چکمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط = عاشورا
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[چکمه در حدیث]] - [[چکمه در کلام اسلامی]] - [[چکمه در معارف و سیره حسینی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = چکمه (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[کفش]] خاصّی که [[نظامیان]] برپا می‌‌کنند، به‌ویژه در میدان [[نبرد]]. آنچه در اذهان عموم از این کلمه تداعی می‌‌شود، “چکمه شمر” است که در آخرین لحظات [[حیات]] [[سید الشهدا]] {{ع}} با چکمه بر روی سینه آن [[حضرت]] رفت و آنگاه سر مبارکش را از تن جدا کرد. تعبیر مقاتل چنین است که: {{عربی|و جلس على صدر الحسين و قبض على لحيته و هم بقتله}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۵۶.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۴۷.</ref>.
کفش خاصّی که نظامیان برپا می‌‌کنند، به‌ویژه در میدان [[نبرد]]. آنچه در اذهان عموم از این کلمه تداعی می‌‌شود، “چکمه شمر” است که در آخرین لحظات [[حیات]] [[سید الشهدا]]{{ع}} با چکمه بر روی سینه آن حضرت رفت و آنگاه سر مبارکش را از تن جدا کرد. تعبیر [[مقاتل]] چنین است که: {{عربی|و جلس على صدر الحسين و قبض على لحيته و هم بقتله}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص۵۶.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۱۴۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۷: خط ۱۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:چکمه]]
[[رده:جنایت های سپاه عمر سعد در واقعه کربلا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۴

مقدمه

کفش خاصّی که نظامیان برپا می‌‌کنند، به‌ویژه در میدان نبرد. آنچه در اذهان عموم از این کلمه تداعی می‌‌شود، “چکمه شمر” است که در آخرین لحظات حیات سید الشهدا(ع) با چکمه بر روی سینه آن حضرت رفت و آنگاه سر مبارکش را از تن جدا کرد. تعبیر مقاتل چنین است که: و جلس على صدر الحسين و قبض على لحيته و هم بقتله[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. بحار الأنوار، ج ۴۵، ص۵۶.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۱۴۷.