مخالف خوان: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
(←مقدمه) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = عزاداری | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
در آیین سوگواری [[تعزیهخوانی]]، فردی که نقش دشمنان و اشقیا را بازی میکند مخالفخوان یا اشقیاخوان نامیده میشود. | در آیین سوگواری [[تعزیهخوانی]]، فردی که نقش دشمنان و اشقیا را بازی میکند مخالفخوان یا اشقیاخوان نامیده میشود. | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
مخالفخوان یا اشقیاخوان، آنان که ناموافق خواند و در تعزیهها شغل یکی از مخالفین [[اهل بیت]] را دارد، چون [[شمر]]، [[سنان]]، [[ابن زیاد]]<ref>لغتنامه، دهخدا.</ref>. به کسانی میگفتند که در شبیه [[شمر]] و [[حارث]] و [[ابن سعد]] شبیهخوانی میکردند و مطالب را آمرانه و با [[خشونت]]، مانند | مخالفخوان یا اشقیاخوان، آنان که ناموافق خواند و در تعزیهها شغل یکی از مخالفین [[اهل بیت]] را دارد، چون [[شمر]]، [[سنان]]، [[ابن زیاد]]<ref>لغتنامه، دهخدا.</ref>. به کسانی میگفتند که در شبیه [[شمر]] و [[حارث]] و [[ابن سعد]] شبیهخوانی میکردند و مطالب را آمرانه و با [[خشونت]]، مانند نثر آهنگدار ادا مینمودند<ref>موسیقی مذهبی ایران، ص۴۳.</ref>. [[شمر]] خوان و [[یزید]] خوان و... هم متداول بود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۱۰.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
خط ۱۳: | خط ۲۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۹: | خط ۲۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[ | [[رده:عزاداری]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۱
در آیین سوگواری تعزیهخوانی، فردی که نقش دشمنان و اشقیا را بازی میکند مخالفخوان یا اشقیاخوان نامیده میشود.
مقدمه
مخالفخوان یا اشقیاخوان، آنان که ناموافق خواند و در تعزیهها شغل یکی از مخالفین اهل بیت را دارد، چون شمر، سنان، ابن زیاد[۱]. به کسانی میگفتند که در شبیه شمر و حارث و ابن سعد شبیهخوانی میکردند و مطالب را آمرانه و با خشونت، مانند نثر آهنگدار ادا مینمودند[۲]. شمر خوان و یزید خوان و... هم متداول بود[۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ لغتنامه، دهخدا.
- ↑ موسیقی مذهبی ایران، ص۴۳.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۱۰.