ایوب بن کیسان سختیانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(تغییرمسیر به ایوب بن کیسان حذف شد) برچسب‌ها: تغییرمسیر حذف شد پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←پانویس) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ایوب بن کیسان سختیانی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوبکر ایوب بن کیسان سختیانی عنزی بصری]] در سال ۶۶ یا ۶۷<ref>اعیان الشیعه ۳/۵۲۵.</ref> و یا | [[ابوبکر ایوب بن کیسان سختیانی عنزی بصری]] در سال ۶۶ یا ۶۷<ref>اعیان الشیعه ۳/۵۲۵.</ref> و یا ۶۸ه دیده به [[جهان]] گشود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۶.</ref> [[اهل بصره]] و از [[موالی]] [[عمار بن یاسر]]<ref>رجال الطوسی ۱۰۶.</ref> یا [[عمار بن شداد]] بود<ref> المعارف ۴۷۱.</ref> و در میان [[قبیله]] بنی حریش در بصره [[زندگی]] می‌‌کرد<ref> تهذیب الکمال ۳/۴۵۷.</ref> و به حسب [[شهرت]]، گویی به [[شغل]] دباغی روی داشت.<ref>الانساب ۳/۲۳۲.</ref> [[صحابی امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۱۰۶ و۱۵۰.</ref> و از بزرگانی مانند [[سعید بن جبیر]]، [[حمید بن هلال]] و [[محمد بن سیرین]] [[حدیث]] شنید. وی از بزرگان [[فقها]] و [[محدثان]] مورد [[وثوق]] و در شمار [[تابعین]] و اهل ثبت و ضبط دقیق [[حدیث]] بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۶، ۱۹ و۲۰.</ref> | ||
او از جهت [[فقاهت]]، [[عبادت]]، انجام [[مناسک حج]] و بریدن از [[خلق]] و انس به [[حق]] در مرتبه ای والا قرار داشت، به طوری که گاهی تأثیرگذاری [[اعمال]] و [[رفتار]] او در فرد مخاطب بیش از گفتارش بود.<ref>حلیة الاولیاء ۳/۱ و۷.</ref> [[ابن عیینه]] می‌‌گوید که من بیش از هشتاد تن از تابعین را [[ملاقات]] کردم و در میان آنها کسی به [[مقام]] و [[منزلت]] ایوب نیافتم. او را القابی چون «سید العلماء»، سید [[شباب]] اهل البصره و سیدالفقهاء داده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۵، ۱۸ و۱۹.</ref> بزرگانی همچون [[سفیان ثوری]]، [[سفیان بن عیینة]] و [[سلیمان اعمش]] از او بهره برده‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۳/۴۵۹.</ref> برخی از رجال‌نویسان وی را به ظاهر امامی،<ref>تنقیح المقال ۱/۱۵۸.</ref> و برخی [[ | او از جهت [[فقاهت]]، [[عبادت]]، انجام [[مناسک حج]] و بریدن از [[خلق]] و انس به [[حق]] در مرتبه ای والا قرار داشت، به طوری که گاهی تأثیرگذاری [[اعمال]] و [[رفتار]] او در فرد مخاطب بیش از گفتارش بود.<ref>حلیة الاولیاء ۳/۱ و۷.</ref> [[ابن عیینه]] می‌‌گوید که من بیش از هشتاد تن از تابعین را [[ملاقات]] کردم و در میان آنها کسی به [[مقام]] و [[منزلت]] ایوب نیافتم. او را القابی چون «سید العلماء»، سید [[شباب]] اهل البصره و سیدالفقهاء داده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۵، ۱۸ و۱۹.</ref> بزرگانی همچون [[سفیان ثوری]]، [[سفیان بن عیینة]] و [[سلیمان اعمش]] از او بهره برده‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۳/۴۵۹.</ref> برخی از رجال‌نویسان وی را به ظاهر امامی،<ref>تنقیح المقال ۱/۱۵۸.</ref> و برخی [[عامی‌مذهب]] دانسته‌اند.<ref>قاموس الرجال ۲/۱۴۱.</ref> کتاب الفرائض<ref>هدیة العارفین ۵/۲۲۹.</ref> و جزء از آثار اوست.<ref>کشف الظنون ۱/۵۸۶.</ref> سر انجام وی در سال ۱۲۴ یا ۱۲۵<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱/۳۹۸.</ref> و یا ۱۳۱ه بر اثر [[بیماری]] [[طاعون]] در بصره درگذشت <ref>الطبقات الکبری ۷/۲۵۱.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۹۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب | [[رده:اصحاب امام باقر]] | ||
[[رده:اصحاب امام صادق]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام باقر است. ایوب بن کیسان سختیانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ایوب بن کیسان سختیانی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوبکر ایوب بن کیسان سختیانی عنزی بصری در سال ۶۶ یا ۶۷[۱] و یا ۶۸ه دیده به جهان گشود.[۲] اهل بصره و از موالی عمار بن یاسر[۳] یا عمار بن شداد بود[۴] و در میان قبیله بنی حریش در بصره زندگی می‌‌کرد[۵] و به حسب شهرت، گویی به شغل دباغی روی داشت.[۶] صحابی امام باقر و امام صادق (ع) بود[۷] و از بزرگانی مانند سعید بن جبیر، حمید بن هلال و محمد بن سیرین حدیث شنید. وی از بزرگان فقها و محدثان مورد وثوق و در شمار تابعین و اهل ثبت و ضبط دقیق حدیث بود.[۸]
او از جهت فقاهت، عبادت، انجام مناسک حج و بریدن از خلق و انس به حق در مرتبه ای والا قرار داشت، به طوری که گاهی تأثیرگذاری اعمال و رفتار او در فرد مخاطب بیش از گفتارش بود.[۹] ابن عیینه می‌‌گوید که من بیش از هشتاد تن از تابعین را ملاقات کردم و در میان آنها کسی به مقام و منزلت ایوب نیافتم. او را القابی چون «سید العلماء»، سید شباب اهل البصره و سیدالفقهاء داده‌اند.[۱۰] بزرگانی همچون سفیان ثوری، سفیان بن عیینة و سلیمان اعمش از او بهره برده‌اند.[۱۱] برخی از رجال‌نویسان وی را به ظاهر امامی،[۱۲] و برخی عامی‌مذهب دانسته‌اند.[۱۳] کتاب الفرائض[۱۴] و جزء از آثار اوست.[۱۵] سر انجام وی در سال ۱۲۴ یا ۱۲۵[۱۶] و یا ۱۳۱ه بر اثر بیماری طاعون در بصره درگذشت [۱۷][۱۸]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ اعیان الشیعه ۳/۵۲۵.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۶/۱۶.
- ↑ رجال الطوسی ۱۰۶.
- ↑ المعارف ۴۷۱.
- ↑ تهذیب الکمال ۳/۴۵۷.
- ↑ الانساب ۳/۲۳۲.
- ↑ رجال الطوسی ۱۰۶ و۱۵۰.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۶/۱۶، ۱۹ و۲۰.
- ↑ حلیة الاولیاء ۳/۱ و۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۶/۱۵، ۱۸ و۱۹.
- ↑ تهذیب الکمال ۳/۴۵۹.
- ↑ تنقیح المقال ۱/۱۵۸.
- ↑ قاموس الرجال ۲/۱۴۱.
- ↑ هدیة العارفین ۵/۲۲۹.
- ↑ کشف الظنون ۱/۵۸۶.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱/۳۹۸.
- ↑ الطبقات الکبری ۷/۲۵۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۹۵.