کوه رضوی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۵

مقدمه

نخستین کوه از کوه‌های "تهامه" در یک منزلی "ینبع" و هفت منزلی مدینه است. در برخی روایات، از آن به‌عنوان محل زندگی حضرت مهدی (ع) نام برده شده است. راوی می‌گوید: با امام صادق (ع) از مدینه خارج شدیم، به روحا (اطراف مدینه) که رسیدیم، حضرت نگاهش را به کوهی دوخت و مدت زمانی ادامه داد. و فرمود: این کوه "رَضْوی" نام دارد. خوب پناهگاهی است برای خائف امام زمان در غیبت صغری و کبری^[۱]. صاحب مراصد الاطلاع می‌نویسد: "رَضْوی، کوهی است میان مکه و مدینه، در نزدیکی ینبع، دارای آب فراوان و درختان زیاد کیسانیه می‌پندارند که محمد حنفیه، در آن‌جا زنده و مقیم است"^[۲]. در دعای ندبه هم می‌خوانیم: « لَيْتَ شِعْرِي... أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى»^[۳].

در احادیث فراوانی از "رَضْوی" یاد شده است از جمله، پیامبر (ص) فرمود: "رَضْوی، خدای از آن خشنود است" و نیز فرمود: "رَضْوی از کوه‌های بهشت است". امام زین العابدین (ع)، در ضمن حدیثی طولانی از آمدن جبرئیل امین در آستانه ظهور به محضر آن حضرت سخن گفته، در پایان می‌فرماید: "... آن‌گاه اسبی را که براق نامیده می‌شود به حضور ایشان می‌آورد. قائم بر آن سوار می‌شود، سپس به سوی کوه رَضْوی حرکت می‌کند"^[۴]. امام صادق (ع) نیز از گرد آمدن ارواح مؤمنان در گلستان "رَضْوی" سخن می‌گوید: "... پس روح مؤمن در گلستان رَضْوی با آل محمد (ع) دیدار می‌کند... تا روزی که قائم اهل بیت قیام کند..."^[۵].^[۶]

منابع

پانویس

↑ غیبة طوسی ص ۱۶۲.
↑ مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنه و البقاع، ج ۲، ص ۶۲۰.
↑ مفاتیح الجنان، دعای ندبه، کاش می‌‌دانستم که در کدامین سرزمین اقامت داری، آیا در رضوی هستی یا جای دیگر یا در ذی‌طوی به سر می‌‌بری.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶.
↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۹۷.
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۳۶۴؛ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۳۱۷.

[1] غیبة طوسی ص ۱۶۲.

[2] مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنه و البقاع، ج ۲، ص ۶۲۰.

[3] مفاتیح الجنان، دعای ندبه، کاش می‌‌دانستم که در کدامین سرزمین اقامت داری، آیا در رضوی هستی یا جای دیگر یا در ذی‌طوی به سر می‌‌بری.

[4] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶.

[5] بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۹۷.

