]]: چیزی که بر آن ضرر و اثر بد و [[سوء]] و [[فساد]] مترتب باشد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۶، ص۳۵.</ref>.
[[خیر]]: چیزی که در او نفع و اثر [[نیک]] و [[صلاح]] باشد و [[شر|شرّ]]: چیزی که بر آن ضرر و اثر بد و [[سوء]] و [[فساد]] مترتب باشد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۶، ص۳۵.</ref>.
خط ۱۷: خط ۱۷:
در [[قرآن کریم]] {{متن قرآن|سِجِّينٍ}} کتاب جامع برای هر شرّی است و [[اعمال]] فجره یعنی [[شیاطین]]، [[فاسقین]] و [[کفار]] در آن [[ثبت]] است {{متن قرآن|كَلاَّ إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ كِتَابٌ مَّرْقُومٌ }}<ref>«نه چنین است، کارنامه بدکاران در «سجّین» است، و تو چه دانی که «سجّین» چیست؟ کارنامه‌ای است نگاشته» سوره مطففین، آیه ۷-۹.</ref>.<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۳۰، ص۱۱۹.</ref> و مقابل آن {{متن قرآن|عِلِّيِّينَ}} کتاب جامع برای [[خیرات]] است: {{متن قرآن| كَلاَّ إِنَّ كِتَابَ الأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ كِتَابٌ مَّرْقُومٌ يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ}}<ref>«نه چنین است؛ کارنامه نیکان در «علّیین» است و تو چه دانی که «علّیین» چیست؟ کارنامه‌ای است نگاشته، که مقرّبان (درگاه خداوند) در آن می‌نگرند» سوره مطففین، آیه ۱۸-۲۱.</ref>
در [[قرآن کریم]] {{متن قرآن|سِجِّينٍ}} کتاب جامع برای هر شرّی است و [[اعمال]] فجره یعنی [[شیاطین]]، [[فاسقین]] و [[کفار]] در آن [[ثبت]] است {{متن قرآن|كَلاَّ إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ كِتَابٌ مَّرْقُومٌ }}<ref>«نه چنین است، کارنامه بدکاران در «سجّین» است، و تو چه دانی که «سجّین» چیست؟ کارنامه‌ای است نگاشته» سوره مطففین، آیه ۷-۹.</ref>.<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۳۰، ص۱۱۹.</ref> و مقابل آن {{متن قرآن|عِلِّيِّينَ}} کتاب جامع برای [[خیرات]] است: {{متن قرآن| كَلاَّ إِنَّ كِتَابَ الأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ كِتَابٌ مَّرْقُومٌ يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ}}<ref>«نه چنین است؛ کارنامه نیکان در «علّیین» است و تو چه دانی که «علّیین» چیست؟ کارنامه‌ای است نگاشته، که مقرّبان (درگاه خداوند) در آن می‌نگرند» سوره مطففین، آیه ۱۸-۲۱.</ref>


برخی {{متن قرآن|سِجِّينٍ}} را [[قضا]] و [[حکم الهی]] در مورد [[اعمال]] [[فجّار]] می‌دانند که قضای محتوم [[الهی]] است و جزای [[فجار]] بر اساس آن شکل می‌گیرد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۲۳۲.</ref>.
برخی {{متن قرآن|سِجِّينٍ}} را [[قضا]] و حکم الهی در مورد [[اعمال]] فجّار می‌دانند که قضای محتوم [[الهی]] است و جزای [[فجار]] بر اساس آن شکل می‌گیرد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۲۳۲.</ref>.


[[شر|شرّ]] جامع همه ضد ارزش‌ها در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] است؛ در مقابل "[[خیر]]" که جامع همه [[نیکی‌ها]] و [[ارزش‌های جامعه]] [[قرآنی]] است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۶۱-۳۶۲.</ref>
[[شر|شرّ]] جامع همه ضد ارزش‌ها در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] است؛ در مقابل "[[خیر]]" که جامع همه [[نیکی‌ها]] و ارزش‌های جامعه [[قرآنی]] است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص ۳۶۱-۳۶۲.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۹: خط ۲۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:شر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۲

مقدمه

سوء و بدی[۱] در مقابل "خیر".

خیر: چیزی که در او نفع و اثر نیک و صلاح باشد و شرّ: چیزی که بر آن ضرر و اثر بد و سوء و فساد مترتب باشد[۲].

وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ[۳]‌.

شرّ بر خلاف خیر، ذاتی و تکوینی نیست و به عمل و نیت خارج از ذات تعلق می‌گیرد و عارضی است؛ لذا غالباً در قرآن کریم شرّ صفت اعمال و نیّات انسانی است: وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ[۴].[۵].

در قرآن کریم سِجِّينٍ کتاب جامع برای هر شرّی است و اعمال فجره یعنی شیاطین، فاسقین و کفار در آن ثبت است كَلاَّ إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ كِتَابٌ مَّرْقُومٌ [۶].[۷] و مقابل آن عِلِّيِّينَ کتاب جامع برای خیرات است: كَلاَّ إِنَّ كِتَابَ الأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ كِتَابٌ مَّرْقُومٌ يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ[۸]

برخی سِجِّينٍ را قضا و حکم الهی در مورد اعمال فجّار می‌دانند که قضای محتوم الهی است و جزای فجار بر اساس آن شکل می‌گیرد[۹].

شرّ جامع همه ضد ارزش‌ها در فرهنگ قرآنی است؛ در مقابل "خیر" که جامع همه نیکی‌ها و ارزش‌های جامعه قرآنی است[۱۰].

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۱۶.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۶، ص۳۵.
  3. «و هر کس همسنگ ذره‌ای بدی کند، آن را خواهد دید» سوره زلزال، آیه ۸.
  4. «و از بدی تاریکی شباهنگامی که فرا رسد و از بدی زنان افسونگر دمنده در گره‌ها و از بدی رشک‌آورنده هنگامی که به رشک خیزد» سوره فلق، آیه ۳-۵.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۶، ص۳۵.
  6. «نه چنین است، کارنامه بدکاران در «سجّین» است، و تو چه دانی که «سجّین» چیست؟ کارنامه‌ای است نگاشته» سوره مطففین، آیه ۷-۹.
  7. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۳۰، ص۱۱۹.
  8. «نه چنین است؛ کارنامه نیکان در «علّیین» است و تو چه دانی که «علّیین» چیست؟ کارنامه‌ای است نگاشته، که مقرّبان (درگاه خداوند) در آن می‌نگرند» سوره مطففین، آیه ۱۸-۲۱.
  9. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۲۳۲.
  10. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص ۳۶۱-۳۶۲.