اسماعیل بن عمار صیرفی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسماعیل بن عمار صیرفی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسماعیل بن عمار صیرفی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[اسماعیل بن عمار بن حیان صیرفی کوفی تغلبی]] [[برادر]] [[اسحاق بن عمار صیرفی]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۳؛ خلاصة الاقوال، ص۲۰۰.</ref> و [[صحابی]] [[امام جعفر صادق]]{{ع}}بود <ref>رجال الطوسی، ص۱۴۸؛ رجال البرقی، ص۲۸.</ref> و از آن حضرت روایاتی نقل کرده است. همچنین از کسانی چون [[ابوبصیر]] و دیگران [[روایت]] کرده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۶۰.</ref> اسماعیل از خاندانی بزرگ، با [[شرافت]] و محدثی مورد [[اعتماد]] بوده<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۳.</ref> و [[امام صادق]]{{ع}} به وی ابراز علاقه و [[محبت]] مینمود.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۱۰۰؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۴۰.</ref> از [[شاگردان]] و کسانی که از اسماعیل [[حدیث]] نقل کردهاند، میتوان به [[محدثان]] بزرگی چون [[عبدالله بن مسکان]] و [[محمد بن ابی عمیر]] اشاره کرد.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۶۰.</ref> بسیاری اسماعیل را محدثی [[امامی مذهب]]،<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۳؛ وفیات الاعیان، ج۶، ص۳۴۳.</ref> و برخی وی را [[فطحی مذهب]] دانستهاند.<ref>معالم العلماء، ص۱۰؛ الذریعه، ج۲، ص۱۴۲.</ref> او دارای تألیفی به نام «اصل» بوده است<ref>معالم العلماء، ص۱۰؛ الذریعه، ج۲، ص۱۴۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۸۱- ۱۸۲.</ref> | [[اسماعیل بن عمار بن حیان صیرفی کوفی تغلبی]] [[برادر]] [[اسحاق بن عمار صیرفی]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۳؛ خلاصة الاقوال، ص۲۰۰.</ref> و [[صحابی]] [[امام جعفر صادق]]{{ع}}بود <ref>رجال الطوسی، ص۱۴۸؛ رجال البرقی، ص۲۸.</ref> و از آن حضرت روایاتی نقل کرده است. همچنین از کسانی چون [[ابوبصیر]] و دیگران [[روایت]] کرده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۶۰.</ref> اسماعیل از خاندانی بزرگ، با [[شرافت]] و محدثی مورد [[اعتماد]] بوده<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۳.</ref> و [[امام صادق]]{{ع}} به وی ابراز علاقه و [[محبت]] مینمود.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۱۰۰؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۴۰.</ref> از [[شاگردان]] و کسانی که از اسماعیل [[حدیث]] نقل کردهاند، میتوان به [[محدثان]] بزرگی چون [[عبدالله بن مسکان]] و [[محمد بن ابی عمیر]] اشاره کرد.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۶۰.</ref> بسیاری اسماعیل را محدثی [[امامی مذهب]]،<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۳؛ وفیات الاعیان، ج۶، ص۳۴۳.</ref> و برخی وی را [[فطحی مذهب]] دانستهاند.<ref>معالم العلماء، ص۱۰؛ الذریعه، ج۲، ص۱۴۲.</ref> او دارای تألیفی به نام «اصل» بوده است<ref>معالم العلماء، ص۱۰؛ الذریعه، ج۲، ص۱۴۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۸۱- ۱۸۲.</ref> | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:طبقه ششم راویان]] | |||
[[رده:اصحاب امام صادق]] | |||
[[رده:اصحاب امام کاظم]] | |||
[[رده:بنی تغلب]] | |||
[[رده:آل حیان]] | |||
[[رده:کوفیان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۵
آشنایی اجمالی
اسماعیل بن عمار بن حیان صیرفی کوفی تغلبی برادر اسحاق بن عمار صیرفی[۱] و صحابی امام جعفر صادق(ع)بود [۲] و از آن حضرت روایاتی نقل کرده است. همچنین از کسانی چون ابوبصیر و دیگران روایت کرده است.[۳] اسماعیل از خاندانی بزرگ، با شرافت و محدثی مورد اعتماد بوده[۴] و امام صادق(ع) به وی ابراز علاقه و محبت مینمود.[۵] از شاگردان و کسانی که از اسماعیل حدیث نقل کردهاند، میتوان به محدثان بزرگی چون عبدالله بن مسکان و محمد بن ابی عمیر اشاره کرد.[۶] بسیاری اسماعیل را محدثی امامی مذهب،[۷] و برخی وی را فطحی مذهب دانستهاند.[۸] او دارای تألیفی به نام «اصل» بوده است[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
- اسحاق بن عمار صیرفی (برادر)
- محمد بن اسحاق بن عمار صیرفی (برادرزاده)
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۳؛ خلاصة الاقوال، ص۲۰۰.
- ↑ رجال الطوسی، ص۱۴۸؛ رجال البرقی، ص۲۸.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۶۰.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۳.
- ↑ جامع الرواة، ج۱، ص۱۰۰؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۴۰.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۶۰.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۳؛ وفیات الاعیان، ج۶، ص۳۴۳.
- ↑ معالم العلماء، ص۱۰؛ الذریعه، ج۲، ص۱۴۲.
- ↑ معالم العلماء، ص۱۰؛ الذریعه، ج۲، ص۱۴۲.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۸۱- ۱۸۲.