[6] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۳۶۴؛ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۳۱۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مهدویت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = کوه رضوی
-| عنوان مدخل  = [[کوه رضوی]]
+| عنوان مدخل  = کوه رضوی
-| مداخل مرتبط = [[کوه رضوی در حدیث]] - [[کوه رضوی در تاریخ اسلامی]] - [[کوه رضوی در معارف مهدویت]]
+| مداخل مرتبط = [[کوه رضوی در معارف مهدویت]]
-| پرسش مرتبط  = کوه رضوی (پرسش)
+| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
 }}
-== کوه رضوی در موعودنامه ==
+== مقدمه ==
-* نخستین کوه از کوه‌های "تهامه" در یک منزلی "[[ینبع]]" و هفت منزلی [[مدینه]] است. در برخی [[روایات]]، از آن به‌عنوان [[محل زندگی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نام برده شده است. [[راوی]] می‌گوید: با [[امام صادق]] {{ع}} از [[مدینه]] خارج شدیم، به روحا (اطراف [[مدینه]]) که رسیدیم، حضرت نگاهش را به کوهی دوخت و مدت زمانی ادامه داد. و فرمود: این کوه "رَضْوی" نام دارد. خوب پناهگاهی است برای خائف [[امام زمان]] در [[غیبت صغری]] و کبری<ref>غیبة طوسی ص ۱۶۲.</ref>. [[صاحب]] مراصد الاطلاع می‌نویسد: "رَضْوی، کوهی است میان [[مکه]] و [[مدینه]]، در نزدیکی [[ینبع]]، دارای [[آب]] فراوان و درختان زیاد [[کیسانیه]] می‌پندارند که [[محمد حنفیه]]، در آن‌جا زنده و مقیم است"<ref>مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنه و البقاع، ج ۲، ص ۶۲۰.</ref>.
+نخستین کوه از کوه‌های "تهامه" در یک منزلی "[[ینبع]]" و هفت منزلی [[مدینه]] است. در برخی [[روایات]]، از آن به‌عنوان محل زندگی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نام برده شده است. راوی می‌گوید: با [[امام صادق]] {{ع}} از [[مدینه]] خارج شدیم، به روحا (اطراف [[مدینه]]) که رسیدیم، حضرت نگاهش را به کوهی دوخت و مدت زمانی ادامه داد. و فرمود: این کوه "رَضْوی" نام دارد. خوب پناهگاهی است برای خائف [[امام زمان]] در [[غیبت صغری]] و کبری<ref>غیبة طوسی ص ۱۶۲.</ref>. [[صاحب]] مراصد الاطلاع می‌نویسد: "رَضْوی، کوهی است میان [[مکه]] و [[مدینه]]، در نزدیکی [[ینبع]]، دارای [[آب]] فراوان و درختان زیاد [[کیسانیه]] می‌پندارند که [[محمد حنفیه]]، در آن‌جا زنده و مقیم است"<ref>مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنه و البقاع، ج ۲، ص ۶۲۰.</ref>. در [[دعای ندبه]] هم می‌خوانیم: {{متن حدیث| لَيْتَ شِعْرِي... أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى}}<ref>مفاتیح الجنان، دعای ندبه، کاش می‌‌دانستم که در کدامین سرزمین اقامت داری، آیا در [[رضوی]] هستی یا جای دیگر یا در [[ذی‌طوی]] به سر می‌‌بری.</ref>.
-* در [[دعای ندبه]] هم می‌خوانیم که: {{عربی|"أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا..."}}<ref>مفاتیح الجنان، دعای ندبه.</ref>.
-* در [[احادیث]] فراوانی از "رَضْوی" یاد شده است از جمله، [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "رَضْوی، خدای از آن [[خشنود]] است" و نیز فرمود: "رَضْوی از کوه‌های [[بهشت]] است". [[امام سجاد|امام زین العابدین]] {{ع}}، در ضمن حدیثی طولانی از آمدن [[جبرئیل]] [[امین]] [[در آستانه ظهور]] به محضر آن حضرت سخن گفته، در پایان می‌فرماید: "... آن‌گاه اسبی را که [[براق]] نامیده می‌شود به حضور ایشان می‌آورد. [[قائم]] بر آن سوار می‌شود، سپس به سوی کوه رَضْوی حرکت می‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز از گرد آمدن [[ارواح]] [[مؤمنان]] در گلستان "رَضْوی" سخن می‌گوید: "... پس [[روح]] [[مؤمن]] در گلستان رَضْوی با [[آل محمد]] {{عم}} [[دیدار]] می‌کند... تا روزی که [[قائم]] [[اهل بیت]] [[قیام]] کند..." <ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۹۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶۴.</ref>.
-== کوه رضوی در فرهنگنامه آخرالزمان ==
+در [[احادیث]] فراوانی از "رَضْوی" یاد شده است از جمله، [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "رَضْوی، خدای از آن [[خشنود]] است" و نیز فرمود: "رَضْوی از کوه‌های [[بهشت]] است". [[امام سجاد|امام زین العابدین]] {{ع}}، در ضمن حدیثی طولانی از آمدن [[جبرئیل]] [[امین]] در آستانه ظهور به محضر آن حضرت سخن گفته، در پایان می‌فرماید: "... آن‌گاه اسبی را که [[براق]] نامیده می‌شود به حضور ایشان می‌آورد. [[قائم]] بر آن سوار می‌شود، سپس به سوی کوه رَضْوی حرکت می‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز از گرد آمدن [[ارواح]] [[مؤمنان]] در گلستان "رَضْوی" سخن می‌گوید: "... پس [[روح]] [[مؤمن]] در گلستان رَضْوی با [[آل محمد]] {{عم}} دیدار می‌کند... تا روزی که [[قائم]] [[اهل بیت]] [[قیام]] کند..."<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۹۷.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶۴؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۱۷.</ref>
-* رَضوی کوهی است که بین [[مکه]] و [[مدینه]] قرار گرفته است. در دعای [[شریف]] ندبه از این کوه به عنوان [[محل اقامت حضرت مهدی]] {{ع}} یاد شده است. {{متن حدیث|لَيْتَ شِعْرِي... أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى}}؛ (کاش می‌‌دانستم که در کدامین سرزمین اقامت داری، آیا در [[رضوی]] هستی یا جای دیگر یا در [[ذی‌طوی]] به سر می‌‌بری). این کوه به همراه منطقه [[ذی‌طوی]] یکی از مکان‌هایی است که قطعاً [[حضرت]] در آنها آمد و شد دارد. [[عبدالأعلی]] می‌‌گوید: با [[امام صادق]] {{ع}} به مسافرت رفتیم، زمانی که به منطقه "روحا" رسیدیم. [[امام]] {{ع}} به کوهی که در آن [[ناحیه]] بود نظر انداخت و فرمود: این کوه را ببین، نام آن [[رضوی]] است. این کوه از کوه‌های [[فارس]] بود، اما چون ما را [[دوست]] داشت [[خداوند]] آن را به سوی ما منتقل نمود. در این کوه هر میوه خوش مزه‌ای وجود دارد و برای کسی که (از [[کینه]] [[دشمنان]] و دسیسه آنان) می‌‌ترسد (یعنی [[حضرت مهدی]] {{ع}}) [[پناهگاه]] خوبی است. [[صاحب الامر]] {{ع}} در این کوه [[دو غیبت]] خواهد داشت که یکی کوتاه و دیگری طولانی خواهد بود (که به [[غیبت صغری]] و [[غیبت کبری]] مشهور است)<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۱۷.</ref>.
-== جستارهای وابسته ==
-{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
 == منابع ==
 {{منابع}}
-* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].
+# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].
-* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
+# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]
 {{پایان منابع}}
@@ خط ۲۷: / خط ۲۰: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:امام مهدی]]
+[[رده:مکان‌های منسوب به امام مهدی]]
-[[رده:کوه رَضْوی]]
 [[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]